Πιο έμπειρος από Στέγκεμαν ο Σιδηρόπουλος

Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα. Όπως και πέρσι, έτσι και φέτος, συνεχίζεται η μόδα που υιοθετήσαμε ως ελληνικό ποδόσφαιρο, να επιστρατεύουμε δηλαδή ξένους διαιτητές για τα λεγόμενα «δύσκολα» ματς, όπως αυτό ανάμεσα στον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ την Κυριακή, που αποτελεί την πρώτη μάχη μεταξύ των ομάδων που αποτελούν οι Big Four.

H ΚΕΔ, όπως αναμενόταν δείχνει τη διάθεση της από το ξεκίνημα κιόλας του πρωταθλήματος αποφασίζοντας να αναθέσει σε ξένους διαιτητές τα παιχνίδια ανάμεσα σε Ολυμπιακό, ΠΑΟΚ, ΑΕΚ και Παναθηναϊκό, θεωρώντας ότι έτσι ίσως γλιτώσει μέρος της γκρίνιας και τις μουρμούρας από οπαδούς και κυρίως από παράγοντες.

Να δεχτούμε, ότι τόσο η ΚΕΔ όσο και οι επιτετραμμένοι της FIFA και UEFA θέλουν να διώξουν τις σκιές και τα σύννεφα από το ελληνικό ποδόσφαιρο, αλλά το ερώτημα είναι γιατί αυτό να γίνεται επιλεκτικά.

Αν δηλαδή θεωρείς ότι είναι απαραίτητο να έχεις έναν ξένο διαιτητή σε ένα ματς που το θεωρείς «υψηλού κινδύνου» όπως το Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός, γιατί δεν κάνεις το ίδιο για ένα εξίσου δύσκολο, αν όχι και δυσκολότερο ετούτη την εποχή ντέρμπι στη Θεσσαλονίκη, όπως αυτό του ΠΑΟΚ με τον Άρη.

Η αν για παράδειγμα φτάσουμε στα play offs, τότε θα βλέπουμε ξένους διαιτητές σε ένα τυχόν Ολυμπιακός-ΑΕΚ και όχι σε ένα Άρης-Ατρόμητος, με όσα διακυβεύονται να είναι ακριβώς τα ίδια;

Επιπλέον, από τη στιγμή που με τη συνδρομή της Πολιτείας, απολύτως σωστά, μπήκε η τεχνολογία στις ποδοσφαιρικές ζωές μας, γιατί πρέπει να συνεχίσεις να υποτιμάς τον ίδιο σου το προϊόν, φέρνοντας «σφυρίχτρες» αμφιβόλου προέλευσης από το εξωτερικό.

Διότι, αν μιλήσουμε με βάση τα στατιστικά, ο Σιδηρόπουλος που επιλέχθηκε να διευθύνει το ντέρμπι της Θεσσαλονίκης, είναι σαφώς εμπειρότερος από τον Στέγκεμαν που ναι μεν είναι ένας διαιτητής από την Μπουντεσλίγκα, αλλά όχι από τους κορυφαίους του γερμανικού πρωταθλήματος.

Πρώτα απ’ όλα, ο Έλληνας ρέφερι είναι στην κατηγορία Elite της UEFA, ενώ ο Γερμανός συνάδελφος του, στην 2η Κατηγορία. Τους χωρίζουν δηλαδή, δύο ολόκληρες κατηγορίες. Μάλιστα, στην κατηγορία που είναι σήμερα ο Στέγκεμαν, ο Σιδηρόπουλος μπήκε για πρώτη φορά το 2013. Το χάσμα, ανάμεσα στους δύο, ενισχύεται και αν δεις τα παιχνίδια που έχουν διευθύνει σε κορυφαίο επίπεδο.

Ο διαιτητής από το σύνδεσμο της Δωδεκανήσου, έχει στο ενεργητικό του 16 παιχνίδια Champions League, με τελευταίο το Μπενφίκα-Λειψία την περασμένη Τρίτη και αρκετά μεγάλα ακόμα από 2014 που «σφυρίζει» στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση. Στο ενεργητικό του επίσης έχει και καμιά 15αριά ματς στο Europa League.

Πόσα έχει ο Στέγκεμαν σε ομίλους και νοκ-άουτ σε Champions League και Europa League; Η απάντηση είναι... ούτε ένα. Η μοναδική του εμπειρία από τη διοργάνωση των κορυφαίων είναι ένα ματς του δεύτερου γύρου των προκριματικών ανάμεσα στη Μάριμπορ και την ΑΪΚ Στοκχόλμης.

Ακόμα και σε επίπεδο εθνικών πρωταθλημάτων, ο Γερμανός έχει 73 ματς από την πρώτη κατηγορία της πατρίδας του, ενώ ο Σιδηρόπουλος πάνω από 120. Μάλιστα, ο Στέγκεμαν ορίζεται σε ματς πρώτης κατηγορίας από το 2014, ενώ ο Έλληνας διαιτητής από το 2009. Δηλαδή έχει μια πενταετία περισσότερη εμπειρία σε πρώτη κατηγορία από τον συνάδελφο του.

Όχι, δεν προσπαθεί κανείς να υποβαθμίσει τον Στέγκεμαν. Αποτελεί «χρυσή μετριότητα», χωρίς όμως μεγάλη εμπειρία από ματς που στην Ελλάδα αποκαλούμε «ειδικών καταστάσεων».

Ωστόσο, εκεί που υπερτερεί είναι στο ότι, ξένος γαρ, δεν συγκεντρώνει τυχόν καχυποψία, όπως συμβαίνει με τους Έλληνες διαιτητές. Επιβεβαίωση τούτου, το γεγονός ότι πριν ακόμα την ανακοίνωση των διαιτητών της 4ης αγωνιστικής, ο Άρης κήρυξε ανεπιθύμητο τον κατά τεκμήριο κορυφαίο Έλληνα διαιτητή. Και ο Άρης ήταν αυτή τη φορά, αύριο θα είναι κάποιος άλλος.

Χάνουμε το δάσος, ενώ κοιτάμε το δέντρο. Στόχος είναι οι υπεύθυνοι με πρώτη την ΚΕΔ και δημιουργήσουν και να ετοιμάσουν καλούς Έλληνες διαιτητές. Όχι να προσπαθούν να αποποιηθούν τις όποιες ευθύνες με την εύκολη λύση ενός ξένου διαιτητή που δεν είναι καν από το πάνω ράφι.