Σανς και Μπακς συνθέτουν το ζευγάρι που διεκδικήσει το δαχτυλίδι του πρωταθλητή στο ΝΒΑ, με τις δύο ομάδες να επιστρέφουν σε τελικούς μετά από 28 και 47 χρόνια αντίστοιχα.
Άλλωστε, το Φοίνιξ και το Μιλγουόκι θεωρούνται από πολλούς ως δύο από τους πλέον… λούζερ «οργανισμούς» της λίγκας, αφού μετρούν μηδέν και ένα πρωτάθλημα αντίστοιχα.
Το sport-fm.gr έψαξε στο παρελθόν και καταγράφει κάποιες από τις ομαδάρες των «ήλιων» και των «ελαφιών» που θεωρούνταν πολύ δυνατές, αλλά απέτυχαν να φτάσουν στα ματς που κρίνουν τον τίτλο.
Αναλυτικά:
ΣΑΝΣ 1980-81
Με μία από τις καλύτερες τριάδες στην ιστορία τους, οι Σανς κατέλαβαν την 1η θέση της κανονικής περιόδου στη Δύση κι έδειχναν ικανοί να διεκδικήσουν την «κούπα». Με τον ικανότατο γκαρντ Ντένις Τζόνσον (οι περισσότεροι τον έχουν συνδέσει με τη φανέλα των Σέλτικς) και τους Γουόλτερ Ντέιβις (ρούκι της σεζόν το 1978), Τρακ Ρόμπινσον να προσφέρουν πόντους και ριμπάουντ, ήλπιζαν σε μεγαλειώδεις στιγμές. Μόνο που την… πάτησαν, καθώς αποκλείστηκαν πρόωρα στα playoffs, στους ημιτελικούς της περιφέρειας, 3-4 από τους Κάνσας Σίτι Κινγκς. Μάλιστα, έχασαν στην έδρα τους το 7ο ματς της σειράς. Η αλήθεια πάντως είναι πως κατά την εννιαετία 1975-84 οι «ήλιοι» ήταν άκρως ανταγωνιστικοί, φτάνοντας μία φορά στους τελικούς (1976) και δύο φορές στους τελικούς της περιφέρειας (1979 και 1984).
ΣΑΝΣ 1988-89
Για να συνδέσουμε την ιστορία με την προηγούμενη ομάδα του Φοίνιξ, ο προπονητής που το απέκλεισε το 1981, ήταν εκείνος που έχτισε το αξιόλογο σύνολο της σεζόν 1988-89. Ο λόγος για τον Κότον Φιτζίμονς, ο οποίος είχε υπό τις οδηγίες του τον πυραυλοκίνητο γκαρντ Κέβιν Τζόνσον (πιο βελτιωμένος παίκτης της λίγκας), τον αξιόπιστο Τζεφ Χόρνασεκ, τον «πιστολέρο» Έντι Τζόνσον (καλύτερος 6ος παίκτης της περιόδου και στον Ολυμπιακό το 1994-95), τον αξιόλογο Άρμον Γκίλιαμ, το «εργαλείο» Τάιρον Κόρμπιν και τον επιβλητικό φόργουορντ Τομ Τσέιμπερς, συν τους ρούκι Στιβ Κερ και Νταν Μάερλι. Οι Σανς είχαν την καλύτερη επίθεση της κανονικής περιόδου (με 118,6 πόντους/μέσο όρο) και δικαίως ο Φιτζίμονς αναδείχθηκε τεχνικός της χρονιάς. Πήραν την 3η θέση της Δύσης (με το 2ο καλύτερο ρεκόρ όμως) στη regular season, ωστόσο στα playoffs αποκλείστηκαν στους τελικούς της περιφέρειας από τους Λέικερς του Μάτζικ Τζόνσον με «σκούπα» (0-4).
ΣΑΝΣ 1993-95
Με τον GM Τζέρι Κολάντζελο να… οργιάζει σε εξωαγωνιστικό επίπεδο και τον κόουτς Πολ Γουέστφαλ να δημιουργεί ένα καταπληκτικό σύνολο, οι «ήλιοι» ήλπιζαν ότι θα συνεχίσουν στον δρόμο που άνοιξαν το 1992-93, όταν κι έφτασαν στους τελικούς, όπου λύγισαν από τους Μπουλς. Άλλωστε, διέθεταν στο ρόστερ τους έναν εκ των κορυφαίων παικτών της λίγκας, τον MVP του 1993, Τσαρλς Μπάρκλεϊ, που είχε άξιους συμπαραστάτες τον Κέβιν Τζόνσον, τον Νταν Μάερλι και τον Έι Σι Γκριν. Παρ’ όλα αυτά, απέτυχαν τη διετία 1993-95 κι ενώ τερμάτισαν αντίστοιχα 3οι και 2οι στην κανονική περίοδο. Κοινή συνισταμένη ότι αποκλείστηκαν στους ημιτελικούς της περιφέρειας από την ίδια ομάδα. Συγκεκριμένα, από τους Χιούστον Ρόκετς, με πιο οδυνηρή την ήττα του 1995 με εκείνο το τρίποντο του Μάριο Έλι.
ΣΑΝΣ 2004-07
Το 2003 ο Μάικ Ντ’ Αντόνι προήχθη από βοηθός του Φρανκ Τζόνσον σε πρώτος προπονητής κι έμελλε να αλλάξει την ιστορία της ομάδας μετά τη σχεδόν καταστροφική πορεία της περιόδου 2003-04. Με τη φιλοσοφία «Seven Seconds or Less» στις επιθέσεις και τον Στιβ Νας σε ρόλο στρατηγού στο παρκέ (και MVP το 2004 και το 2005), οδήγησε τους Σανς σε τρεις καταπληκτικές περιόδους και απέκτησε πολλούς θαυμαστές για τον τρόπο παιχνιδιού. Με τους Κουέντιν Ρίτσαρντσον, Τζόε Τζόνσον, Σον Μάριον και Αμάρε Στουντεμάιρ να εκτελούν κατά γράμμα τις εντολές του Ντ’ Αντόνι (προπονητής της χρονιάς το 2005) και να μετουσιώνουν σε… αμέτρητους πόντους τις ασίστ του Νας, κατέκτησαν την 1η θέση στην κανονική περίοδο το 2004-05 (με ρεκόρ 62-20), ωστόσο αποδείχθηκαν λιγόψυχοι στα playoffs. Κι αυτό διότι αποκλείστηκαν στους τελικούς της Δύσης από τους Σπερς (με 1-4). Ακολούθησε η 2η θέση στη regular season 2005-06 (με 54-28), αλλά και ο αποκλεισμός στην ίδια φάση των playoffs από τους Μάβερικς (με 2-4). Τη σεζόν 2006-07 κατέλαβαν τη 2η θέση στην… άγρια Δύση, όμως ήρθε ο αποκλεισμός στα ημιτελικά των playoffs, πάλι από τους Σπερς του Ντάνκαν (με 2-4). Οι προσθήκες των έμπειρων Γκραντ Χιλ και Σακίλ Ο’ Νιλ το 2007-08 δεν… βοήθησαν κάπου και το καλοκαίρι του 2008 ήρθε το τέλος εποχής και το διαζύγιο με τον Ντ’ Αντόνι.
ΜΠΑΚΣ 1971-73
Με… φόρα από την παρουσία στους τελικούς της σεζόν 1970-71 κι έχοντας στις τάξεις τους ένα από τα καλύτερα δίδυμα στην ιστορία του ΝΒΑ (Όσκαρ Ρόμπερτσον, Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ), συνεπικουρούμενους από τους αξιόλογους Μπομπ Ντάντριτζ και Λούσιους Άλεν, οι Μπακς ξεκίνησαν την περίοδο 1971-72 ως ένα από τα φαβορί για τον τίτλο, παρότι είχαν μόλις 3 χρόνια ζωής στη λίγκα. Άλλωστε, ολοκλήρωσαν την κανονική σεζόν με το 2ο καλύτερο ρεκόρ στη λίγκα (63-19), ενόσω είχαν τον πρώτο σκόρερ του πρωταθλήματος και MVP της περιόδου (Αμπντούλ-Τζαμπάρ) στις τάξεις τους. Μόνο που απέτυχαν να διεκδικήσουν το τρόπαιο, καθώς το εμπόδιο των πανίσχυρων Λέικερς των Γουέστ και Τσάμπερλεν αποδείχθηκε ανυπέρβλητο στους τελικούς της δυτικής περιφέρειας, όπου ηττήθηκαν 2-4. Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι τα «ελάφια» ήταν η ομάδα που διέκοψε (σ.σ. στις 9 Ιανουαρίου του 1972) το ιστορικό σερί νικών (33 τον αριθμό) των «λιμνάνθρωπων». Η αμέσως επόμενη σεζόν ήταν ακόμα πιο οδυνηρή για το Μιλγουόκι, αφού είχαν το καλύτερο ρεκόρ στη δυτική περιφέρεια (με 60-22), ωστόσο αποκλείστηκαν στον πρώτο γύρο των playoffs από τους Γουόριορς (με 2-4). Η… μερική δικαίωση των Μπακς ήρθε την περίοδο 1973-74 (τελευταία του Ρόμπερτσον στο ΝΒΑ), όταν κι έφτασαν μέχρι τους τελικούς του πρωταθλήματος, όπου ηττήθηκαν από τους Σέλτικς (με 3-4) του Χάβλιτσεκ. Εκείνη ήταν η τελευταία σεζόν των «ελαφιών» μέχρι το 2018-19, που τερμάτισαν στην 1η θέση της περιφέρειάς τους, αλλά και η τελευταία -μέχρι τη φετινή- που έφτασαν σε τελικούς.
ΜΠΑΚΣ 1979-86
Με τον Ντον Νέλσον στον πάγκο και παίκτες όπως ο Σίντνεϊ Μόνκριφ, ο Μπομπ Λανίερ και ο Μαρκίς Τζόνσον, η ομάδα του Μιλγουόκι ήταν εκ των πρωταγωνιστριών στο ΝΒΑ: για 7 διαδοχικές περιόδους τερμάτισε 2η στην περιφέρειά της (μία στη Δύση και 6 στην Ανατολή). Μόνο που βρήκε τους… μάστορές της στους Σίξερς του Έρβινγκ, από τους οποίους αποκλείστηκαν 4 φορές στα playoffs (τρεις στα ημιτελικά και μία στους τελικούς της περιφέρειας). Προσθέστε και τους 2 αποκλεισμούς από τους πανίσχυρους Σέλτικς του Μπερντ σε τελικούς της Ανατολής, για να αντιληφθείτε το δράμα των «ελαφιών».
ΜΠΑΚΣ 2000-01
Ο ικανότατος Τζορτζ Καρλ -που είχε αναλάβει από το 1998- αποφάσισε να χτίσει μια ομάδα που θα διεκδικήσει τον τίτλο. Με Big Three τον killer Ρέι Άλεν, τον έμπειρο γκαρντ Σαμ Κασέλ και τον φοβερό και τρομερό φόργουορντ Γκλεν Ρόμπινσον, οι Μπακς τερμάτισαν 2οι στην κανονική περίοδο (με ρεκόρ 52-30) και πήραν την πρωτιά στη Central Division για πρώτη φορά μετά από 15 χρόνια. Παρ’ όλα αυτά, συνάντησαν πάλι τον κακό τους… δαίμονα στους τελικούς της ανατολικής περιφέρειας, καθώς αποκλείστηκαν (με 3-4) από τους Σίξερς του σπουδαίου Άιβερσον.
ΜΠΑΚΣ 2018-20
Πολύ πιο πρόσφατα, τα «ελάφια» βίωσαν δύο αποτυχίες, οι οποίες τους στοίχισαν και τους προσγείωσαν απότομα στην πραγματικότητα. Με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο να οργιάζει και να κατακτά το βραβείο του MVP, τερμάτισαν με το καλύτερο ρεκόρ στην κανονική περίοδο (60-22 και 56-17 αντίστοιχα) έχοντας ένα από τα πλέον «γεμάτα» ρόστερ του πρωταθλήματος. Μόνο που απέτυχαν στα playoffs, καθώς έπεσαν πάνω σε Ράπτορς (στους τελικούς της Ανατολής) και Χιτ (στα ημιτελικά της περιφέρειας) αντίστοιχα. Μέχρι που ξόρκισαν την «κατάρα» κατά την τρέχουσα σεζόν… ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube
