Πρόκριση αλά… 2010

Παίξει, δεν παίξει καλά, τελικά αυτή η ομάδα, από την εκκίνηση του αγώνα, τελικά είναι συνήθεια της να σκοράρει στο δεύτερο μέρος.

Μόλις ένα από τα εννέα τέρματα που έχει σημειώσει σε αυτή την προκριματική φάση άλλωστε, αυτό του Χριστοδουλόπουλου στη Λιθουανία, δεν έχει μπει στην επανάληψη. Είναι ένα χαρακτηριστικό της ομάδας μας αυτό, αλλά σε μια διαδικασία όπως είναι τα μπαράζ, εκεί που θα καταλήξουμε, όπως όλα δείχνουν, προκειμένου να διεκδικήσουμε το εισιτήριο για την Βραζιλία, οι λεπτομέρειες θα κάνουν τη διαφορά.

Η Εθνική μας αυτή τη φορά, δεν πέταξε το πρώτο μέρος. Με τον Νίνη από την αρχή στη σύνθεση της, τουλάχιστον μπορούσε να είναι παραγωγική από το πρώτο μέρος. Κι ασφαλώς ήταν τελείως διαφορετική από τη στιγμή που είχε και Σαμαρά μέσα, αλλά και τον Κατσουράνη σε καλή μέρα.

Ωστόσο παρά τις φάσεις που βγήκαν, το γκολ δεν φαίνεται να έρχεται εύκολα και αυτό είναι ένα γεγονός που πρέπει οπωσδήποτε να προβληματίζει. Μην ξεχνάμε, πως αν η Ελλάδα είχε σκοράρει νωρίς και με τη Βοσνία εντός που είχε τις ευκαιρίες, πιθανότατα αυτή τη στιγμή, να μιλούσαμε για απευθείας πρόκριση.

Τώρα αυτό που θα πρέπει να σκεφτεί η Εθνική είναι το πως θα προετοιμαστεί κατάλληλα για τα μπαράζ που θα κρίνουν την πρόκριση. Εκεί θα παίξει ρόλο το καθαρό μυαλό, οι σωστές επιλογές από την πλευρά του προπονητή και πάνω απ’ όλα πως θα καταφέρει η ομάδα να παρουσιαστεί αποτελεσματική στο γκολ. Η άμυνα είναι σημαντική γι' αυτή την Εθνική, αλλά σε αγώνες τόσο οριακούς όσο τα μπαράζ δύσκολα θα βγαίνουν εύκολα φάσεις. Να γιατί είναι απαραίτητο να βρεθεί τρόπος για εύκολο γκολ, ενόψει των μπαράζ, όποιος κι αν είναι ο αντίπαλος.