Πού να έπαιζε και μπάλα η Βραζιλία...

Αυτό που μετράει στα Μουντιάλ και ειδικά στις πρεμιέρες είναι η νίκη. Η Βραζιλία έστω και με μεγάλη δόση δυσκολίας, έστω και αν χρειάστηκε να πάρει ένα αυστηρό πέναλτι τα κατάφερε.

Το μεγάλο κέρδος της είναι πως από την πρώτη αγωνιστική, εκείνος που περιμένουν όλοι να βγάλει το…κάρο από τη λάσπη, ο Νεϊμάρ δηλαδή, στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και σκόραρε δύο φορές.

Φυσικά πέρα από τον Νεϊμάρ, η Βραζιλία, δεν είχε πολλούς ποδοσφαιριστές, σε καλή μέρα. Γενικά, υπήρχε ένα άγχος, κάτι που το διαπίστωνε εύκολα κάποιος, με την είσοδο των παικτών της στο γήπεδο. Ωστόσο ο Νεϊμάρ, είχε και έναν συμπαραστάτη, τον Όσκαρ που πέτυχε ένα γκολ για βραβείο, όπως είναι και το όνομα του και που γενικά είχε μια καλή παρουσία. Από τους υπόλοιπους δεν είδαμε πολλά σπουδαία πράγματα.

Σε κακή μέρα, ειδικά στο πρώτο μέρος ο Ντάνιελ Άλβες, χάλια μαύρα έδειχνε ο Χουλκ, ενώ ο Φρεντ δεν τροφοδοτήθηκε. Αντίθετα αυτοί που μπήκαν σαν αλλαγή, οι Ερνάνες και Μπερνάρντ, αλλά ειδικά ο Ραμίρες, μάλλον πρέπει να πάρουν περισσότερο χρόνο συμμετοχής.

Η Βραζιλία σε μια ημέρα που οι περισσότεροι παίκτες της, δεν ήταν καλοί κατόρθωσε να πάρει το ποθητό αποτέλεσμα με ένα καλό σκορ. Αυτό το 4-2-1-3, με τον Χουλκ στα αριστερά, προσωπικά δεν μου άρεσε καθόλου πάντως και ο άσος της Ζενίτ, φαίνεται πως δεν βρίσκεται σε καλή κατάσταση. Περιμένω κάτι πιο ευρηματικό από τον Σκολάρι στη συνέχεια και ασφαλώς μια πολύ καλύτερη, ποιοτικά Βραζιλία.