Σαρπ Αταμάν: «Θα δουλέψω σκληρά για να ξεπεράσω τον πατέρα μου και τον Ζοτς - Τα γυαλιά είναι δώρο του Λεσόρ»!

Ο Εργκίν Αταμάν και ο γιος του, Σαρπ, μίλησε σε Τούρκους δημοσιογράφους στη Γαλλία όπου βρίσκονται για να παρακολουθήσουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες, σχολιάζοντας τόσο το τουρνουά μπάσκετ του Παρισιού, όσο και για το μέλλον της εθνικής ομάδας της χώρας τους.

Την παράσταση ωστόσο έκλεψε ο γιος του προπονητή του Παναθηναϊκού AKTOR, ο οποίος ερωτηθείς για το μέλλον του, ξεκαθάρισε πως στόχος του είναι να ασχοληθεί με την προπονητική!

Μάλιστα, δεν δίστασε να δηλώσει με περίσσιο θάρρος και καλώς εννοούμενο θράσος πως σκοπεύει να δουλέψει σκληρά ώστε να περάσει σε επίπεδο προπονητικής τόσο τον πατέρα του, όσο και τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς!


«Θα δουλέψω σκληρά για να γίνω προπονητής. Θα βάλω τα δυνατά μου για να ξεπεράσω τον πατέρα μου, τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς και άλλους προπονητές. Ελπίζω να περάσω. Έχω πολύ δρόμο ακόμα», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Αναφορικά με τα εντυπωσιακά και μεγάλα γυαλιά που φορούσε στη φωτογράφιση, ο Σαρπ αποκάλυψε πως είναι δώρο του Ματίας Λεσόρ για την κατάκτηση της Ευρωλίγκας με τον «Επτάστερο»!

«Ο Λέσορτ εμφανίστηκε στη συνέντευξη Τύπου του τελευταίου αγώνα του Φάιναλ Φορ της Ευρωλίγκας φορώντας ένα ζευγάρι γυαλιά. Αργότερα, όλοι μιλούσαν για αυτά τα γυαλιά. Στη διαδρομή με το λεωφορείο πίσω στο ξενοδοχείο, καθόμουν δίπλα στον Λέσορ. Το είπα, «Τα γυαλιά σου είναι πολύ ωραία». Μου απάντησε, «αν γίνουμε πρωταθλητές θα σου τα δώσω». Γίναμε πρωταθλητές και μέσα στη χαρά μας τα ξεχάσαμε! Μετά τον τέταρτο αγώνα με τον Ολυμπιακό στον τελικό του ελληνικού πρωταθλήματος, ο Λέσορ είχε τα γυαλιά του στο χέρι και μου λέει, «Ήρθες να πάρεις τα γυαλιά μου;». Μου τα έδωσε και μου είπε: «Μπορείς να τα φορέσεις τώρα, θα βάλουμε στοίχημα για άλλο ένα ζευγάρι του χρόνου»!

Πάντως η ατάκες του πιτσιρικά δεν σταμάτησαν εκεί, αφού την ώρα όπου ο Εργκίν Αταμάν απαντούσε για το μέλλον της εθνικής Τουρκίας και την ελπίδα του να συμμετάσχει σε Ολυμπιακούς Αγώνες, ο νεαρός πετάχτηκε και δήλωσε πως: «Θα συμβεί τόσο στην εποχή του πατέρα μου, όσο και στη δική μου!».