Σκόκο - Αραούχο χωρίς «ή» ανάμεσά τους…

Του Θοδωρή Τσούτσου

Το "σκέτο" Αραούχο είναι φυσιολογικό. Το "σκέτο" Σκόκο επίσης. Το "και Σκόκο και Αραούχο" είναι όχι απλώς φυσιολογικό, αλλά ιδανικό για την ΑΕΚ. Αλλά "το Σκόκο αντί Αραούχο", δεν φαίνεται και πολύ σόι. Αν ισχύει όπως παρουσιάζεται, αν πράγματι η μία περίπτωση συνδέεται με την άλλη. Οχι επικοινωνιακά, που μπορεί να συμβαίνει. Αλλά αγωνιστικά.

Εννοείται πως είναι κατανοητό ότι η ΑΕΚ θα ήθελε να "καλύψει" την πιθανότατη απώλεια του Αραούχο αποκτώντας έναν ποδοσφαιριστή που επίσης μπορεί να ξεσηκώσει τον κόσμο. Που επίσης δημιουργεί συναισθήματα. Και που επίσης θα γίνει σύνθημα για την εξέδρα. Ο Σκόκο είναι επίσης ένας τέτοιος.

Ωστόσο, με το δεδομένο ότι ακόμη και αν στην ΑΕΚ συμβεί το θαύμα και ο Αραούχο μείνει κι άλλη σεζόν στην ομάδα αυτό δεν πρόκειται να γίνει πριν τον Αύγουστο (όπως είπε ο Μανόλο Χιμένεθ στη συνέντευξη στον Sport FM), σημαίνει ότι η ομάδα θα πρέπει να κάνει τα κουμάντα της. Να έχει προετοιμαστεί για το κακό και πιο πιθανό σενάριο και βέβαια, να έχει καλύψει το κενό του...

Ακόμη και αν αυτό, λοιπόν, μπορεί να γίνει επικοινωνιακά με την επιστροφή του Σκόκο, σε αγωνιστικό επίπεδο οι δύο υποθέσεις δεν γίνεται να συνδέονται. Κι εδώ ανοίγει μια ολόκληρη συζήτηση. Η ΑΕΚ, σε αυτό το καλοκαίρι που μπροστά της έχει να αντιμετωπίσει τη μεγαλύτερη πρόκληση των τελευταίων δέκα ετών, δεν γίνεται να αναλωθεί σε επικοινωνιακές κινήσεις. Δεν έχουν νόημα για εκείνη, δεν έχουν ουσία...

Η ΑΕΚ πρέπει να συγκεντρωθεί ξεκάθαρα στο αγωνιστικό κομμάτι. Στο πώς θα φτιάξει την καλύτερη δυνατή ομάδα, η οποία θα την οδηγήσει και πάλι σε όμιλο ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Μια ομάδα έτοιμη εκεί στα τέλη Ιουλίου, αρχές Αυγούστου, όταν θα κληθεί να δώσει τους δύο αγώνες για τον 3ο προκριματικό γύρο του Champions League. Μία πρόκριση τότε, θα της προσφέρει αυτόματα την παρουσία σε όμιλο. Και μετά χωρίς πίεση πια, θα μπορεί να διεκδικήσει το θαύμα. Ισως και - μέχρι τότε - τον Αραούχο και πάλι στο ρόστερ της...

Ωστόσο, η περίπτωση του ενός Αργεντίνου δεν έχει καμία σχέση με εκείνη του άλλου Αργεντίνου. Σε κανένα επίπεδο. Ούτε στο χρονικό ορίζοντα στον οποίο θα κριθεί η απόκτησή τους από την ΑΕΚ, αλλά πολύ περισσότερο στο αγωνιστικό μέρος. Διαφορετικοί παίκτες, διαφορετική η θέση τους, διαφορετικές προοπτικές συνεργασίας, διαφορετικές οι ποδοσφαιρικές τους ικανότητες και δυνατότητες προσφοράς στο σύνολο. Απλώς και μόνο το ίδιο αγαπητοί...

Μόνο που η ΑΕΚ, πολύ περισσότερο από τα προηγούμενα καλοκαίρια πια, δεν μπορεί να φτιάξει ομάδα με τέτοιο κριτήριο. Είναι πια αναγκασμένη από την ίδια τη φετινή της επιτυχία να πάρει την πρώτη θέση στα πλέι οφ, να κυνηγήσει τους δύο ποδοσφαιριστές χωρίς διαζευκτικά "ή" ανάμεσά τους. Οπως και κάθε καλό ποδοσφαιριστή που θα βρεθεί στο δρόμο της. Κι ας μην είναι τόσο αγαπητοί όσο οι άλλοι δύο. Ισως να να γίνει στην πορεία...

Η ΑΕΚ πέρα από όλα τα άλλα, καλείται πια να δείξει και ότι το περσινό πάθημα στη διαμόρφωση του ρόστερ έγινε μάθημα. Διότι πάθημα ήταν, να έχει η ομάδα τέσσερα "δεκάρια" στο ρόστερ και τελικά να καταλήγει να παίζει με σχηματισμό χωρίς δεκάρι. Τέτοια λάθη, μπροστά σε μια τέτοια ευκαιρία που έχει ο σύλλογος μπροστά του, δεν χωράνε στο σχηματισμό της ομάδας για τη νέα αγωνιστική περίοδο. Αν θέλουμε να μιλήσουμε για κάτι που "χωράει", είναι αυτό: Και ο Σκόκο και ο Αραούχο μαζί στο ρόστερ...