Πού είσαι Σάσα να δεις το «πράσινο» μέλλον!

Το δεδομένο μετά από 120 αγωνιστικά λεπτά, είναι ότι παρακολουθούμε τη συγκλονιστικότερη σειρά τελικών της Basket League τα τελευταία χρόνια. Μια σειρά με πολλές συγκινήσεις, δύο break, θέαμα και τακτική, αλλά και καλή -σε γενικές γραμμές- ατμόσφαιρα και στα τρία παιχνίδια. Υπάρχουν, βέβαια, και φωνές για τη διαιτησία, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία και μάλιστα μεγάλη. Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός έχουν καθηλώσει τους πάντες και ουδείς μπορεί να πει με απόλυτη σιγουριά, ποια από τις δύο ομάδες θα είναι αυτή που θα κατακτήσει το πρωτάθλημα. Άλλωστε, μιλάμε για μια σειρά με ανατροπές, όχι μόνο από αγώνα σε αγώνα, αλλά και κατά τη διάρκεια αυτών.

Γράφει ο Τάσος Νικολόπουλος

Πριν το πρώτο τζάμπολ, οι περισσότεροι και βάση της εικόνας των δύο ομάδων στα ημιτελικά, εκτιμούσαν ότι ο Ολυμπιακός θα πάρει… σκούπα και θα κατακτήσει το πρωτάθλημα με 3-0. Θα μπορούσε να έχει συμβεί αυτό, αν ευστοχούσε ο Κώστας Παπανικολάου στο τελευταίο σουτ του πρώτου αγώνα ή αν είχε οργανωθεί καλύτερα η τελευταία επίθεση. Αυτό το σκορ, όμως, θα μπορούσε να έχει διαμορφωθεί κι από την ανάποδη. Ο Παναθηναϊκός διέψευσε πολλούς, αφού εκτός από ανταγωνιστικός, θα μπορούσε να έχει στεφθεί ήδη πρωταθλητής, αν δεν έχανε μέσα από τα δικά του χέρια το δεύτερο και τρίτο παιχνίδι. Η σειρά έχει δρόμο ακόμη και πλέον είμαστε σε αναμονή της τέταρτης αναμέτρησης, αυτή τη φορά στο ΟΑΚΑ.

Ανεξάρτητα από την έκβαση της σειράς, ο Παναθηναϊκός έχει αποκομίσει σημαντικά κέρδη ενόψει της επόμενης σεζόν, αλλά και του μέλλοντος γενικότερα. Μέσα από αυτά τα παιχνίδια, ανδρώνεται ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, που δικαιώνει τις προσδοκίες, ενώ ο Νικ Καλάθης, που είναι άλλος άνθρωπος, δείχνει ότι μπορεί να σηκώσει το βάρος του ηγέτη στη μετά-Διαμαντίδη εποχή. Σε αυτό το ρόστερ, φάνηκε επίσης πόσο σημαντική είναι η παρουσία ενός κορμιού σαν αυτό του Γιώργου Παπαγιάννη. Ασφαλώς και έχει αδυναμίες λόγω ηλικίας, αλλά η παρουσία του στο τρίτο ματς και μετά από ένα μήνα αποχής, δείχνει τι μπορεί να προσφέρει. Εξίσου σημαντικό είναι να πειστεί να αποσύρει τη συμμετοχή του από το ντραφτ του ΝΒΑ και σε αυτό θα βοηθήσει τα μέγιστα η παρουσία του Αργύρη Πεδουλάκη και τη νέα σεζόν.

Τέλος, η επιστροφή και η ενεργοποίηση του Νίκου Παππά μπορεί να αποτελέσει άλλο ένα κέρδος για το «τριφύλλι», αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση το θέμα περισσότερο αφορά τον ίδιο. Αν έχει καταλάβει πραγματικά τα δικά του λάθη στην μέχρι τώρα καριέρα του, τότε μπορεί να εξελιχθεί και να αποτελέσει βασικό γρανάζι στον μελλοντικό Παναθηναϊκό. Πόσες ευκαιρίες θα έχει ακόμη; Συνολικά, μιλάμε για τέσσερις παίκτες, στους οποίους αν προστεθεί ο τραυματίας Βλαδίμηρος Γιάνκοβιτς, μπορούν να αποτελέσουν τον ελληνικό κορμό της ομάδας για τα επόμενα χρόνια. Και οι φετινοί τελικοί δείχνουν τον δρόμο, στον οποίο πρέπει να βαδίσει ο σύλλογος τα επόμενα χρόνια.

Από αυτή τη σειρά και το… παρκάρισμα του Ραντούλιτσα, σε συνδυασμό με την απομάκρυνση των Πάβλοβιτς και Κούζμιτς μετά το τέλος των υποχρεώσεων στην Ευρωλίγκα, φαίνεται ξεκάθαρα πόσο λάθος σχεδίασε την ομάδα το περασμένο καλοκαίρι ο Σάσα Τζόρτζεβιτς. Άραγε, ο Σέρβος παρακολουθεί τους τελικούς της Basket League; Κι αν η απάντηση είναι καταφατική, πόσο… περήφανος είναι για τον τρόπο αντιμετώπισης του Χαραλαμπόπουλου και του Παπαγιάννη; Για την τιμωρία του Παππά; Για το γεγονός ότι έβγαλε πριν την ώρα του στην… σύνταξη τον Φώτση και για το «θάψιμο» του Φελντέιν, μετά την προσθήκη του Γουίλιαμς;

Υ.Γ.1: Για όσους δεν το έχουν συνειδητοποιήσει πλήρως, στο τέταρτο παιχνίδι ο Δημήτρης Διαμαντίδης θα πατήσει για ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ φορά στο παρκέ του κλειστού του ΟΑΚΑ. Ο εκφωνητής του γηπέδου θα τον αναγγείλει για ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ φορά, αρχικά κατά την είσοδο της ομάδας και στη συνέχεια κατά την επίσημη παρουσίαση πριν το τζάμπολ. Σε μια πρόταση: Θα είναι η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ παράσταση του αρχηγού.

Υ.Γ.2: Επαναλαμβάνω αυτό που είχα γράψει μετά το πρώτο παιχνίδι, με τη σειρά πλέον να είναι στο 2-1 σε βάρος του Παναθηναϊκού. Ο Αργύρης Πεδουλάκης πρέπει να μείνει και τη νέα σεζόν. Το διάβασμα του αντιπάλου, η διαφορετική προσέγγιση των αγώνων και η εικόνα της ομάδας στους τελικούς με rotation οχτώ παικτών, ξεπερνάει τη… φαντασία. Ακόμη και για αυτούς που έχουν αντίθετη άποψη, στα δικά μου μάτια η παραμονή του «Άρτζι» εμπεριέχει πολύ μικρότερο ρίσκο από το να έρθει ένας ξένος προπονητής για τρίτο συνεχόμενο καλοκαίρι.

Υ.Γ.3: Μεσημέρι Παρασκευής 27 Μαΐου 2016 και ακόμη δεν έχουν αποφασίσει αν ο τέταρτος τελικός, που έχει προγραμματιστεί για την προσεχή Κυριακή, θα γίνει την ίδια μέρα, αλλά σε άλλη ώρα ή θα «μεταφερθεί» την Δευτέρα. Η γελοιότητα σε όλο της το μεγαλείο. Όσο για τον σεβασμό προς τους εμπλεκόμενους, αθλητές και φιλάθλους, αυτός… περισσεύει!