Η πρεμιέρα του Άρη στα πλέι οφ και η νίκη επί του ΟΦΗ δεν συνοδεύτηκε από μια σούπερ εμφάνιση. Υπάρχουν όμως αρκετά ελαφρυντικά.
Η τρίμηνη αποχή, το άδειο γήπεδο για παράδειγμα που εξαφανίζει μεμιάς το πλεονέκτημα του γηπεδούχου. Έστω και έτσι ο Άρης κέρδισε, επιβεβαιώνοντας και πάλι την ποιότητα που διαθέτει σε μονάδες.
Το περασμένο Σάββατο έλαμψαν ο Γκάμα με τον Φετφατζίδη. Σε κάποιο άλλο ματς τη σκυτάλη θα πάρει κάποιος άλλος. Το πιο σημαντικό όμως για μένα είναι άλλο. Ότι ο Άρης παραμένει συνεπής μέσα σε μια χρονιά όπου οι ατυχίες δεν λένε να τον αφήσουν και τον βάζουν συνεχώς σε δοκιμασίες.
Λίγες ομάδες θα είχαν καταφέρει να διατηρήσουν την αυτοκυριαρχία τους με όλα όσα περνά το club. Χτυπημένο από δυο αποφάσεις της FIFA για οφειλές παλιότερων διοικήσεων που προκαλούν μια λογική αβεβαιότητα για την επόμενη μέρα.
Τη στιγμή που οι άλλες ομάδες «δουλεύουν» ήδη όχι μόνο τον σχεδιασμό αλλά την υλοποίησή του, στον Άρη, ψάχνουν να βρουν τρόπο να απαλλαγούν από τα ban. Ακόμη και αν χρειαστεί να πληρώσουν… κερατιάτικα κοντά στο μισό εκατομμύριο, επειδή ξαφνικά η FIFA άλλαξε αναδρομικά την νομολογία της πάνω στο θέμα των ομάδων που υποβιβάζονταν και τίθενται σε εκκαθάριση και λύση.
Εκτός του ότι τον Γενάρη δεν μπόρεσε να κάνει σχεδόν καμία διορθωτική κίνηση, δέχθηκε πριν από ένα μήνα και δεύτερη -καθολική αυτή τη φορά- απαγόρευση επειδή χρησιμοποίησε τον Ντουρμισάι για τον οποίο δελτίο εξέδωσε η ΕΠΟ και ο Άρης τον έβαλε να παίξει μετά από απόφαση του διαιτητικού, στο οποίο προεδρεύει ανώτατος Δικαστικός Λειτουργός εν ενεργεία.( ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΗΣ).
Μέσα σε όλα αυτά… σκάει και η Πανδημία του κορωνοϊού η οποία πλήττει βάναυσα τον Άρη αφού του στερεί ένα ποσό κοντά στο 1,5 εκατ, ευρώ, προκαλώντας του οικονομική αρρυθμία και καθυστερήσεις που σε διαφορετική περίπτωση δεν θα υπήρχαν. Πλην του τηλεοπτικού, ο Θόδωρος Καρυπίδης δεν έχει να περιμένει άλλο έσοδο άμεσα. Ούτε καν το ζεστό χρήμα που γεμίζει τα ταμεία κάθε καλοκαίρι από την διάθεση των εισιτηρίων διαρκείας.
Παραμένει όμως ψύχραιμος, την στιγμή που αρκετοί προεξοφλούν την καταστροφή του, την διάλυση της ομάδας και προβλέπουν ότι δεν θα αδειοδοτηθεί για τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις της επόμενης περιόδου (μόνο τυχαία δεν είναι τα δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών).
Όλα αυτά μια νορμάλ ομάδα θα την είχαν κάμψει. Θα δημιουργούσαν εσωτερικά προβλήματα, φαγωμάρα, ανακατωσούρα. Θα οδηγούσαν τους ποδοσφαιριστές στην έξοδο και όχι σε συζητήσεις για ανανέωση. Δεν έχει σημασία πόσοι τελικά από αυτούς θα μείνουν. Το ότι κάθονται και συζητούν με το club να κουβαλάει στην πλάτη του δυο ban, δείχνει και την έλξη που ασκεί σε αυτούς.
Ο Άρης έχει μάθει να λειτουργεί με τα προβλήματα. Με τις αναποδιές, ενίοτε και τα εμπόδια που του βάζουν κάποιοι. Και πιστέψτε με, τα προβλήματά του, τα έχει πληρώσει ακριβά κατά το παρελθόν. Η παρατεταμένη φόρμα των Γκάμα και Φετφατζίδη είναι ένα πολύ καλό νέο για τον Μίχαελ Ένινγκ εν όψει της ρεβάνς με την ΑΕΚ και η επιστροφή του Ματίγια θα φέρει την ισορροπία που δεν υπήρχε κόντρα στον ΟΦΗ στη μεσαία γραμμή.
Αν κάτι προκαλεί μια ανησυχία είναι ότι δεν υπάρχουν πια εναλλακτικές στην επίθεση αφού Ντούρμισαϊ και Ντιγκινί είναι εκτός και ο Ιντέγε φάνηκε να επηρεάζεται περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο ποδοσφαιριστή του ρόστερ, από την καραντίνα. Ίσως μέσα σε αυτή την… αβαρία αναδειχθεί ο Μαντσίνι που στο βιογραφικό του και ιδίως σε Νιούελς και Τουρ έχει αρκετά ματς ως κεντρικό επιθετικό χαφ.