Ούτε 24 ώρες δεν συμπληρώθηκαν από την εκκίνηση των διεργασιών στον χώρο της γαλλικής ακροδεξιάς και οδηγούνται ήδη σε ναυάγιο.
Γαλλική Συσπείρωση και Ανακατάληψη, τα δύο ακροδεξιά κόμματα της χώρας, είχαν βάλει πλώρη, έπειτα από πρωτοβουλία της Μαρίν Λεπέν, για συνεργασία εν όψει των πρόωρων βουλευτικών εκλογών.
Η Λεπέν λίγες ώρες μετά την απόφαση Εμανουέλ Μακρόν για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες έστρεψε το βλέμμα της στο κόμμα του Ερίκ Ζεμούρ, στο οποίο μάλιστα συμμετέχει και η ανιψιά της, Μαριόν Μαρεσάλ.
Ακολούθησε συνάντηση των δύο πλευρών με τη Μαρεσάλ να εκδίδει γραπτή ανακοίνωση στην οποία γνωστοποιεί το αδιέξοδο στο οποίο περιήλθαν.
Πιο αναλυτικά, η ανιψιά της Λεπέν και ένα από τα κορυφαία στελέχη του κόμματος Ανακατάληψη, κατηγόρησε τον επικεφαλής της Εθνικής Συσπείρωσης, Ζορντάν Μπαρντελά, ότι «άλλαξε θέση» και το κόμμα του τώρα «αρνείται την ιδέα της συμμαχίας». Αιτία, σύμφωνα πάντοτε με τα όσα τόνισε η ίδια, είναι πως ο Μπαρντελά δεν θα ήθελε η Εθνική Συσπείρωση να έχει κάποια σχέση με τον Ζεμούρ.
Ο επικεφαλής της Ανακατάληψης, Ερίκ Ζεμούρ, έχει καταδικαστεί, πολλές φορές, για υποκίνηση μίσους και ρατσισμού. Εργαζόταν ως δημοσιογράφος και εισήλθε στον χώρο της πολιτικής το 2022 εν όψει των προεδρικών εκλογών κερδίζοντας μάλιστα το 7% των ψήφων.
Την ίδια στιγμή, η Εθνική Συσπείρωση των Λεπέν/Μπαρντελά δεν μένει με σταυρωμένα και στρέφει το βλέμμα της προς τους Ρεπουμπλικάνους του Ερίκ Σιοτί, ο οποίος βγήκε δημοσίως και τόνισε ότι είναι διατεθειμένος να προσχωρήσει σε συμμαχία με την ακροδεξιά. «Λέμε τα ίδια πράγματα, οπότε ας σταματήσουμε να επινοούμε διαφορές», ανέφερε χαρακτηριστικά μιλώντας στη γαλλική τηλεόραση TF1.
Το άνοιγμα του επικεφαλής των Ρεπουμπλικανών έφερε ένταση, πρωτίστως μέσα στο κόμμα του ενώ, παράλληλα, γκρέμισε την αθόρυβη συμφωνία δεκαετιών στο γαλλικό πολιτικό σύστημα, πώς όλοι συνασπιζόμαστε κατά της άκρας δεξιάς.
Βέβαια, το σημερινό κόμμα των Ρεπουμπλικανών, κληρονόμος της παραδοσιακής κεντροδεξιάς των Σαρλ Ντε Γκωλ και Ζακ Σιράκ, μοιάζει περισσότερο με σκιά του παλιού εαυτού του. Μετρά ελάχιστους βουλευτές και έχει χάσει σημαντικά μέλη του είτε επειδή τα βρήκαν (κυρίως) με τον Μακρόν, είτε επειδή ορισμένοι προτίμησαν τη Λεπέν.
Αυτή τη στιγμή στο εσωτερικό του επικρατεί τρικυμία με βουλευτές είτε να ετοιμάζονται να αποχωρήσουν και να σχηματίσουν τη δική τους πολιτική ομάδα είτε να πιέζουν για την εδώ και τώρα παραίτηση του Σιοτί, καθώς, όπως εξηγούν, τους φαίνεται «αδιανόητο» να συμμαχήσουν με την ακροδεξιά Λεπέν.
Την ίδια ώρα, τα αντανακλαστικά του στρατοπέδου του Μακρόν ήταν άμεσα και μέσω του πρώην βουλευτή των Ρεπουμπλικανών και νυν βουλευτή της Αναγέννησης και υπουργού Εσωτερικών της χώρας, Ζεράλντ Νταρμανέν έκανε λόγο για δηλώσεις ντροπής που θυμίζουν τη Συμφωνία του Μονάχου το 1938 την οποία υπέγραψαν η Γαλλία και η Βρετανία με τη ναζιστική Γερμανία.
Ωστόσο, μπορεί η τράπουλα να ανακατεύτηκε και ο Μακρόν να βλέπει γύρω του άπαντες να προσπαθούν να συνασπιστούν – ακόμη και τα κόμματα στην αριστερά καταβάλλουν προσπάθειες να υπερβούν των διαφωνιών τους – ο εκνευρισμός όμως χτυπά την πόρτα καιτου δικού του κόμματος.
Όπως διαβάζουμε στον γαλλικό Τύπο σε αυτό επικρατεί εκνευρισμός, κατήφεια ακόμη και ηττοπάθεια με τη συνέντευξη που παραχώρησε ο πρόεδρος της Γαλλίας στη Le Figarο να μην περιορίζει τη φωτιά.
Πολλοί κρίνουν ότι η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες είναι μία κίνηση υψηλού ρίσκου που θα χάσουν, με τις απώλειες να παγιώνονται για το κυβερνών κόμμα που ήδη, εντός της εθνοσυνέλευσης, βρισκόταν σε δυσχερή συνθήκη ως κυβέρνηση μειοψηφίας. Αντίστοιχα, φοβούνται πως ο δρόμος για το Μέγαρο των Ηλυσίων θα ανοίξει για τη Λεπέν.
Γεγονός πάντως αποτελεί πως ακόμη κι αν μέχρι τον πρώτο γύρο οι εξελίξεις θα μοιάζουν με θρίλερ, ο δεύτερος γύρος θα έρθει για να βάλει φωτιά, αφού ανάλογα με το ποσοστό που θα κερδίσει η άκρα Δεξιά στη Γαλλία, οι υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις θα κληθούν να αποδείξουν, εάν η μνήμη τους είναι κοντή και κανείς δεν έμαθε από την ιστορία της.
Πηγή: skai.gr