Πρώτη φορά είδε η ΑΕΚ κλήρωση να της χαμογελά

Δεν θυμάμαι ποτέ να είχε ποτέ και στα παλιότερα χρόνια, εκείνα του 20ου αιώνα, ιδιαίτερη τύχη στις κληρώσεις η ΑΕΚ. Μετά την πρόκριση σε βάρος της Μπριζ, πολλά φαίνεται ν’ αλλάζουν προς το θετικότερο φυσικά. Ένα πλατύ χαμόγελο στο πρόσωπο όσων Ενωσιτών συναντούσα το πρωί στα πέριξ, μια αίσθηση αισιοδοξίας πως η φετινή χρονιά θα είναι πολύ καλύτερη από τις προηγούμενες. Στα διαρκείας παρατηρήθηκε ενθουσιασμός, παρότι βρισκόμαστε στο φινάλε της διάθεσης τους και πάμε για …παράταση.

Πώς να μην είναι ευτυχισμένος ο ΑΕΚτζής, μιας κι αυτό που είχαμε τονίσει, συνέβη. Η Ένωση, οτιδήποτε και αν συμβεί πλέον στη χρονιά είναι επιτυχημένη από τα… αποδυτήρια. Η επιστροφή της στον ευρωπαϊκό χάρτη ήταν επιβεβλημένη και ο στόχος της εισόδου στους ομίλους κάτι σαν τίτλος. Τουλάχιστον στα δικά μου μάτια έτσι έχουν τα πράγματα και ξέρω αρκετούς ακόμα που το σκέφτονται έτσι.

Ο Μανόλο Χιμένεθ πριν την κλήρωση, είπε πως ήθελε κάτι σε…Μίλαν, δηλαδή μια ισχυρή ομάδα στον όμιλο και τις υπόλοιπες να παίζονται. Ούτε παραγγελιά να είχε κάνει ο Μανόλο και του έκατσε η κλήρωση όπως ακριβώς την ήθελε. Με την Ριέκα και την Αούστρια λοιπόν, πέρα από τη Μίλαν αντίπαλο. Η δεύτερη ήταν η ιδανικότερη κλήρωση που ήθελε η ΑΕΚ στα play-off του θεσμού, αλλά πέτυχε την Μπριζ και την καθάρισε. Η Ριέκα δεν είναι το άγνωστο για την Ένωση και υπ’ αυτή την έννοια ήταν καλό που προηγήθηκαν παιχνίδια με άλλη ελληνική ομάδα. Είναι άλλο πράγμα να γνωρίζεις τον αντίπαλο ουσιαστικά. Ούτε η έδρα με φόβισε, ούτε ο τρόπος που παίζει, αν και έκανε φάσεις, κόντρα στον Ολυμπιακό.

Η σειρά των αγώνων που έχει πάντοτε τη σημασία της, ήταν κι αυτή καλή. Αν η ΑΕΚ μετά τους δύο πρώτους αγώνες έχει τέσσερις πόντους θα έχει πολύ καλές πιθανότητες να πάρει το εισιτήριο της πρόκρισης, έστω και αν την 3η και την 4η αγωνιστική μεσολαβούν οι αγώνες με τη Μίλαν. Το Europa League, αποτελεί μια απρόβλεπτη διοργάνωση, που όμως δίνει τη δυνατότητα αν αφοσιωθείς σε αυτή και είσαι σοβαρός, να μπορέσεις να προχωρήσεις αρκετά μακριά. Δική μου αίσθηση είναι πως η ΑΕΚ, δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να θυσιάσει κάτι για το πρωτάθλημα και ν' αγνοήσει το Europa League. Γιατί αυτή η περίσταση είναι ένα «θείο δώρο» για την ΑΕΚ και πρέπει να την εκμεταλλευτεί στο έπακρο. Ο κόσμος διψάει για μεγάλες ευρωπαϊκές στιγμές, το ίδιο και η βαθμολογία της ομάδας.

Βέβαια για να μπορέσει να σταθεί αξιοπρεπώς και να κυνηγήσει τις πιθανότητες της για πρόκριση η ΑΕΚ πρέπει να βάλει δύο ακόμα (τουλάχιστον) ποιοτικές λύσεις στο ρόστερ της. Ένας χαφ και βασικότατα ένας φορ (μακάρι να είναι ο Αραούχο) θεωρώ πως θα δώσουν και το βάθος και την ποιότητα στην Ένωση να τα βγάλει πέρα. Να είναι και μέσα στην κούρσα του τίτλου, αλλά να διεκδικήσει και το καλύτερο δυνατό για την πρόκριση στους «32». Το ρόστερ πάντως, αυτό που ήδη υπάρχει, δεν έχει δείξει τη δυναμική των αντοχών του. Ακόμα και στις δύσκολες ημέρες, παρά την αμφισβήτηση που υπήρξε από μεγάλη μερίδα του κόσμου, ακόμα και μετά από το 0-0 στον πρώτο αγώνα με τους Βέλγους, υπάρχουν λύσεις. Απλά χρειάζεται πλέον κάποιο ακόμα βάθος στον πάγκο.

Κάτι τελευταίο. Μπορεί να πολύς κόσμος να εκφράζει την άποψη πως ήταν κρίμα για τον ΠΑΟΚ που αποκλείστηκε, μεγάλη ευκαιρία για το ελληνικό ποδόσφαιρο κτλ. Εγώ αυτό που θέλω να γράψω, είναι πως τίποτε που στηρίζεται αποκλειστικά σε περιστασιακές καταστάσεις και τόσο χοντρές αβάντες, δεν έχει τύχη να προχωρήσει για καιρό. Η αδικία του Κυπέλλου, αν και κανένας τίτλος δεν αντικαθίσταται, ίσως να ισοφαρίστηκε με το γεγονός πως η ΑΕΚ πήρε όλο το pool του Europa League.

Aν ο Ιβάν θέλει να φτιάξει ομάδα, χωρίς να ρίχνει λεφτά σε ένα… πηγάδι, υπάρχουν 2-3 άνθρωποι στην Ελλάδα που μπορεί να του κάνουν τη δουλειά αυτή. Ας απευθυνθεί σε αυτούς, γιατί αλλιώς δεν έχει καμία τύχη. Τόσο γιατί ο ίδιος δεν έχει σχέση με το αντικείμενο του ποδοσφαίρου, αλλά κι επειδή αυτοί που βρίσκονται γύρω του είναι για να ξεκοκαλίσουν χρήμα. Εκτός αν δεν ενδιαφέρεται σοβαρά ούτε καν ο ίδιος, οπότε περισσεύει και η συζήτηση.