Σημασία έχει να παίξει καλύτερα, όχι πιο όμορφα!

Η έννοια ελκυστικό ποδόσφαιρο είναι... απέραντη. Ο καθένας την χρησιμοποιεί όπως θέλει. Κυρίως ο καθένας την ορίζει, προτού την παρουσιάσει, όπως θέλει. Εκτός από απέραντη είναι και δύσκολη. Στην πράξη. Η θεωρία είναι μια άλλη, πολύ πιο απλή, υπόθεση.

Του Θοδωρή Τσούτσου

Στην ΑΕΚ αυτό το "πιο ελκυστικό ποδόσφαιρο" φοριέται πολύ τώρα τελευταία. Από τότε, δηλαδή, που ανέλαβε ο Μαρίνος Ουζουνίδης την τεχνική ηγεσία της ομάδας. Άλλωστε, στην ουσία το είπε και ο ίδιος. Και γιατί όχι άλλωστε. Καταρχάς, δείχνει δύο πολύ βασικούς και καθοριστικούς άξονες για μια ομάδα που θέλει να πετύχει.

Πρώτον ότι ο προπονητής εμπιστεύεται τον εαυτό του. Δεύτερον ότι εμπιστεύεται και τους ποδοσφαιριστές που παραλαμβάνει. Είναι και τα δύο ανάμεσα στα θεμέλια για μια επιτυχημένη διαδρομή. Επιπλέον, ο Ουζουνίδης έχει αποδείξει ότι μπορεί να υποστηρίξει αυτό που είπε. Έχει παρουσιάσει από τις ομάδες του ελκυστικό ποδόσφαιρο, στο μέτρο του δυνατού. Ανάλογα, δηλαδή, με τις συνθήκες που συνάντησε στις δουλειές που ανέλαβε.

Το ελκυστικό ποδόσφαιρο, όμως, δεν είναι μόνο δύσκολο στην εφαρμογή του. Είναι και πολύ δύσκολο στην εξήγησή του. Τι σημαίνει, δηλαδή, ελκυστικό ποδόσφαιρο; Πολλά γκολ; Όχι απαραίτητα. Ντρίμπλες, "ποδιές" και τακουνάκια; Αποκλείεται ο Ουζουνίδης να εννοούσε αυτό. Ταχύτητα, επιθετικότητα, οργάνωση, για να το πούμε με τα λόγια του προπονητή; Μπορεί.

Το σωστό ποδόσφαιρο, κανονικά, είναι πιο λογικό αίτημα από το ελκυστικό, που κανένας στην ουσία δεν μπορεί να το ορίσει με ακρίβεια. Το πρώτο άλλωστε, μετριέται. Με τα μάτια, την αγωνιστική πορεία και τελικά τους αριθμούς, το αποτέλεσμα. Το δεύτερο ίσα - ίσα που μπορεί να αποδειχθεί και μια παγίδα. Στην οποία η ίδια η ΑΕΚ, μπορεί όχι τόσο πρόσφατα, έχει πέσει.

Για το "ελκυστικό ποδόσφαιρο" είχε φύγει ο Φερνάντο Σάντος στη δεύτερη θητεία του, επί προεδρίας Ντέμη Νικολαΐδη, για χάρη του Λορένθο Σέρα Φερέρ. Για να πάψουν εκείνα τα ψυχοφθόρα 1-0. Για "ελκυστικό ποδόσφαιρο" είχε έρθει ο Γιώργος Δώνης. Είχαν και οι δύο παραλάβει πετυχημένες ομάδες, για να το πούμε πιο σωστά ο Σάντος είχε αφήσει ένα πετυχημένο για τα δεδομένα πρότζεκτ, ο Δώνης είχε αναλάβει μια ομάδα που είχε κατακτήσει το πρωτάθλημα... χωρίς Βάλνερ. Με Βάλνερ, το είχε χάσει.

Εκείνες η ΑΕΚ, όμως, για διάφορους λόγους και όχι γιατί ζήτησαν ελκυστικό ποδόσφαιρο, δεν εξελίχθηκαν. Τουλάχιστον στον βαθμό που "υποσχόταν" η εποχή. Για να το πάμε και... μακρύτερα, ο Κλαούντιο Ρανιέρι με αυτό το ζητούμενο, υποτίθεται, ότι είχε έρθει στην Εθνική. Να την κάνει να παίζει πιο όμορφα. Πιο επιθετικά. Μπορεί να μην ήταν ο κατάλληλος. Μπορεί να μην ήταν η σωστή εποχή. Αλλά και μπορεί... με το ζόρι να μην γίνεται αυτό που ζητάς.

Δεν λέει κανείς βέβαια, ότι η ΑΕΚ είναι τέτοια περίπτωση. Έτσι κι αλλιώς οι σύλλογοι είναι διαφορετικές υποθέσεις από ένα εθνικό συγκρότημα. Απλώς η Ένωση θα πρέπει να προσέξει σε ποια βάση έχει μπει σε αυτή τη νέα προπονητική συνεργασία. Το ελκυστικό ποδόσφαιρο που κατά καιρούς η ίδια η ΑΕΚ το έχει κάνει πράξη στο ελληνικό ποδόσφαιρο, δεν είναι η εγγύηση της επιτυχίας.

Δεν μπορεί, με λίγα λόγια, να γίνει εμμονή. Διότι κινδυνεύει μπροστά σε αυτόν τον στόχο, να χάσει άλλους πολύ πιο χειροπιαστούς. Και ταυτόχρονα να μπει στη διαδικασία να απολογείται ακόμη και σε αγωνιστικές ημέρες, στις οποίες έχει κατακτήσει το αποτέλεσμα, διότι ο καθένας στο δικό του κεφάλι ορίζει διαφορετικά το "ελκυστικό ποδόσφαιρο". Και - για παράδειγμα - αυτό το 2-1, με το οποίο κέρδισε η ομάδα του, δεν του άρεσε, ακόμη και αν ήταν καθοριστικό αποτέλεσμα για τη συνέχεια της σεζόν.

Η ΑΕΚ σίγουρα μπορεί να παίξει καλύτερα τη νέα σεζόν. Πιο "χορταστικά", για να το πούμε έτσι λίγο γενικευμένα μπας και συνεννοηθούμε. Αλλά πρώτον αυτό δεν μπορεί να γίνει από τη μια μέρα στην άλλη. Δεύτερον δεν μπορεί να το εγγυηθεί κανείς, ούτε ο Ουζουνίδης που το έχει κάνει πράξη και όλοι ξέρουμε ότι μπορεί να το παρουσιάσει. Τρίτον και κυριότερον δεν χρειάζεται να το προαναγγέλλει, γιατί θα χάσει μέρος από τη σημασία του, όταν θα το πετύχει.