Ένα από τα σημαντικότερα παιχνίδια δίνει σήμερα η Εθνική ομάδα βόλεϊ στη Βουδαπέστη, κόντρα στην φιναλίστ του προηγούμενου Ευρωπαϊκού, Ολλανδία, με στόχο την πρόκρισή της στις 8 καλύτερες ομάδες της Ευρώπης.
Η Γιούλη Παρασκάκη, πρώην αθλήτρια του βόλεϊ και του μπιτς βόλεϊ, η οποία είχε πολλές επιτυχίες στο χώρο, αλλά και ήταν μέρος της Εθνικής ομάδας στην τελευταία μας συμμετοχή σε Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (2001), παρακολούθησε από κοντά τις προσπάθειες της Εθνικής ομάδας στην Τουρκία.
«Η Εθνική μας είναι μια ομάδα πλήρης που έχει πολύ καλές και έμπειρες αθλήτριες και με πάρα πολύ καλά σωματικά προσόντα», αναφέρει χαρακτηριστικά. Η προπονήτρια πλέον, Γιούλη Παρασκάκη μίλησε στο sport-fm.gr για το σημερινό παιχνίδι, την Εθνική, τη διοργάνωση της Τουρκίας, αλλά και την προπονητική στην ομάδας της, τον Πήγασο.
Αναλυτικά όσα δήλωσε στην Φωτεινή Κρεμαστιώτη
Για το σημερινό παιχνίδι κόντρα στην Ολλανδία: «Τα κορίτσια έχουν δουλέψει, έχουν εμπειρία το θέμα είναι στο σημερινό παιχνίδι πόσο θα κρατήσουν τη συγκέντρωσή τους στην τακτική. Δεν υστερούν κάπου αν είναι συγκεντρωμένες στην επιθετική τακτική, αλλά και στο μπλοκ, άμυνα. Το σέρβις μας πήγε πολύ καλά, το ζήτημα είναι η τακτική και η συγκέντρωση από την αρχή έως το τέλος του σετ. Στα παιχνίδια που κερδίσαμε αυτό ήταν το κλειδί (το σέρβις).
Δεν θεωρώ θαύμα αν νικήσουμε σήμερα. Πάμε να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε. Πιστεύω επειδή είναι παιχνίδι νοκ-άουτ, ότι όλα μπορούν να συμβούν. Είναι θέμα στιγμής και. Τα κορίτσια ξέρουν τι πρέπει να κάνουν, εάν το κάνουν νομίζω ότι θα τα καταφέρουν».
Για το κλίμα που επικρατεί στην Εθνική: «Είναι πολύ σημαντικό ότι τα κορίτσια έχουν τρομερό κλίμα, είναι όλες μια παρέα, αυτό φαίνεται μες στο γήπεδο. Είναι πολύ αγαπημένες βοηθούν η μία την άλλη και αυτό μου έκανε εντύπωση. Όσα κορίτσια μπήκαν από τον πάγκο βοήθησαν επίσης, δηλαδή υπάρχει και βάθος πάγκου».
Για τον όμιλο μας: «Ήταν σχετικά δύσκολος. Είχε υπερδυνάμεις, όπως Σερβία, Τουρκία, οι οποίες είναι ψηλές ομάδες. Η Βουλγαρία παραδοσιακή ομάδα, αν και είναι ένα επίπεδο κάτω από ότι ήταν τα προηγούμενα χρόνια. Η Φινλανδία ήταν ένα επίπεδο πάνω από τα τελευταία χρόνια, καθώς παρουσίασε μία οργανωμένη και δουλεμένη ομάδα. Η αρνητική έκπληξη ήταν η Γαλλία, που και αυτή ως παραδοσιακή ομάδα δεν ήταν όπως την περιμέναμε. Αυτό βέβαια ήταν καλό γιατί περάσαμε εμείς και έμειναν αυτές έξω».
Για την Εθνική μας: «Η δική μας Εθνική είναι μια ομάδα πλήρης που έχει πολύ καλές και έμπειρες αθλήτριες και με πάρα πολύ καλά σωματικά προσόντα. Οπότε το μόνο που μένει είναι να έχουν συγκέντρωση στην τακτική τους και δεν νομίζω ότι έχουν να φοβηθούν κάποιο αντίπαλο. Δηλαδή και με τη Σερβία που είναι παγκόσμια πρωταθλήτρια τα κορίτσια έχασαν το παιχνίδι στις λεπτομέρειες, καθώς το 3-0 σετ δεν αντικατοπτρίζει αυτό που έκαναν. Μέχρι το μεταξύ μας παιχνίδι οι Σέρβες δεν είχαν κάνει πολύ καλά παιχνίδια, αλλά έπαιρναν τα αποτέλεσμα που ήθελαν. Οι ομάδες αυτές παίζουν τόσο όσο για να πάρουν το αποτέλεσμά τους. Όμως, ήθελαν να κάνουν ένα δυνατό παιχνίδι, γιατί ακολουθούσε ο αγώνας τους με την Τουρκία».
Για τη διοργάνωση στην Τουρκία: «Εμένα μου θύμισε Παγκόσμιο πρωτάθλημα, αυτές τις προδιαγραφές είχε. Μας έκανε εντύπωση, η ασφάλεια, η καθαριότητα, δηλαδή ως μέρος, ως άνθρωποι ήταν πολύ οργανωμένη η κατάσταση. Τα επίπεδα ασφαλείας ήταν πάρα πολύ υψηλά, κάθε μέρα ήταν και καλύτερα. Δεν ξέρω αν ήταν μόνο για το Ευρωπαϊκό ή είναι έτσι πάντα. Όπου και αν κυκλοφορούσαμε είχε αστυνομία. Το γήπεδο υπέροχο, η φιλοξενία των Τούρκων καταπληκτική, άκουγαν Έλληνες και ήταν πολύ εγκάρδιοι, πολύ φιλόξενοι. Είχαμε έναν ενδοιασμό στην αρχή, αλλά ήταν πολύ καλά. Περάσαμε καλύτερα από ό,τι φανταζόμασταν».
Η σημαντικότητα της προβολής ενός Ευρωπαϊκού στα νέα παιδιά: «Ναι βέβαια είναι πολύ σημαντικό. Ειδικά τα προηγούμενα χρόνια που δεν είχε εξελιχθεί το ίντερνετ και στην τηλεόραση έβλεπες μόνο ποδόσφαιρο και μπάσκετ από πού θα γνώριζε το παιδί το άθλημα; Τώρα πλέον μπορεί να το δει και από το διαδίκτυο, αλλά αλλιώς είναι όταν και η ίδια σου η χώρα προβάλει το άθλημα και κάνει και καλές εμφανίσεις. Είναι κρίμα που τις νίκες της Εθνικής δεν τις έδειξε η τηλεόραση».
Διαφορές στην τότε Εθνική ομάδα (2001) με τη σημερινή: «Υπάρχουν πολύ μεγάλες διαφορές, έχει αλλάξει πολύ το βόλεϊ στο κομμάτι τακτικής, έχει γίνει πολύ πιο γρήγορο. Η Εθνική τώρα έχει πολύ καλύτερες αθλήτριες όσον αφορά στα σωματικά προσόντα, αλλά και την εμπειρία. Δηλαδή τότε επειδή εμείς δεν είχαμε πολλές αθλήτριες που έπαιζαν στο εξωτερικό, βλέπαμε ξένη αθλήτρια και λέγαμε «ωχ». Τώρα τα κορίτσια έχουν εξοικειωθεί με τις ξένες ομάδες, με τις ξένες αθλήτριες και αυτό έχει αλλάξει και στον τρόπο σκέψης και στην νοοτροπία. Εκεί που λέγαμε: «πάμε για τη συμμετοχή», τώρα τα κορίτσια λένε: «πάμε να κερδίσουμε». Επιπλέον, οι ελληνικές ομάδες κάνουν πολύ καλή πορεία στην Ευρώπη και σε σωματειακό επίπεδο. Ακόμα, αυτή η Εθνική έχει κορίτσια με εμπειρίες και από τις μικρότερες Εθνικές ομάδες και αντίπαλες που αντιμετωπίζουν τώρα τις έχουν ήδη αντιμετωπίσει τα προηγούμενα χρόνια».
Για τη συνέχιση της καριέρας της ως προπονήτρια στο Ηράκλειο Κρήτης: «Πριν πέντε χρόνια κάναμε μια ομάδα, τον Πήγασο μαζί με τη Νίνα Κατερίνη. Είμαστε πολύ ικανοποιημένες για την εξέλιξη, έχουμε πολλά παιδιά, έξι αγωνιστικά τμήματα και το μίνι βόλεϊ. Προσπαθούμε να μεταδώσουμε στα μικρά παιδιά και τις γνώσεις μας και την εμπειρία μας από το υψηλό επίπεδο. Κάθε χρόνο πηγαίνουμε και καλύτερα, τα αναπτυξιακά μας τμήματα συμμετέχουν στους τελικούς της Κρήτης. Πέρσι παίξαμε στα play-offs γυναικών με πολύ μικρές αθλήτριες και φέτος θα προσπαθήσουμε να πάμε για την άνοδο στην Α2».