Στις 21 Μαρτίου του 1953 οι Σέλτικς υποδέχθηκαν τους Σίρακιουζ Νάσιοναλς (σ.σ. οι σημερινοί Φιλαδέλφεια Σίξερς) για το δεύτερο ματς των ημιτελικών, της ανατολικής περιφέρειας.
Νικητές ήταν οι Σέλτικς του θρυλικού προπονητή, Ρεντ Άουερμπαχ, καθώς έπειτα από τέσσερις παρατάσεις επικράτησαν 111-105 των αντιπάλων τους, έκαναν το 2-0 στη σειρά και πήραν την πρόκριση στους τελικούς της Ανατολής, όπου εκεί ηττήθηκαν (3-1) από τους Νικς. Αλλά, όλα όσα συνέβησαν εκείνη την ημέρα στο κατάμεστο «Γκάρντεν» της Βοστώνης έγραψαν… ιστορία και το www.sportfm.gr καταγράφει τα γεγονότα.
Το μπάσκετ της δεκαετίας του ’50 είχε πολλές διαφορές, σε σχέση με αυτό που παρακολουθούμε στις ημέρες μας. Πράγμα, απόλυτα λογικό και φυσιολογικό, αφού το άθλημα –όπως και όλα τα υπόλοιπα- δεν σταματά να εξελίσσεται και να βάζει νέες ιδέες. Τότε, δεν υπήρχαν και πολλοί κανονισμοί. Όπως το χρονόμετρο των 24’’ για την επίθεση, που εφαρμόστηκε τη σεζόν 1954/55, αλλά και το τρίποντο, το οποίο μπήκε μερικές δεκαετίες αργότερα. Παράλληλα, εκείνη την εποχή δεν υπήρχε σε τόσο μεγάλο βαθμό ο επαγγελματισμός και η συναδελφικότητα. Πολλά μαρκαρίσματα ήταν άκρως αντιαθλητικά, αφού οι παίκτες δεν είχαν το αίσθημα της συναδελφικότητας, βλέποντας και αντιμετωπίζοντας τους αντιπάλους τους περισσότερο ως… εχθρούς.
Ένα τέτοιο πολεμικό… σκηνικό, λοιπόν, είχε στηθεί και στο παιχνίδι των Σέλτικς με τους Νάσιοναλς. Το αποτέλεσμα; Σφυρίχτηκαν συνολικά 106 φάουλ, 12 παίκτες αποβλήθηκαν, ενώ εκτελέστηκαν συνολικά 128 βολές από τις ομάδες, με τις 108 να ήταν εύστοχες.
Όμως, στο σημείο αυτό θα πρέπει να γίνουν ορισμένες απαραίτητες διευκρινήσεις. Ελλείψει του χρονομέτρου των 24’’ πολλά φάουλ ήταν θέμα τακτικής, καθώς ο επιτιθέμενος είχε τη δυνατότητα να κρατάει όση ώρα ήθελε την μπάλα στην κατοχή του. Για τον λόγο αυτό, οι αμυνόμενοι έκαναν φάουλ, το οποίο αν δεν ήταν στην προσπάθεια για σουτ, ήταν μόλις μία βολή για τον αντίπαλο.
Από ‘κει και πέρα, όσον αφορά στο συγκεκριμένο ματς, ανάμεσα στους Σέλτικς και τους Νάσιοναλς, συνολικά 12 παίκτες συμπλήρωσαν τα έξι φάουλ, όποτε αποβλήθηκαν. Ωστόσο, εκείνοι που έφτασαν τελευταίοι σε αυτόν τον αριθμό παρέμειναν στο παρκέ, καθώς τότε ο κανονισμός δεν προέβλεπε ματς με λιγότερους από πέντε παίκτες –για κάθε ομάδα- στο παρκέ. Για εκείνους, όμως, ο κανονισμός προέβλεπε πως το κάθε φάουλ που θα έκαναν, θα έδινε δύο βολές στον επιτιθέμενο.
Το… φυτίλι σε εκείνο το αλησμόνητο –για όσους το παρακολούθησαν- παιχνίδι άναψε από τη δεύτερη περίοδο και μετά. Στις αρχές της, ο Μπομπ Μπράναν των Σέλτικς και ο Ντολφ Σέιζ των Νάσιοναλς αφού αρχικά αντάλλαζαν αγκωνιές κατά τη διάρκεια του ματς, στη συνέχεια «πιάστηκαν στα χέρια» και άρχισαν να ανταλλάσσουν γροθιές. Οι διαιτητές απέβαλαν τους δύο παίκτες, αλλά χρειάστηκε η παρέμβαση της αστυνομίας προκειμένου να τους χωρίσει και να τους απομακρύνει από το παρκέ. Η παρέμβαση των αστυνομικών δεν… άρεσε στον παίκτη της ομάδας του Σίρακιουζ, Μπίλι Γκέιμπορ, ο οποίος τους επιτέθηκε και έτσι το ματς διεκόπη για δέκα λεπτά. Τόσο χρειάστηκε για να εκτονωθεί η κατάσταση, καθώς είχαν μπει στη μέση και φίλαθλοι –εκτός από παίκτες- με αποτέλεσμα να υπάρξει γενική σύρραξη!
Μετά από αυτή την «καταιγίδα» το παιχνίδι συνεχίστηκε και εκεί έλαμψε το «άστρο» του Μπομπ Κούζι, των Σέλτικς. Ο «Χουντίνι του Χάρντγουντ», όπως τον αποκαλούσαν για τη μεγάλη ικανότητά του στην ντρίμπλα, τελείωσε το παιχνίδι με 50 πόντους, έχοντας αρκετά buzzer beater και το… εξωπραγματικό 30/32 ελεύθερες βολές! Με τη δική του βολή στην εκπνοή διαμορφώθηκε το 77-77 της κανονικής διάρκειας και οδηγήθηκε το ματς στην παράταση. Ένα δικό του σουτ από τα 7,5 μέτρα, στη λήξη του χρόνου, διαμόρφωσε και το 99-99 της τρίτης παράτασης, ενώ στην τέταρτη ήταν ξανά ο πρωταγωνιστής των «Κελτών», βάζοντας την υπογραφή του στη νίκη.
Στο μεταξύ, η εξέλιξη του παιχνιδιού ήταν τόσο δραματική, που ο τότε ιδιοκτήτης των Σέλτικς, Γουόλτερ Μπράουν, έφυγε από τη θέση του μετά το τέλος της δεύτερης παράτασης και πήγε στο γραφείο του, ενώ ο υπεύθυνος δημοσίων σχέσεών του, υπέστη σχεδόν λιποθυμικό επεισόδιο από την αγωνία!
Εν κατακλείδι, τα φάουλ ήταν 55 κατά των Νάσιοναλς και 51 για τους Σέλτικς, με την ομάδα του Σίρακιουζ να είχε 51/64 βολές και εκείνη της Βοστώνης αντίστοιχα 57/65 από τη «γραμμή της φιλανθρωπίας». Ωστόσο, οι εξωπραγματικοί αριθμοί δεν σταματούν εκεί… Οι Ρεντ Ρότσα και Πολ Σέιμουρ των «Νατς» αγωνίστηκαν για 67 λεπτά ο καθένας, ενώ από την άλλη οι Μπομπ Κούζι και Εντ Μακόλι των «Κελτών» έμειναν στο παρκέ για 66’ και 63’ αντίστοιχα.
Η εξέλιξη του σκορ: 1η περίοδος 21-22, 2η περίοδος 40-42, 3η περίοδος 62-59, 4η περίοδος 77-77, α’ παρ. 86-86, β’ παρ. 90-90, γ’ παρ. 99-99, δ’ παρ. 111-105
Λίγα πράγματα για το ΝΒΑ της σεζόν 1952/53. Στη λίγκα τότε συμμετείχαν συνολικά μόλις δέκα ομάδες από τις δύο περιφέρειες. Μάλιστα, μόλις οι δύο από αυτές συνεχίζουν στην ίδια πόλη με το ίδιο όνομα μέχρι και σήμερα και είναι οι Μπόστον Σέλτικς και Νιου Γιορκ Νικς. Οι άλλες ομάδες της Ανατολής ήταν τότε οι Σίρακιουζ Νάσιοναλς, Μπόλτιμορ Μπούλετς και Φιλαδέλφεια Γουόριορς. Τη Δύση εκπροσωπούσαν οι Μινεάπολις Λέικερς, Ρότσεστερ Ρόγιαλς, Φορτ Γουέιν Πίστονς, Ιντιανάπολις Ολίμπιανς και Μιλγουόκι Χοκς.
Πρωταθλητές εκείνη τη σεζόν είχαν αναδειχθεί οι Μινεάπολις Λέικερς, οι οποίοι είχαν επικρατήσει 4-1 των Νιου Γιορκ Νικς, στους τελικούς του ΝΒΑ.
_003740.jpg?w=350&f=bicubic&um=VerySharp)
