Πουρσανίδης: «Έχουμε χαθεί στη μετάφραση»

Την ανοικοδόμηση της Εθνικής επιστρέφοντας στις αγωνιστικές ρίζες της, καθώς και την επιλογή προπονητή που θα εμπνεύσει τους διεθνείς πρότεινε ως λύση στην κρίση του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος ο Ηλίας Πουρσανίδης.

«Έχουμε χαθεί στη μετάφραση, με τον προπονητή, με το υλικό, με το αν υπάρχει ηγέτης. Δεν υπάρχει πνεύμα νικητή. Αυτό αν δεν στο εμπνέει μια διοίκηση, στο εμπνέει ο προπονητής. Για ‘μένα αυτός είναι που κάνει τη διαφορά. Ακόμη κι αν δεν υπάρχει καμία διοίκηση.

Το θέμα είναι ποιο στόχο έχουμε αυτή τη στιγμή; Να ξαναχτίσουμε ομάδα; Ή αν δεν πάμε σε μια τελική διοργάνωση αυτό να σημαίνει αποτυχία; Έχουμε κάνει πολλά βήματα πίσω. Γι’ αυτό σιγά σιγά βήμα βήμα θα πρέπει να προσπαθήσουμε να χτίσουμε το οικοδόμημα από τις μικρές Εθνικές ομάδες και ας πάμε μετά από δύο διοργανώσεις σε μεγάλο τουρνουά», είπε ο παλαίμαχος άσος.

Αναλυτικά, όσα είπε στην εκπομπή «Ανοίξανε τα τουρνικέ» του ΣΠΟΡ FM 94,6 με τους Χρίστο Χαραλαμπόπουλο και Γιώργο Μαραθιανό:

Για την τωρινή κατάσταση στην Εθνική ομάδα: «Υπάρχει απογοήτευση. Δε λέω ότι δε γίνονται λάθη, αλλά υπάρχει καλό υλικό. Δε μπορούμε να τους βγάλουμε άχρηστους. Ξέρουμε ότι μια νίκη επικαλύπτει αδυναμίες και μια ομάδα βρίσκει χρόνο να διορθώσει τα λάθη της. Αλλά ούτε αυτό πλέον δεν έχει η Εθνική. Πολλές φορές όταν δεν μπορείς να πάρεις μια νίκη, σκέφτεσαι, προβληματίζεσαι και σου φαίνεται λες και τη βλέπεις μέσα από μακαρόνι. Κάποιες φορές είναι απλό, άλλες βουνό».

Για το πνεύμα νικητή που μοιάζει να έχει χαθεί: «Έχουμε χαθεί στη μετάφραση, με τον προπονητή, με το υλικό, με το αν υπάρχει ηγέτης. Δεν υπάρχει πνεύμα νικητή. Αυτό αν δεν στο εμπνέει μια διοίκηση, στο εμπνέει ο προπονητής. Για ‘μένα αυτός είναι που κάνει τη διαφορά. Ακόμη κι αν δεν υπάρχει καμία διοίκηση.

Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν ποδοσφαιριστές που έχουν θέληση. Που είναι από το χτες, δηλαδή στις ομάδες που ήξεραν τι σημαίνει να νικάς. Είναι χάρισμα να μπορεί κάποιος παίκτης να εμπνεύσει. Δεν το έχουν όλοι. Αυτή τη στιγμή, σε μια μίζερη περίοδο γενικώς, περνάμε μια στεναχώρια».

Για τα συστατικά που χρειάζεται ένα νέο ξεκίνημα: «Το θέμα είναι ποιο στόχο έχουμε αυτή τη στιγμή; Να ξαναχτίσουμε ομάδα; Ή αν δεν πάμε σε μια τελική διοργάνωση αυτό να σημαίνει αποτυχία; Έχουμε κάνει πολλά βήματα πίσω. Γι’ αυτό σιγά σιγά βήμα βήμα θα πρέπει να προσπαθήσουμε να χτίσουμε το οικοδόμημα από τις μικρές Εθνικές ομάδες και ας πάμε μετά από δύο διοργανώσεις σε μεγάλο τουρνουά».

Για τις τομές που θα διαφοροποιούσαν την κατάσταση: «Το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να γίνει στην Εθνική ομάδα είναι οι ποδοσφαιριστές να καταλάβουν που βρίσκονται. Να παίξουν με το DNA του Έλληνα, όχι δηλαδή κάνοντας τρελά πράγματα στο γήπεδο, αλλά παλεύοντας με όλες τις δυνάμεις τους.

Δε λέω ότι δεν το αγαπούν το εθνόσημο, αλλά ίσως βλέποντας τη χαλαρότητα που υπάρχει αυτή την περίοδο έχουν πάνω από την ομάδα τον σύλλογο που αγωνίζονται. Και ο κύριος Ρεχάγκελ δεν ήταν Έλληνας αλλά είχε ένα συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού που ταίριαζε στην Εθνική μας. Στο Euro 2004 της Πορτογαλίας έλεγε “είμαστε εδώ μια παρέα”. Δεν είχαν άγχος, ήταν συγκεντρωμένοι εκεί, χωρίς κανένας να τους επηρεάζει. Ο καθένας έπαιζε το ποδόσφαιρο που ξέρει και όλοι έβγαζαν το 100%. Και γι’ αυτό ο προπονητής είναι ο πρωτομάστορας μιας ομάδας. Πρέπει η ομάδα να θωρακιστεί.

Πολλές φορές λέμε ότι πρέπει να είναι ανοιχτές οι πόρτες της Εθνικής κι εγώ είμαι υπέρ, αλλά πρέπει να υπάρχει ένας βασικότατος κορμός και να μην γίνονται συχνές αλλαγές. Είναι έτσι πιο εύκολο για έναν προπονητή να προσθέσει δυο παίκτες. Καλό είναι να κάνουμε κριτική, αλλά να μην στάζει… αίμα».