Το Μουντιάλ του 1994 στις ΗΠΑ είχε διεξαχθεί με 24 ομάδες στην τελική φάση. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το Μουντιάλ της Γαλλίας το 1998, είχε διεξαχθεί με 32. Όπως και μέχρι τώρα. Από διοργάνωση σε διοργάνωση, απλώς είχε διατηρηθεί η συμμετρία.
Του Θοδωρή Τσούτσου
Διότι το 1994 ήταν 147 οι ομάδες που είχαν διεκδικήσει την πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο από τα προκριματικά. Στην επόμενη διοργάνωση οι ομάδες των προκριματικών είχαν πλέον γίνει 27 περισσότερες. Συνολικά 174. Με λίγα λόγια οι οχτώ περισσότερες στα τελικά, δεν ήταν κάτι παράδοξο.
Πλέον και μετά από έξι διοργανώσεις με 32 ομάδες στα τελικά του Μουντιάλ, η FIFA εξετάζει να τις αυξήσει σε 48. Ούτε αυτό μοιάζει να είναι τόσο παράδοξο. Διότι οι 174 ομάδες των προκριματικών το 1998, το 2002 έγιναν 193. Το 2006, 198. Το 2010 και το 2014 έγιναν 203. Και στην αμέσως προηγούμενη διοργάνωση, ήταν 209.
Πλέον, για αυτήν του 2022 στο Κατάρ οι ομάδες που θα διεκδικήσουν την πρόκριση στο Μουντιάλ από την προκριματική φάση έχουν φτάσει να είναι 211, χωρίς τη διοργανώτρια. Δηλαδή, 37(!) περισσότερες από το 1998, όταν είχαν αυξηθεί σε 32 εκείνες των τελικών. Οργανωτικά, λοιπόν, είναι μια απόφαση που - όπως και τότε - δικαιολογείται.
Ποδοσφαιρικά, όμως; Αγωνιστικά; Το Μουντιάλ, όσο εξελισσόταν στην πορεία, πολύ λογικά πρόσθετε στο παζλ του. Οι 13 ομάδες του 1930 πολύ γρήγορα έγιναν 16 τέσσερα χρόνια αργότερα. Και οι 16 ομάδες μέχρι και το 1978, όταν και την πρόκριση διεκδικούσαν μόλις 107 ομάδες, σχεδόν οι μισές σε σχέση με σήμερα, επίσης λογικά έγιναν 24 από το 1982. Και όπως είπαμε 32 από το 1998...
Πλέον, όμως, το ποδόσφαιρο έχει να μετρήσει μια σειρά από αλλαγές σε σχέση με το παρελθόν του. Και η μεγαλύτερη από αυτές, αφορά στο βαρύ πρόγραμμα των ποδοσφαιριστών του. Όταν προσθέτεις ομάδες, προσθέτεις αγώνες. Άρα προσθέτεις προπονήσεις. Άρα προσθέτεις ημέρες. Άρα πιθανότατα προσθέτεις και ταξίδια...
Αυτό είναι κάτι που χωράει στο καλεντάρι του σύγχρονου ποδοσφαίρου; Κακά τα ψέματα, για εμάς τους απ' έξω που απλώς βλέπουμε εκατομμύρια να περνούν μπροστά από τα μάτια μας, το θέμα δεν είναι η κούραση των παικτών. Ούτε η αντίδραση των συλλόγων, που έτσι κι αλλιώς εκφράζουν πια την τεράστια ενόχλησή τους για την καταπόνηση και τους κινδύνους των περιουσιακών τους στοιχείων.
Το θέμα είναι το ίδιο το θέαμα. Ένα Μουντιάλ με περισσότερες ομάδες, θα προσθέσει τηλεοπτικό χρόνο. Θα προσθέσει χορηγούς. Θα προσθέσει εμπορικές συμφωνίες. Θα προσθέσει χρήματα. Θα προσθέσει σημαντικές ευκαιρίες σε Εθνικές ομάδες που καλό θα μας κάνει να γνωρίσουμε. Και ίσως να προσθέσει πολλά ακόμη. Αλλά θα προσθέσει ποδόσφαιρο;
Η απάντηση μπορεί να είναι ναι. Αρκεί να μην είναι τέτοια, διότι απλώς και μόνο θα γεμίσουμε κι άλλες ώρες στη ζωή μας βλέποντας μπάλα. Διότι η περισσότερη μπάλα, δεν σημαίνει απαραίτητα και περισσότερο ποδόσφαιρο. Ποιοι γνωρίζουν καλύτερα την απάντηση; Οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές. Αρκεί κάποια στιγμή να βρουν και τρόπο να την εκφράσουν, όχι μόνο σε αυτό, αλλά σε όλα τα θέματα...