Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες έβαλαν τους ποδοσφαιριστές του ΟΦΗ και του Παναθηναϊκού ν’ αγωνιστούν κάτω από τις υπάρχουσες καιρικές συνθήκες στο Ηράκλειο, αποδεικνύει πως πλέον ο...συναγωνισμός του ελληνικού ποδοσφαίρου σε γενικότερο πλαίσιο κι από κάθε άποψη συγκρίνεται μόνο με πρωταθλήματα χωρών που βρίσκονται ακόμα πολύ πίσω σε ανάπτυξη, σε οργανωτικό επίπεδο, αλλά και σε γήπεδα. Το ελληνικό ποδόσφαιρο και όσοι κρατούν τις τύχες του, προφανώς έχουν αποφασίσει πως οι διοργανώσεις που γίνονται στην Ελλάδα, ανήκουν σε αυτή την κατηγορία του πρωτόγονου ποδοσφαίρου από κάθε άποψη.
Είναι τραγικό να διεξάγονται παιχνίδια σε τέτοιους αγωνιστικούς χώρους, όπως το χθεσινό στην Καρδίτσα και το σημερινό στο Ηράκλειο, δίχως βέβαια αυτό ν’ αποτελεί δικαιολογία για την καθίζηση της Ένωσης, αφού ακόμα κι έτσι στο 49’ ήταν μπροστά 2-0 για να ισοφαριστεί από την γενναία Αναγέννηση ή για ενδεχόμενο νέο κακό αποτέλεσμα του Παναθηναϊκού (το κείμενο γράφεται κατά τη διάρκεια του ματς). Όμως θα πρέπει να σκεφτεί κανείς πως για το ίδιο το προϊόν είναι τουλάχιστον εξευτελιστικό να παρακολουθούν θεατές που πληρώνουν εισιτήριο και συνδρομητές που πληρώνουν ένα σεβαστό ποσό το μήνα, για τέτοιο θέαμα.
Ένα γήπεδο στο οποίο από τη μία πλευρά θα μπορούσε να...πνιγεί άνθρωπος στη λίμνη που είχε δημιουργηθεί όπως βλέπει κανείς δεξιά στους τηλεοπτικούς του δέκτες το γήπεδο. Ενα ματς που άργησε 10 λεπτά για ρίψη δακρυγόνων, για πανό, διεξήχθη σε ένα γήπεδο, στο οποίο δεν μπορεί ν’ αγωνίζονται επαγγελματίες ποδοσφαιριστές, ρισκάροντας τη σωματική τους ακεραιότητα. Το γεγονός πως ο Παναθηναϊκός για ένα ακόμα παιχνίδι την τελευταία εξαετία, υποχρεώνεται ν’ αγωνιστεί σε ένα τέτοιο γήπεδο, δικαιολογεί τις διαμαρτυρίες του.
Βέβαια τώρα που οι καιρικές συνθήκες επιδεινώθηκαν, θεωρώ πως το τοπίο είναι αντάξιο και της εικόνας που παρουσιάζει το ελληνικό ποδόσφαιρο. Είναι τραγικό όμως για όλους όσοι έχουν ακόμα το κουράγιο ακόμα να το παρακολουθούν, είτε από το γήπεδο, είτε από τους τηλεοπτικούς δέκτες, να βλέπουν πόλο αντί για ποδόσφαιρο, αθλητές που δεν τους σέβεται κανείς να ρισκάρουν τη σωματική τους ακεραιότητα κι αναρωτιέται κανείς τους λόγους, που σώνει και καλά, έπρεπε αυτός ο αγώνας να διεξαχθεί κάτω από αυτές τις συνθήκες. Με λίγα λόγια μιλάμε για ποδόσφαιρο αφρικανικής χώρας και σίγουρα όχι κράτους της Ε.Ε.
Η αντίδραση στο γκολ του Σουηδού αναδεικνύει και την ένταση που υπάρχει και το άγχος. Το τελευταίο όταν υπάρχει μπορεί να είναι και δημιουργικό και να λειτουργεί ως έξτρα κίνητρο. Θα έπρεπε να υπάρχει πάντα σε όλα τα ματς, ειδικά στις ομάδες και στους πάγκους των διεκδικητών του πρωταθλήματος που έχουν πολλά ν’ αποδείξουν.
ΥΓ: Το κείμενο γράφτηκε στο ημίχρονο της αναμέτρησης του ΟΦΗ με τον Παναθηναϊκό.