Πετρούνιας: «Ήμουν στα όρια να σταματήσω το 2014»

Αποστολή στην Αρχαία Ολυμπία
Κωνσταντίνος Χατζηδημητρίου

Η δεύτερη ημέρα του 3ου Θερινού Σχολείου του Πανελληνίου Συνδέσμου Αθλητικών Συντακτών είχε έναν ξεχωριστό προσκεκλημένο.
Ο χρυσός Ολυμπιονίκης στο Ρίο, Λευτέρης Πετρούνιας έδωσε το «παρών» και αφού αποθεώθηκε, απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις.
Η ειλικρίνεια του και φυσικά οι τοποθετήσεις του, δημιούργησαν μία άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη.
Ο Ολυμπιονίκης των κρίκων επισκέφθηκε για πρώτη φορά την Αρχαία Ολυμπία μετά την τελετή Αφής της Φλόγας στις 21 Απριλίου 2016, όπου μάλιστα ήταν και πρώτος λαμπαδηδρόμος.

-Για το πώς αισθανόταν που ήταν φαβορί πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες:
«Σε αυτούς τους Ολυμπιακούς ήμουν πιο έτοιμος από ποτέ. Ένιωσα πίεση από τις ευχές του κόσμου σίγουρα, αλλά αποτέλεσαν ώθηση.
Τα αποτελέσματα με καθιστούσαν φαβορί και ένιωθα φαβορί. Ήμουν σίγουρος για το αποτέλεσμα, δεν είχα άγχος
Για να φτάσει κάποιος στους Ολυμπιακούς πρέπει να πάρει πρόκριση. Είτε μέσω του ομαδικού -στην Ελλάδα υστερούμε στο ομαδικό- είτε μέσω του Παγκοσμίου. Έπρεπε να βγούμε στο Παγκόσμιο στην 24αδα και ήμασταν 25οι. Έτσι εξαφανίστηκε το όνειρο του Λονδίνου. Είχα τρεις 5ες συνεχόμενες θέσεις, το 2012, το 2013 και το 2014. Ήμουν στα όρια να σταματήσω το 2014 μετά το Παγκόσμιο και γιατί δεν έφτανα στο δικό μου όνειρο κι επειδή η κατάσταση –και η οικονομική- είχε φτάσει πιο πολύ από ποτέ στον πάτο».

-Για την φράση του «ναι ρε Ελλάδα» από την στιγμή που υπάρχουν τόσες πολλές ελλείψεις και παραλείψεις:
«Είναι ξεκάθαρη η απάντησή μου. Δεν το έχω μπερδέψει . Ναι ρε φίλε, ναι ρε Ελλάδα. Το έκανα για τους Έλληνες και την χώρα μου, την οποία λατρεύω. Όσο πιο πολύ ταξιδεύω, τόσο πιο πολύ αγαπάω τη χώρα μου. Δεν νομίζω πως μπορεί κανείς να βρει τις ομορφιές της Ελλάδας. Δεν την αλλάζω για καμία άλλη χώρα στον κόσμο. Θα παραμείνουμε όλοι αισιόδοξοι παρά το ότι η κατάσταση είναι δύσκολη».

-Για το αν έχει αλλάξει η καθημερινότητά του και πως το διαχειρίζεται όλη αυτή την δημοσιότητα:
«Η επιτυχία για έναν αθλητή είναι και να μείνει στην κορυφή. Απολαμβάνω την αναγνώριση. Μπορεί να υπάρχουν στιγμές που θέλει κάποιος να ηρεμήσει… αλλά είναι από αγάπη και δεν υπάρχει λόγος να πεις όχι σε μια φωτογραφία. Είναι πολύ όμορφο. Με το ίδιο πείσμα, τον ίδιο τρόπο θα συνεχίσω. Για εμένα και για το πώς νιώθω το σώμα μου και την όρεξή μου, τώρα ξεκινάω».


-Για την ελάχιστη έως μικρή προβολή των ερασιτεχνικών αθλημάτων:
«Κανείς αθλητής σαν και εμάς του ερασιτεχνικού αθλητισμού δεν θα ήθελε να βγάζει τόσα εκατομμύρια και να έχεις όλα τα φώτα επάνω σου γιατί όντως δεν μπορείς να ελέγξεις. Το μυαλό έχει κάποια συγκεκριμένα όρια. Η διαφορά μας κι εμένα και του Κώστα (σ.σ. Φιλιππίδης) είναι ότι αυτό που κάνουμε είναι ερασιτεχνικός αθλητισμός. Θα ήθελα να υπάρχει περισσότερη στήριξη και αναγνώριση πριν φτάσουμε στο χρυσό μετάλλιο. Η ενόργανη και ο στίβος είναι η μητέρα όλων των αθλημάτων. Τελειώνοντας την ενασχόληση και στη γυμναστική και στο στίβο, να μπορείς να πατήσεις στα πόδια σου στην κοινωνία, δυνατός και στο σώμα και στο νου. Εγώ θα μπορούσα ακόμα και εθελοντικά να πάω στο σχολείο και να βρίσκω ταλεντάκια για την γυμναστική Όσο για το κομμάτι της δημοσιότητας, είναι μια αλληλουχία πραγμάτων, δεν είναι τόσο απλό. Αυτό ξεκινάει από το κράτος και την κοινωνία. Το ενδιαφέρον φέρνει την δημοτικότητα, αυτή με την σειρά της τους χορηγούς, έπειτα τους δημοσιογράφους
Απλά επειδή με αυτούς μιλάμε, μέσω αυτών θα κάνουμε την έκκληση και τα όποια παράπονά μας».

-Για το τι σκεφτόταν στην ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου και την στάση του Κόλιν Κάπερνικ δεν σηκώθηκε κατά την ανάκρουση του εθνικού ύμνου των ΗΠΑ:
«Τον πατέρα μου, ο οποίος δεν είναι πια εδώ. Και την Ελλάδα και τους κόπους μου. Νιώθεις ότι μπορείς να ξεκολλήσεις από το βάθρο και να πετάξεις. Ένιωσα μια ψυχική ανάταση που νομίζω ότι την ένιωσε όλη η χώρα. Πως όλη η χώρα με έσπρωχνε. Πραγματικά, έτσι ένιωθα. Πάντως το θεωρώ ανέντιμο να μη σηκωθείς στον εθνικό ύμνο της χώρας σου. Τα προβλήματα προέρχονται από το κράτος και τις κυβερνήσεις που υπάρχουν. Με συντονισμένες κινήσεις μπορείς να αλλάξεις. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι εμείς θέλουμε να κάνουμε αθλητισμό και ταυτόχρονα υπάρχουν νοσοκομεία χωρίς κρεβάτια, σχολεία που κλείνουν».


-Για τα μηνύματα συμπαράστασης του κόσμου μετά την επιτυχία:
«Δεν έχω προλάβει να τα διαβάσω όλα. Πιστεύω ότι μέχρι το Τόκιο θα τα έχω απαντήσει σε όλους (γέλια)»


-Για το πρόγραμμα «υιοθετήστε έναν αθλητή» και τους επόμενους Ολυμπιακούς:
«Ήταν πολύ σημαντική η στήριξη του κου Καπράλου και φυσικά η ιδέα του. Την περασμένη εβδομάδα ήμασταν στην Νέα Υόρκη και μαζεύτηκαν
220 χιλιάδες δολάρια τα οποία δόθηκαν στο Ίδρυμα Λεβέντη και θα μοιραστούν σε αθλητές που προσπαθούν να φτάσουν σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Έχουν μειωθεί οι προϋπολογισμοί των Ομοσπονδιών ακόμα και 70%. Υπάρχουν Ομοσπονδίες που φτάνουν για να πληρωθούν ίσα ίσα οι υπάλληλοι. Με αυτό το πρόγραμμα πιστεύω το 2020 θα έχουμε τριπλάσιο αριθμό συμμετεχόντων».


-Πως θα έπραττε αν του γινόταν πρόταση να παίξει σε μία διαφήμιση, να ασχοληθεί με κάποιο κόμμα;
«Αρχικά την Κυριακή θα μεταδοθεί από το ΣΚΑΪ ένα ντοκιμαντέρ για την ζωή μου. Το γύρισμα διήρκησε δύο ημέρες. Θα ήθελα να αφοσιωθώ στις προπονήσεις μου. Στο μέλλον γιατί όχι να προσπαθούσα να βοηθήσω με κάποιο τρόπο τον αθλητισμό. Έχω κάποιες ιδέες. Αν μου προταθούν ιδέες που θα μου έδινε τη δυνατότητα να βοηθήσω τον αθλητισμό θα το έκανα».

-Για το γεγονός πως οι αθλητικοί δημοσιογράφοι ασχολούνται μόνο όταν έρχονται μεγάλες επιτυχίες:
«Δεν θεωρώ πως οι δημοσιογράφοι έκαναν κάποιο λάθος. Απλά έπεσαν πάνω στο μετάλλιο στο αεροδρόμιο μετά τους Ολυμπιακούς. Το να είσαι 5ος στον κόσμο ή στην Ευρώπη δεν είναι λίγο. Έχω φύγει πολλές φορές από την άλλη πόρτα στο αεροδρόμιο. Πρέπει να το διαχειριστείς εσύ ο ίδιος. Ο Βλάσης Μάρας είναι 5 φορές πρωταθλητής Ευρώπης, 4 φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής. Είναι ένας άνθρωπος που θα έπρεπε να πέφτουν πάνω του να καταλάβουν γιατί δεν κέρδισε. Σε αυτό είμαι σίγουρος πως μπορώ να εκπροσωπήσω όλους τους αθλητές στην Ελλάδα».

-Για τον έχει πλησιάσει κανείς για φαρμακοδιέγερση:
«Όχι. Σε αυτό είμαι κάθετος. Κάνουμε ένα άθλημα που κάνεις προπόνηση 5-6 ώρες από την ηλικία των 5 χρονών. Μπορώ να σας βεβαιώσω πως στην Ελλάδα δεν υπάρχει ούτε hanzaplast στο γυμναστήριο. Η δική μου οικογένεια με έκανε να φοβάμαι κάτι τέτοιο. Μεγάλωσα με ένα σκεπτικό πως αν υπάρχει κάτι τέτοιο, έχουν προβλήματα στα 40 και στα 45 τους. Με είχαν φοβήσει προς αυτή την κατεύθυνση. Δε νομίζω πως αν ένα παιδί προέρχεται από οικογένεια που τον ενημερώνει, θα το πράξει. Δεν έχω ακούσει για φαρμακοδιέγερση σε νεαρές ηλικίες».

-Για την εξοικείωσή του με τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης:
«Όλο το μέλλον είναι το διαδικτυακό μάρκετινγκ. Σε αυτό ο Φελπς είναι ένα παράδειγμα του διαδικτυακού μάρκετινγκ γιατί προωθεί όλους τους σπόνσορές του και κρατά και ένα προσωπικό προφίλ για τον κόσμο. Έχω κάνει κάποιες δημοσιεύσεις που προσέλκυσαν περίπου 500.000 ανθρώπους».

-Για την έλλειψη ενδιαφέροντος στους Παραολυμπιακούς Αγώνες:
«Συμπάσχουμε με όλο αυτό, ειδικά εμείς οι αθλητές. Προερχόμαστε από ερασιτεχνικά αθλήματα και όπως έχουμε βιώσει κι εμείς το “να μας γράφουν”, έτσι καταλαβαίνω και το “γράψιμο” που τρώνε οι Παραολυμπιονίκες. Φυσικά, θα έπρεπε να υπάρχει περισσότερη προσοχή και στους Παραολυμπιονίκες. Όπως κάποιοι αναρωτιούνται για εμένα το «σταυρό» με τους κρίκους, έτσι κι εγώ αναρωτιέμαι πως αυτοί οι άνθρωποι ζουν και αγωνίζονται».

-Για τα σχέδια του στο μέλλον:
«Σε υψηλό επίπεδο κάποιος μπορεί να κάνει κρίκους έως τα 35, εγώ είμαι 25 και ο προπονητής μου πιστεύει ότι μπορώ να αγωνιστώ και στους Ολυμπιακούς του 2024. Από κει και πέρα θα ήθελα να ασχοληθώ με το επιχειρείν. Να προσελκύσω χορηγούς. Να καταφέρω να μαζέψω κάποια χρήματα. Να κάνω δύο επενδύσεις στον αθλητισμό και στην εστίαση».

Στο τέλος της κουβέντας ο Πετρούνιας έκανε και αυτός μια ερώτηση στους δημοσιογράφους:
«Κάποια στιγμή θα αρχίσει και η πτωτική μου πορεία. Τότε θα ασχοληθεί κανείς μαζί μου;»