Ποιος έχασε πραγματικά στην υπόθεση Μάντζαρη;

Τελικά δεν προέκυψε σίριαλ στην περίπτωση του Βαγγέλη Μάντζαρη. Όσοι περίμεναν πως η υπόθεση θα τράβαγε σε βάθος χρόνου και υπέθεταν πως θα μονοπωλούσε το ενδιαφέρον μας για ένα σημαντικό μέρος του καλοκαιριού διαψεύστηκαν, καθώς ο Έλληνας γκαρντ υπέγραψε σε χρόνο dt νέο συμβόλαιο με τους ερυθρόλευκους. Το παρασκήνιο που προηγήθηκε ήταν έντονο και με βάση όσα έχουν βγει ως τώρα στην επιφάνεια, ίσως το επόμενο διάστημα να μάθουμε περισσότερα, τουλάχιστον από εκείνους τους πρωταγωνιστές που θα είναι διατεθειμένοι να μιλήσουν. Στο τέλος αυτής της τριετίας πάντως, σημασία δεν θα έχουν οι λεπτομέρειες, αλλά τα αποτελέσματα.

Γράφει ο Νικόλας Ακτύπης

Μέχρι όμως να συμβεί αυτό, μπορεί κανείς να αναλύσει τους κερδισμένους και τους χαμένους, έστω σε πρώτη ανάγνωση, από αυτή την ιστορία. Γιατί ο πραγματικός απολογισμός για το ποιος κέρδισε ή όχι θα γίνει εκ του ασφαλούς κι εκ των υστέρων, μόλις ολοκληρωθεί το νέο συμβόλαιο του Μάντζαρη με τους Πειραιώτες.

Έχασε ο Παναθηναϊκός

Τι; Το προφανές. Τη δυνατότητα να προσθέσει στο ρόστερ του έναν παίκτη που θα τόνωνε τον περίφημο «ελληνικό κορμό», στοιχείο που θεωρείται απαραίτητο για κάθε μακροπρόθεσμη επιτυχία ομάδας στη χώρα μας. Οι πράσινοι έχοντας μάθει από τα λάθη του παρελθόντος, θέλησαν να επενδύσουν σε αυτό, χωρίς να τα καταφέρουν. Παράλληλα κι επόμενα, δεν μπόρεσαν να αποδυναμώσουν τον αιώνιο αντίπαλο σε αυτό που μοιάζει το συγκριτικό πλεονέκτημά του. Να σπάσουν το δέσιμο, τη χημεία και την ομοιογένεια ενός συνόλου που συχνά δείχνει παρέα και όχι απλά άτομα που ανήκουν σε έναν σύλλογο.

Έχασε ο Ολυμπιακός

Τι; Κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ που βγήκαν σχεδόν αναγκαστικά από το ταμείο της ομάδας. Είναι φυσικό πως όλη αυτή η ιστορία με το ενδιαφέρον και την πρόταση του Παναθηναϊκού, ανέβασε το κασέ του Μάντζαρη σε επίπεδα που ίσως να μην υπολόγιζαν οι ερυθρόλευκοι στην αρχή ή την πορεία της προηγούμενης σεζόν. Οι απολαβές του διεθνούς γκαρντ υπερδιπλασιάστηκαν σε σχέση με το προηγούμενο συμβόλαιό του, ύψος που δύσκολα θα έφταναν αν δεν είχε προκύψει… πράσινος δάκτυλος στην υπόθεση. Και αυτή η υπέρβαση σημαίνει (ενδεχομένως) πως εκείνα τα χρήματα θα κοπούν από αλλού, περιορίζοντας (σε πρώτη ανάγνωση, γιατί κανείς δεν είναι στο μυαλό ή την τσέπη των Αγγελόπουλων) τη δυνατότητα να καλύψουν «τρύπες» και εμφανείς αδυναμίες του ρόστερ.

Έχασε ο Μάντζαρης

Τι; Χωρίς πολλά-πολλά, ο Μάντζαρης έχασε κοντά στο 1 εκατομμύριο ευρώ που σε βάθος τριετίας του έδινε το τριφύλλι παραπάνω. Δίχως να γνωρίζουμε ακόμη όλες τις λεπτομέρειες, κάπου εκεί είναι η διαφορά. Ποσό που για κανέναν δεν είναι ευκαταφρόνητο και τόσο μικρό που να κάνει κάποιον να το προσπεράσει με ευκολία. Ακόμη κι αν δεν ζει με απολαβές μισθωτού, αλλά γνωστού μπασκετμπολίστα. Τα λεφτά είναι λεφτά και δεν είναι εύκολο σε κανέναν να τους γυρίζει την πλάτη. Και για να τα λέμε και όλα, ο Μάντζαρης έχασε την ευκαιρία να πραγματοποιήσει κάτι που (με βάση όσα γνωρίζαμε πριν γίνει διάσημος) φάνταζε σαν παιδικό του όνειρο. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως η καρδιά των ανθρώπων μένει πάντα στο ίδιο σημείο, ακόμη κι όταν πρόκειται για συλλογικές προτιμήσεις. Δεν συμβαίνει συχνά μεταξύ οπαδών, αλλά για αθλητές δεν είναι κάτι πρωτάκουστο.

Φυσικά σε αυτήν την υπόθεση υπάρχουν και κερδισμένοι

Στην ουσία πρόκειται για τα ίδια πρόσωπα και τους ίδιους οργανισμούς. Αρκεί να… διαβάσεις ανάποδα τη… χασούρα τους. Προφανώς και ο Ολυμπιακός νιώθει πως βγαίνει νικητής από αυτήν την υπόθεση. Δύο «αγκάθια» είχε να τακτοποιήσει πριν προχωρήσει στην ενίσχυση του ρόστερ. Τον Πρίντεζη και τον Μάντζαρη. Τελείωσε και τα δύο χωρίς να τραβήξει καθόλου σε χρόνο και δίνοντας την αίσθηση πως το «μαγαζί» παραμένει ελκυστικός προορισμός για αθλητές, ακόμη και μετά την απώλεια όλων των τίτλων. Το επικοινωνιακό κέρδος είναι μεγαλύτερο και από το αγωνιστικό. Ειδικά όταν μιλάμε για Έλληνες καλαθοσφαιριστές.

Κερδισμένος μπορεί να βγει και ο ΠΑΟ superfoods. Τουλάχιστον αυτό είναι το ζητούμενο της επομένης της απώλειας του παίκτη. Τα κοντά στα 3,5 εκατ. ευρώ που φέρονται να πρόσφεραν οι πράσινοι δεν είναι λίγα λεφτά. Κάθε άλλο. Ορισμένοι ίσως υποστηρίξουν πως ξεπερνούν τη χρηματιστηριακή αξία του Μάντζαρη. Έτσι είναι όμως ο… καπιταλισμός! Γεννά υπεραξίες. Και όταν θες να προσελκύσεις παίκτη από τον αιώνιο, οφείλεις να προβείς σε… θυσίες. Με αυτό το ποσό διαθέσιμο, το τριφύλλι μπορεί στην αγορά να βρει κάτι καλύτερο. Κάτι που βέβαια, μένει να φανεί στην πορεία. Το αν η διαχείριση της κατάληξης της ιστορίας με τον Μάντζαρη επικοινωνιακά ήταν σωστή, είναι διαφορετική κουβέντα. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος μπορεί να γράφει ό,τι θέλει (άλλωστε την αλήθεια δεν την γνωρίζει κανείς πέρα από τους άμεσα εμπλεκόμενους) και το έργο του Τσάβι Πασκουάλ λίγη σχέση μπορεί να έχει με αυτό. Κάτι που απέδειξε και η περίφημη επιστροφή με το πούλμαν και το γεγονός πως μετά από αυτό, η ομάδα δεν έχασε.

Όσο για τον Μάντζαρη, είναι βέβαιο πως κλήθηκε να πάρει μια δύσκολη απόφαση. Έπρεπε να διαχειριστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον εαυτό του, στην κορυφαία φάση της καριέρας του. Στο ηλικιακό και αγωνιστικό πικ του. Με όσες στρεβλώσεις μπορεί να φέρει στην καθαρότητα σκέψης το παρελθόν του, το συναισθηματικό δέσιμο που νιώθει στην ομάδα του, οι πιέσεις του περιβάλλοντος ή ακόμη και ο φόβος. Για να πούμε την αλήθεια, τόσο οι δηλώσεις όσο (ακόμη περισσότερο) το ύφος και το χαμόγελό του μετά τις υπογραφές, μαρτυρούν έναν άνθρωπο που έδειχνε απολύτως ικανοποιημένος από την επιλογή του. Και για την ώρα, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Πως ο Μάντζαρης έκανε αυτό ακριβώς που ήθελε και είναι αποφασισμένος να προχωρήσει με τα φτερά ή το βάρος των «θέλω» του.