Υπάρχουν αρκετά σημεία μέσα σε μια πίστα που κατά τη διάρκεια των Γκραν Πρι οι οδηγοί μπορεί να πέσουν επάνω τους, αλλά δεν είναι και το πιο σύνηθες να υπάρχει ένας συγκεκριμένος τοίχος, ο οποίος να «μαγνητίζει» τους πρωταθλητές και εκείνοι να καταλήγουν επάνω του, με αποτέλεσμα να έχει μείνει στην ιστορία γνωστός εδώ και 21 χρόνια ως ο «τοίχος των πρωταθλητών».
Σαν σήμερα, στις 13 Ιουνίου του 1999, στο Γκραν Πρι του Καναδά τέσσερις πρωταθλητές έπεσαν επάνω στον τοίχο που βρίσκεται στην έξοδο του σικειν στην τελευταία στροφή της πίστας «Ζιλ Βιλνέβ», με αποτέλεσμα να μείνει γνωστός από τότε ως ο «τοίχος των πρωταθλητών». Από αυτούς οι τρείς είχαν κερδίσει το Πρωτάθλημα οδηγών της F1 και ήταν οι Ντέιμον Χιλ, Μίκαελ Σουμάχερ και Ζακ Βιλνέβ, ενώ ο τέταρτος ήταν ο πρωταθλητής της Formula 3000 και της FIA GT Ρικάρντο Ζόντα.
Η αρχή όμως είχε γίνει από τον Ραλφ Σουμάχερ (πρωταθλητής της Formula Nippon του 1996), ο οποίος κατά τη διάρκεια των κατατακτηρίων δοκιμών έχασε τον έλεγχο της Williams και κατέληξε επάνω στον «τοίχο των πρωταθλητών». Για να ακολουθήσει πρώτος ο Ρικάρντο Ζόντα την ημέρα του αγώνα, μόλις τρεις γύρους από τη στιγμή που ξεκίνησε. Στο 15ο γύρο την ίδια «τύχη» είχε και ο Ντέιμον Χιλ, στον 30ο γύρο τη σκυτάλη πήρε ο Μίκαελ Σουμάχερ και λίγους γύρους αργότερα ο Ζακ Βιλνέβ έπεσε επάνω στον τοίχο για δεύτερη φορά, καθώς η πρώτη του ήταν δύο χρόνια πριν.
Ο μοναδικός πρωταθλητής που γλύτωσε τη σύγκρουση με τον τοίχο ήταν ο Μίκα Χάκινεν, ο οποίος και κέρδισε τον αγώνα, ενώ στη δεύτερη θέση τερμάτισε ο Τζιανκάρλο Φιζικέλα και στην τρίτη ο Έντι Ιρβάιν.
Ο «περιπετειώδης» αγώνας έχει μείνει στην ιστορία και για την είσοδο τέσσερις φορές του αυτοκίνητου ασφαλείας, αλλά κυρίως για το γεγονός ότι ήταν ο πρώτος αγώνας στη F1 που τα μονοθέσια τερμάτισαν πίσω από το αυτοκίνητο ασφαλείας, με το τελευταίο να κάνει την εμφάνιση του στο τέλος, όταν και ο Χάιντς-Χάραλντ Φρέντσεν είχε μία σύγκρουση.
Πάντως, ο «τοίχος των πρωταθλητών» δεν σταμάτησε να «έλκει» τους πρωταθλητές, καθώς και τα επόμενα χρόνια πάνω του κατέληξαν οι Τζένσον Μπάτον και Σεμπάστιαν Φέτελ. Παράλληλα, δεν συγχωρεί το παραμικρό λάθος και από οδηγούς που δεν έχουν στεφτεί πρωταθλητές, με αποτέλεσμα όλα αυτά τα χρόνια να έχουν συγκρουστεί με αυτόν αρκετοί, εκ των οποίων μερικοί είναι οι: Άλεξ Βουρζ, Ρούμπενς Μπαρικέλο, Νικ Χάιντφελντ, Μπρούνο Σένα και ο Κάρλος Σάινθ Τζούνιορ. Σε καμιά περίπτωση όμως δεν έχει επαναληφθεί το συμβάν του 1999, με τους τέσσερις πρωταθλητές και είναι ένας λόγος που μνημονεύεται μέχρι και σήμερα.
Επιμέλεια: Χρήστος Πρεβεζιάνος