Πολέμαρχος ο ΠΑΟΚ στη Λεωφόρο

Ο ΠΑΟΚ από την ώρα που ανέλαβε ο Ίβιτς έχει αλλάξει. Πρώτα απ’ όλα δεν κάνει πράγματα που δεν μπορεί. Που δεν είναι μέσα στην φιλοσοφία του. Έχει αρχίσει να «σφίγγει» την άμυνα του. Τελειώνει το ματς και έχει επιτρέψει μονοψήφιο αριθμό τελικών (8 με 4 τέσσερις στο στόχο) κι ενώ παίζει από το 20ο λεπτό με δέκα ποδοσφαιριστές. Επιπλέον λάβετε κάτι υπόψη που είναι πολύ σημαντικό. Όπως έκανε και στον αγώνα της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος, απάντησε άμεσα, τότε στο 2ο γκολ, τώρα στο 1ο.

Η ομάδα του Ίβιτς βγάζει όχι μόνο ψυχή, αλλά και τρομερή ενέργεια. Βλέπεις να έχει τραυματισμούς, ν’ αποδεκατίζεται σε πολλά ματς, αλλά αυτό δεν χαλάει τη συνοχή του σαν ομάδα. Σαφώς και θα πρέπει τώρα να κοιτάξει πώς θα γιατρέψει τις πληγές του με τον Ζάιρο και τον Γκάρι Ροντρίγκες να φεύγουν εκτός αγωνιστικού χώρου με προβλήματα. Ο ΠΑΟΚ όμως έχει συνηθίσει να παίζει με τα προβλήματα του όλη τη χρονιά.

Για όσους παρακολουθούν τη στήλη, γνωρίζουν πως την περίπτωση του Ίβιτς δεν την βλέπω σαν προσωρινή στον «Δικέφαλο» του Βορρά. Αν μπορέσει να οδηγήσει τους Θεσσαλονικείς στην πρώτη θέση των πλέι-οφ, θεωρώ πως την αξίζει την ευκαιρία με το παραπάνω. Αυτό το 4-3-3 γενικά, άσχετα με το αν αναγκαστικά δεν μπορούμε να το κρίνουμε για το αποψινό ματς θεωρώ πως ταιριάζει στον ΠΑΟΚ απόλυτα. Γιατί του εξασφαλίζει επιπλέον καλύτερες αλληλλοκαλύψεις στον μεσοαμυντικό τομέα. Ο Τζαβέλλας κάνει μια μεγάλη χρονιά. Όμως το μεγαλύτερο κέρδος για την ομάδα της Θεσσαλονίκης είναι ο Χαρίσης.

Όχι μόνο για το γκολ που σημείωσε σήμερα, αλλά για την γενικότερη παρουσία του. Ίσως η κορυφαία προσθήκη που έχει κάνει ο ΠΑΟΚ τα τελευταία χρόνια σε Έλληνα ποδοσφαιριστή. Ο πρώην παίκτης του ΠΑΣ δείχνει ειδικά στα ντέρμπι πως δεν του λείπει τίποτα σε θάρρος, θράσος και βέβαια σε άριστο διάβασμα στον χώρο του κέντρου.

Από την άλλη μεριά έχουμε τον Παναθηναϊκό. Έναν Παναθηναϊκό νευρικό, που όσο περνάει ο καιρός και δεν κερδίζει, αρχίζει να χάνει την συγκέντρωση του. Προηγείται σε ιδανικό σημείο και άμεσα δέχεται ένα γκολ με όλη του την άμυνα να παρακολουθεί παθητικά πρώτα τον Γκάρι που έφτασε να πατήσει από δεξιά περιοχή ανενόχλητος και κατόπιν έστρωσε στον Χαρίση που τόσο χώρο δεν θα έβρισκε ούτε...σε προπόνηση. Ο Λέτο πάλι βρήκε την μία πάσα για να δώσει στον Μπεργκ. Ο Παναθηναϊκός στο φινάλε έπαιξε φουλ επίθεση. Αλλά ειδικά απέναντι σε κλειστές άμυνες, δεν μπορεί να βρει τρόπο να τις διασπάσει.

Ο Παναθηναϊκός έπαιξε με Βιγιαφάνες, Μπουμάλ, Καλτσά, Μπεργκ και Λέτο στο τέλος. Πλην της φάσης του δοκαριού δεν έκανε κάποια άλλη κραυγαλέα ευκαιρία. Ο ΠΑΟΚ ήταν μοιραίο πως δεν μπορούσε ν’ απειλήσει αφού όλοι γρήγοροι ποδοσφαιριστές του προς το τέλος έφυγαν από το ματς. Αν ο ΠΑΟΚ είχε καταφέρει να μείνει με κάποιον απ’ όλους μέσα στο παιχνίδι θα μπορούσε να είχε κάνει το μεγάλο κόλπο.

Για τον Παναθηναϊκό τα δύσκολα έρχονται. Όπως και για την ΑΕΚ βέβαια που θα πρέπει μετά τον τελικό του Κυπέλλου να βρεθεί απέναντι στους «πράσινους». Αν οι δύο αντίπαλοι αλληλοεξοντωθούν με ισόπαλα αποτελέσματα, τότε ακόμα και τέσσερις πόντοι για τον ΠΑΟΚ στα ματς με τον Πανιώνιο μπορεί ν’ αποδειχθούν αρκετοί και να του δώσουν σοβαρό προβάδισμα για την πρώτη θέση. Για τον Παναθηναϊκό η νίκη με την ΑΕΚ στη Λεωφόρο είναι απαραίτητη. Αλλά είναι εύκολο, όταν πλέον κουβαλάς εννέα παιχνίδια φέτος, όπου δεν έχεις νικήσει κανέναν από την πρώτη πεντάδα;

Στον επίλογο θα προσθέσω κάτι ακόμα. Τις αδυναμίες του Στραματσόνι στο κοουτσάρισμα τις έχει εντοπίσει το κοινό και ο Τύπος. Αυτή την ώρα πάντως από ποδοσφαιριστές με παραστάσεις και ωριμότητα, περιμένω πιο καθαρό μυαλό. Το εύκολο γκολ εξακολουθεί ν’ απουσιάζει και όταν έρχεται ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να χτίσει πάνω σ' αυτό.

O Kύζας σφύριζε πάρα πολύ και αυτό δεν ευνοεί ποτέ εκείνον που κυνηγάει περισσότερο τη νίκη. Η αποβολή πάντως είναι σωστή 100%.