Είναι από τα παιχνίδια που όσοι τα έζησαν δεν θα τα ξεχάσουν ποτέ και όλοι οι υπόλοιποι τους ζηλεύουν που δεν είχαν την τύχη να είναι αυτόπτες μάρτυρες της ιστορίας. Σαν σήμερα πριν 33 χρόνια, στις 14 Μαρτίου του 1989, έγινε στα μέρη μας ο ίσως καλύτερος ευρωπαϊκός τελικός όλων εποχών.
Όχι, δεν ήταν για την κορυφαία τη τάξη διοργάνωση, το Πρωταθλητριών τότε, αλλά-ναι-το ματς αυτό έχει σφηνωθεί στη μνήμη κάθε πραγματικού φίλου του μπάσκετ. Σε ένα κατάμεστο από 12.000 θεατές ΣΕΦ, μπροστά σε χιλιάδες Έλληνες «τρελούς» πλέον με το άθλημα μετά την κατάκτηση του Ευρωμπάσκετ στο ίδιο γήπεδο 21 μήνες νωρίτερα, δύο σπουδαίες ομάδες και δύο μύθοι των ευρωπαϊκών παρκέ πρόσφεραν ένα… έπος στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων.
Η Ρεάλ του Ντράζεν Πέτροβιτς αντιμετώπιζε την Καζέρτα του Οσκάρ Σμιντ και οι δύο θρύλοι του παγκοσμίου μπάσκετ έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να μείνει το συγκεκριμένο ματς στη χρυσή βίβλο του αθλήματος.
Ήδη εκείνη τη σεζόν είχαν αναμετρηθεί δύο φορές, στη φάση των ομίλων. Στη Μαδρίτη η Ρεάλ είχε κυριαρχήσει, 109-92, με τον Πέτροβιτς με 43 πόντους, 12 ριμπάουντ και 10 ασίστ να κάνει τριπλ-νταμπλ πριν γίνει της… μόδας και τον Όσκαρ να έχει 36 πόντους. Η Ρεάλ επικράτησε και στην Ιταλία, με το καλάθι του Αντόνιο Μαρτίν να γράφει τον επίλογο στο 94-95.
Στον μεγάλο τελικό του ΣΕΦ η «βασίλισσα» χαμογέλασε τελευταία νικώντας με 117-113 στην παράταση, αλλά τα δύο «πολυβόλα» άφησαν σε δεύτερη μοίρα το αποτέλεσμα και η παράσταση που χάρισαν θα μνημονεύεται για πάντα. Ο Κροάτης, που λίγους μήνες αργότερα έφευγε για το ΝΒΑ και τέσσερα χρόνια μετά για… πάντα, από το αλήστου μνήμης δυστύχημά του, έκανε… όργια. Είχε 27 πόντους από το πρώτο ημίχρονο και τελείωσε το ματς με 62 έχοντας 14/15 βολές, 12/14 δίποντα, 8/16 τρίποντα. Ο Πελέ του μπάσκετ, που δεν έπαιξε ποτέ στο ΝΒΑ γιατί αυτό του στερούσε τη δυνατότητα να ενισχύει την εθνική ομάδα της Βραζιλίας (που υπηρέτησε ανελλιπώς ως τα 38 του), σταμάτησε στους 44 με 16/17 βολές, 5/19 δίποντα και 6/11 τρίποντα. Μάλιστα, ήταν αυτός που με τρίποντο έστειλε το ματς στο έξτρα πεντάλεπτο στα 18’’ (102-102) κι ενώ στην αμέσως επόμενη επίθεση ο Ντράζεν έχασε την μπάλα μέσα από τα χέρια του, αλλά για καλή τύχη του ίδιου και της Ρεάλ ο χρόνος δεν έφτασε στους Ιταλούς για να επιτεθούν για το ματς. Η Καζέρτα, βέβαια, ακόμη φωνάζει για φάουλ στον Τζεντίλε, που θα τον έστελνε στις βολές, λίγο πριν την εκπνοή, με τους δύο διαιτητές, τον κορυφαίο Κώστα Ρήγα και τον Ζντράβκο Κούριλιτς να μη σφυρίζουν.
Πάντως ο Πέτροβιτς ουδόλως πτοήθηκε από το παραλίγο μοιραίο λάθος του και πήρε το αίμα του πίσω στην παράταση, όπου σημείωσε 11 πόντους από τους 15 της ομάδας του, ενώ ο Όσκαρ σκόραρε μόλις 3 με βολές.
Φυσικά οι δύο σούπερ σταρ δεν έπαιζαν… μόνοι τους. Κι ας έμεινε ο τελικός στην ιστορία σαν… μονό. Ο Ντράζεν είχε στο πλευρό του παίκτες όπως ο Φερνάντο Μαρτίν (που σκοτώθηκε σε τροχαίο το 1990, τρία χρόνια πριν τον Κροάτη) και ο αδερφός του, Αντόνιο (νυν πρόεδρος της Liga Endesa), ο Τζόνι Ρότζερς (που τότε ήταν ακόμη 3άρι και λίγα χρόνια μετά υπηρέτησε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό ως 4άρι), o σέντερ Φερνάντο Ρομάι (που φορούσε νούμερο 59 στο παπούτσι) και ο Ισπανοσοβιετικός σουτέρ Χοσέ Μπιριούκοφ.
Η δε Καζέρτα είχε δίπλα στον Οσκάρ τον Νάντο Τζεντίλε (μετέπειτα παίκτη του Παναθηναϊκού) που πέτυχε 32 πόντους στον τελικό, τον Βιντσέντζο Εσπόζιτο (πρώτο παίκτη της ιστορίας των Τορόντο Ράπτορς) και τον Βούλγαρο Γκεόργκι Γκλούτσκοφ (πρώτο παίκτη από χώρα του ανατολικού μπλοκ που έπαιξε στο ΝΒΑ, με τους Σανς το 1985/86).
Ο τελικός αυτός παραμένει ως και σήμερα αξεπέραστος. Γιατί ποτέ άλλοτε δεν σημειώθηκαν 230 πόντοι από δύο ομάδες, ποτέ κάποιος παίκτης ξεπέρασε τους 62 του Ντράζεν, αλλά κυρίως γιατί Πέτροβιτς και Όσκαρ χάρισαν μια μυθικών διαστάσεων τιτανομαχία στο κοινό.
Ρεάλ (31/51δ, 12/22τρ, 19/26β, 22ρ, 4κοψ, 4ασ, 5κλ, 3λ): Πέτροβιτς 62 (12/14δ, 8/16τρ, 14/15β, 1ρμ 1ασ), Μπιριούκοφ 20 (4/5τρ), Ρότζερς 14 (7/9δ), Α. Μαρτίν 2, Φ. Μαρτίν 11, Γιορέντε, Ρομάι 4, Καργκόλ 4.
Καζέρτα (34/56δ, 12/24τρ, 29/32β, 47ρ, 3κοψ, 7κλ, 7ασ, 8λ): Τζεντίλε 34 (5/10τρ), Εσπόζιτο 2, Οσκάρ 44 (5/19δ, 6/11τρ, 16/17β), Ντελανιέλο 18 (5/11δ), Γκλούτσκοφ 13 (7ρ), Πολεζέλο, Μποζέλι 2.
Δείτε όλο τον αγώνα:
_003740.jpg?w=350&f=bicubic&um=VerySharp)
