Για πολλούς, βρίσκεται μέσα στους Καλύτερους κεντρικούς αμυντικούς του 21ου αιώνα. Το μόνο σίγουρο είναι πως από το 2004 συνεχίζει να μας εκπλήσσει σε κάθε αγώνα. Ποιος είναι όμως ο πραγματικός ο Σέρχιο Ράμος;
Είναι ο «γλυκός» των γηπέδων όπως τον φωνάζουν, ο αιώνιος Μαδριλένος, ο εφιάλτης της Ατλέτικο Μαδρίτης, ο εραστής της … κόκκινης κάρτας. Είναι ο άνθρωπος που όλοι θα ήθελαν στην ομάδα τους και ο ίδιος που οι περισσότεροι μισούν να αντιμετωπίζουν ως αντίπαλο. Είναι ο Σέρχιο Ράμος, ο σκληρός αμυντικός από τη Σεβίλλη, που όταν ήταν μικρός, είχε όνειρό να γίνει … ταυρομάχος. Ναι, σωστά διαβάσατε, ζούσε για να παρακολουθεί ταυρομαχίες. Ευτυχώς για εμάς και το παγκόσμιο ποδόσφαιρο, ασχολήθηκε με τη «μπάλα» και … πολύ καλά έκανε αφού πλέον αποτελεί έναν από τους πιο επιτυχημένους αμυντικούς όλων των εποχών.
Ποιος γνωρίζει να διαχειρίζεται καλύτερα τον αντίπαλο από τον Σέρχιο Ράμος; Κανείς! Είναι «μάστερ», ξέρει πολύ καλά πως να χαλάει το παιχνίδι, να το φέρνει στα μέτρα του και να εκνευρίζει όποιον είναι απέναντί του, μονάχα με μία κίνηση. Το λεγόμενο «trash talking». Ξεκίνησε ως ένα ταχύτατο δεξί μπακ στην Κάμας, ένας σκληροτράχηλος αμυντικός, που δε δυσκολεύτηκε καθόλου να εδραιωθεί στη θέση του σέντερ μπακ. Είναι ευέλικτος, έχει σωστές τοποθετήσεις, είναι απροσπέλαστος στον αέρα και είναι πολύ καλός με την μπάλα στα πόδια. Και τι δεν έχει; Πέρα από τα αμυντικά του χαρίσματα, πετυχαίνει σπουδαία γκολ και σίγουρα αποτελεί κίνδυνο-θάνατο στις στημένες φάσεις. Δεν χρειάζεται να ανατρέξουμε πολύ πίσω στον χρόνο. Τελικός Τσάμπιονς Λιγκ 2014, Ρεάλ Μαδρίτης-Ατλέτικο Μαδρίτης. Ο Σεβιγιάνος αμυντικός στέλνει το παιχνίδι στην παράταση με δικό του προσωπικό γκολ στο … τελευταίο λεπτό. Οι «Μερένγκες» πετυχαίνουν άλλα τρία γκολ στο «extra» μέρος και κατακτούν το 10ο κύπελλο Τσάμπιονς Λιγκ στην ιστορία τους.
Όπως όλοι οι μεγάλοι αθλητές, έτσι και ο «Κούκι»,έχει τις άσχημες στιγμές του. Το σημαντικό όμως, είναι αυτό που κατάφερε εκείνος. Δεν τον πήρε από κάτω ενώ συνέχισε ακόμη πιο δυνατός. Ναι, μια από τις πιο άσχημες στιγμές στην καριέρα του, είναι το άστοχο πέναλτι το 2012 στο ημιτελικό του Τσάμπιονς Λιγκ κόντρα στη Μπάγερν. Είναι η στιγμή που στιγμάτισε τον Ισπανό.
Τότε στα σόσιαλ μίντια έγινε χαμός ενώ το πέναλτι του Ράμος έγινε … άσκηση για φοιτητές πανεπιστημίου στη Μαδρίτη. Οι μαθητές του τρίτου έτους έπρεπε να λύσουν την εξής άσκηση: Ο Σέρχιο Ράμος, υπό καθεστώς πανικού λόγω της ευθύνης που είχε στα πόδια του, υπολόγισε λανθασμένα τις παραμέτρους ενός πέναλτι με αποτέλεσμα η μπάλα με μάζα m, να διαγράψει μια γωνία π/4 με την κατακόρυφο και με ταχύτητα ίση με το μισό της ταχύτητας διαφυγής. Η μπάλα δεν έφτασε ποτέ στην αντίπαλη εστία. Υποθέτοντας ότι σας είναι γνωστή η ακτίνα και η μάζα της Γης, RΤ και Μ αντίστοιχα, και χωρίς να λάβετε υπόψη σας την τροχιά της Γης και την τριβή του αέρα: α) Υπολογίστε τις σταθερές της κίνησης της μπάλας β) Αν ο διεθνής διαστημικός σταθμός διαγράφει μια κυκλική τροχιά με ακτίνα 3RT, θα πρέπει το πλήρωμα να φοβάται μια πιθανή πρόσκρουση με τη μπάλα;"
«Την ημέρα που έχασα το πέναλτι είπα στην οικογένειά μου ότι θα περάσουμε άσχημα για λίγο καιρό. Και περάσαμε». Όμως, αυτή η ατυχία αποτέλεσε την αφετηρία για μια σκληρή προπόνηση, κάνοντας τον ίδιο «σπεσιαλίστα» εκτελεστή στις στημένες φάσεις. Από τότε «έφαγε» άπειρες ώρες στο προπονητικό κέντρο εκτελώντας ξανά και ξανά, βελτιώνοντας το τελείωμά του. Δεν είναι τυχαίο πως στη Ρεάλ Μαδρίτης αλλά και στην εθνική Ισπανίας ο Ράμος είναι εκείνος που αναλαμβάνει τις εκτελέσεις, τις περισσότερες φορές πλέον, εύστοχα.
Ο εφιάλτης των αντιπάλων
Είναι αδιαμφησβήτητα το … κακό παιδί των γηπέδων. Έχει αποδοκιμαστεί ουκ ολίγες φορές για την άσχημη συμπεριφορά του εντός αγωνιστικού χώρου. Το αποκορύφωμα ήταν στον περασμένο τελικό Τσάμπιονς Λιγκ κόντρα στη Λίβερπουλ. Εκεί όπου οι οπαδοί των «Κόκκινων», μάζεψαν πάνω από 300.000 υπογραφές για την τιμωρία του, ενώ ζήτησαν να γίνει επανάληψη του τελικού καθώς όπως υποστηρίζουν, ο Ράμος … αποδεκάτισε την ομάδα τους! Μια λαβή στον Μο Σαλάχ, ο οποίος έφυγε με δάκρυα και μια αγκωνιά στον Κάριους η οποία τον ζάλισε όπως ανέφερε ο ίδιος μετά τον αγώνα, ήταν αρκετά να εξαγριώσουν τους φίλους της Λίβερπουλ. Το μόνο σίγουρο όμως είναι πως ο μπαμπάς του Ισπανού, ως γνήσιος οπαδός της Μάντσετσερ Γιουνάιτεντ, δεν ενοχλήθηκε πολύ βλέποντας την αιώνια αντίπαλο να χάνει από τον γιό του και δη σε τελικό Ευρωπαϊκού Κυπέλλου. «Ο μπαμπάς μου έβλεπε πολύ ποδόσφαιρο και όταν ήμουν μικρός μου έλεγε: Γιε μου, πρέπει να δεις τον Ερικ Καντονά και τον Ντέιβιντ Μπέκαμ να παίζουν», εκφράζοντας έτσι και την μεγάλη του αγάπη για την ομάδα του Μάντσεστερ.
Ο «Βασιλιάς» της κόκκινης κάρτας
Ο «έρωτας» του για τις κόκκινες κάρτες είναι ατελείωτος! Πέρα απ’ το ιδιαίτερο παιχνίδι του, αφού πάντοτε παίζει με πάθος και νεύρο, κατέχει και μια … αρνητική πρωτιά. Είναι ο πρώτος σε κάρτες στη Λα Λίγκα αλλά και στην ιστορία του συλλόγου με 25 αποβολές μόνο στη Ρεάλ Μαδρίτης σε παραπάνω από 600 παιχνίδια, ενώ μόνο στην πρώτη του σεζόν στους «Μερένγκες» μετρούσε τέσσερεις κόκκινες κάρτες! Το περίεργο είναι πως σε 163 εμφανίσεις με την εθνική ομάδα της Ισπανίας, δεν έχει αποβληθεί ούτε μια φορά!
Ένας άλλος Σέρχιο Ράμος
Και ο Σέρχιο Ράμος έχει απωθημένα! Μπορεί να είναι «χορτασμένος» με το ποδόσφαιρο όμως δεν έχει ξεχάσει το παιδικό του όνειρο. Όποτε έχει την ευκαιρία σε κάθε πανηγυρισμό κάνει αναπαράσταση … ταυρομαχίας! Κι αυτό γιατί μικρός σχεδίαζε να γίνει ταυρομάχος. Ωστόσο η μητέρα του φοβόταν, αφού θεωρείται ένα από τα πιο επικίνδυνα αθλήματα και τον έστρεψε προς το ποδόσφαιρο. Ο ίδιος όμως έχει κρατήσει επαφή με το άθλημα καθώς είναι φίλος με τον διάσημο ταυρομάχο Αλεχάνδρο Ταλαβάντε και ασχολείται μόνο ως θεατής.
«Θεωρώ τον εαυτό μου τον πιο ρομαντικό στην οικογένειά μου. Πάντα το έβρισκα δύσκολο να το εκφράζω στους άλλους, απλά χρησιμοποιώ την κιθάρα μου για να το κάνω». Λίγοι γνωρίζουν τον πραγματικό Σέρχιο Ράμος. Λατρεύει τις ταυρομαχίες, αγαπά τα άλογα, έχει φάρμα, γράφει και παίζει μουσική, χορεύει φλαμένγκο και δηλώνει … ο πιο ρομαντικός της οικογένειας.
«Αν δεν ζεις, τρως και αναπνέεις για το ποδόσφαιρο, τότε δεν είσαι ένας αληθινός ποδοσφαιριστής. Απλά φοράς τη φανέλα». Αυτός λοιπόν είναι ο «Κούκι». Ένας σκληροτράχηλος αμυντικός, με ρομαντική καρδιά. Ένας λάτρης της μουσικής και του φλαμένγκο σαν γνήσιος Σεβιγιάνος. Ένας πραγματικός ηγέτης με ένστικτο δολοφόνου. Ο τύπος που πλέον ο κόσμος λατρεύει να μισεί.
Επιμέλεια: Λινα Μακαρατζή