• Αν μη τι άλλο ο Μαρτίνς αποδεικνύεται ότι είναι ένας προπονητής που δεν κολλάει σε συστήματα κι αυτό που προσπαθεί είναι με τις λύσεις που έχει να ψάχνει το καλύτερο για τον Ολυμπιακό.
• Τον γνωρίσαμε πέρσι φανατικό του 4-2-3-1, τον είδαμε ότι έπαιξε και καθαρό 4-4-2 όταν ήθελε επίθεση κατά ριπάς και φέτος τον βλέπουμε να παίζει πολύ συχνά πλέον χωρίς δεκάρι, αλλά με τρεις καθαρόαιμους κεντρικούς χαφ (Γκιγιέρμε, Μπουχαλάκης, Καμαρά), άλλοτε σε ένα κλασικό 4-3-3, με μόνο κόφτη τον Βραζιλιάνο κι εσωτερικούς τον Έλληνα και τον Αφρικάνο κι άλλοτε σε μία πιο περίεργη εκδοχή του, με τους Γκιγιέρμε, Μπουχαλάκη πιο κοντά και τον Καμαρά κοντά στον Ελ Αραμπί στο ξεκίνημα των επιθέσεων της άλλης ομάδας και κοντά στους άλλους δύο συμπαίκτες του στην εξέλιξη του παιχνιδιού.
• Κι η αλήθεια είναι ότι την ομάδα την έχει βολέψει αυτός ο σχηματισμός με τους τρεις κεντρικούς χαφ, ιδίως στο ανασταλτικό κομμάτι, αφού έχουν βελτιωθεί πολύ οι επιδόσεις της στο παθητικό. Ιδίως εκτός έδρας όπου ο Ολυμπιακός σε 11 συνεχόμενους αγώνες πρωταθλήματος (οκτώ), Κυπέλλου (δύο) κι Ευρώπης (έναν) δέχθηκε γκολ μόνο στην παράταση στο Λονδίνο (!), με τον Σα να έχει κρατήσει το μηδέν σε εννιά ολόκληρα 90λεπτα και τον Αλέν σε άλλα δύο-παρεμπιπτόντως, στην Τούμπα την Τετάρτη για το Κύπελλο θα παίξει ο Σα, αφού ο Γάλλος έπαθε μία μικρή θλάση, ικανή όμως να τον αφήσει έξω κάποιες ημέρες.
• Ο Ολυμπιακός έχει παίξει με αυτούς τους τρεις χαφ μαζί και στα εφτά τελευταία ευρωπαϊκά παιχνίδια του, όπως και στα ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ εκτός έδρας, αλλά και με την ΑΕΚ κι εντός έδρας. Να προσέξουμε δε ότι και με τον Παναθηναϊκό στο Καραϊσκάκη ο Ολυμπιακός πήρε τη νίκη, όταν σε όλο το β΄ημίχρονο άλλαξε την τακτική του και παρά την απουσία του τραυματία τότε Γκιγιέρμε είχε περάσει τον Μπενζιά σαν τρίτο χαφ.
• Τα αποτελέσματα αν μη τι άλλο στο πρωτάθλημα είναι πολύ καλά, με μόνο νίκες κι ένα 0-0 στο ΟΑΚΑ με την ΑΕΚ, όπου με λίγη τύχη στο δοκάρι του Γκιγιέρμε κι εκεί τρίποντο θα καθάριζε η ομάδα. Αλλά και στην Ευρώπη, με τους τρεις αυτούς χαφ ο Ολυμπιακός πέρασε την Άρσεναλ, όπως και τον Ερυθρό Αστέρα (με τη νίκη στο Καραϊσκάκη, όταν πάντως στο τέλος πέρασε κι ο Γκερέρο μπροστά αντί του Καμαρά αφού έμενε το 0-0) κι έτσι ήταν απολύτως ανταγωνιστικός κόντρα στην Μπάγερν και στην Τότεναμ. Και σε άλλα παιχνίδια πρωταθλήματος έτσι έπαιξε ο Ολυμπιακός: στο 1-0 στον ΟΦΗ, στο 4-2 με τον Άρη, στο 4-0 στη Λαμία και στο 0-0 στην Ξάνθη.
• Έχουν βρει μία χημεία αυτοί οι τρεις παίκτες κι έτσι ο Ολυμπιακός ελέγχει το παιχνίδι-άλλοτε το σβήνει κι άλλοτε του δίνει ρυθμό, ανάλογα με το τι ζητάει κάθε φορά.
Είδαμε έτσι την Πέμπτη στο Λονδίνο…
Τον Γκιγιέρμε, την φοβερή ικανότητα του με την μπάλα στα πόδια, τις δύο ωραίες κάθετες που πέρασε, τις βοήθειες του πίσω στο ψηλό παιχνίδι και πόσο ωραία μπορεί να βγει ψηλά, να πιέσει και να πάρει μπάλα.
Τον Μπουχαλάκη να έχει φοβερά τρεξίματα, μία σειρά από έξοχες πάσες και δη με τη μία, επεμβάσεις, δύο εκπληκτικά τάκλιν, καλή πίεση και κλέψιμο μπροστά. Κι ίσως μοναδικό ψεγάδι δύο λάθος πάσες σε χώρους ευαίσθητους, που δίνουν αντεπιθέσεις σε αντίπαλο.
Τον Καμαρά να πρεσάρει καλά μπροστά, να έχει αρκετές πολύ επιτυχημένες πάσες για καλές επιθέσεις, να κόβει, αλλά και να έχει και κάποιες λανθασμένες μεταβιβάσεις και κοντρόλ.
• Γενικά ο Ολυμπιακός χάρη κυρίως στον Βαλμπουενά και στα τρία αυτά παιδιά στη μεσαία γραμμή, μπορεί και κυκλοφορεί φοβερά την μπάλα, κάτι που σχολιάστηκε πολύ κολακευτικά κι από τον αγγλικό Τύπο. Υπάρχουν στιγμές που χάνεται η μπάλα, όπως εκείνη στο 18’ που την έκρυψαν με την συνεργασία τους οι Τσιμίκας, Βαλμπουενά, Μπουχαλάκης, Καμαρά κι ο Τσιμίκας βγήκε σε θέση για καλή σέντρα.
• Τι «θεματάκια» υπάρχουν; Τρία!
• Πρώτον, ο Ολυμπιακός είναι ευάλωτος σε αντεπιθέσεις, όταν χάνεται η μπάλα όχι απλά στο κέντρο, αλλά και στην επίθεση του. Γιατί δεν έχει κανένα γρήγορο χαφ και οι επιστροφές είναι δύσκολες, καθότι κανείς από τους τρεις δεν παίζει πίσω, αφού ο προπονητής προτιμάει να είναι κοντά κι οι τρεις γραμμές κι όχι πίσω οι αμυντικοί και μπροστά οι επιθετικοί. Στο Λονδίνο, κατά το α΄ ημίχρονο, η Άρσεναλ έφυγε δύο φορές στην κόντρα, τρεις εναντίον τριών και τέσσερις εναντίον τεσσάρων. Την πρώτη στο 10’ ευτυχώς έβγαλε λάθος τελική πάσα ο Οζίλ. Την δεύτερη στο 20’ υποχρεώθηκε σε φάουλ (και κίτρινη) ο Μπα λίγο έξω από την περιοχή, για να σταματήσει τον Πέπε.
• Δεύτερον, ο Ολυμπιακός εξακολουθεί να μην παίρνει τα γκολ που πρέπει από τους τρεις κεντρικούς του μέσους. Και στη ρεβάνς με τους Άγγλους, μία από τα ίδια. Ο Μπουχαλάκης βρέθηκε μία φορά σε καλή θέση για σουτ, αλλά άργησε τόσο όσο να του βάλει την κόντρα σωτήρια και να τον μπλοκάρει ο Μουστάφι. Ο δε Καμαρά έχασε καθαρή ευκαιρία φεύγοντας μόνος από αριστερά κι έχοντας διπλή επιλογή: είτε να σουτάρει καλά, είτε να την γυρίσει στον Ελ Αραμπί που ερχόταν σαν τρέϊλερ από πίσω. Δεν έκανε ούτε το ένα, ούτε το άλλο, παρά ένα εντελώς ακίνδυνο άστοχο σουτ.
• Τρίτον, και οι τρεις αυτοί άσοι είναι στο όριο καρτών στο Γιουρόπα Λιγκ! Άρα, με μία κίτρινη στο πρώτο ματς με τη Γουλβς χάνουν τη ρεβάνς! Κι ένας να πάρει, πρόβλημα θα υπάρχει. Αν είναι δύο, ακόμη μεγαλύτερο. Λύσεις ο προπονητής δεν έχει, γιατί ο Καφού, που δείχνει να μπορεί να δώσει λύσεις, δεν είναι δηλωμένος στην Ευρώπη. Θα πρέπει λοιπόν να γίνει λίγο…μάγος! Η, να παίξει με δεκάρι (Βαλμπουενά η, Φορτούνη), εάν έχει μόνο μία απουσία.
• Παρεμπιπτόντως, στο όριο καρτών είναι κι ο Ελ Αραμπί με τον Μπα! Κι αν για τον Μπα υπάρχουν οι Σεμέδο, Σισέ, Αβραάμ, για τον Ελ Αραμπί δεν υπάρχει καμία λύση (δεν έχει δηλωθεί ούτε ο Χασάν), εκτός κι αν παίξει φορ ο…Φορτούνης, όπως πέρσι σε ένα ευρωπαϊκό ματς!
• Μπέρδεμα…