Πολλά και ενδιαφέροντα πράγματα που αφορούν την Εθνική ομάδα είπε ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος σε συνέντευξη που παραχώρησε. Χάθηκαν οι ισορροπίες μετά το Μουντιάλ, σύμφωνα με τα λεγόμενα του στόπερ της Ντόρτμουντ στην «Αγορά», ο οποίος θεωρεί ότι έχει ελάχιστη ευθύνη ο Κλαούντιο Ρανιέρι για την καταστροφική πορεία της γαλανόλευκης, τονίζοντας ότι δεν είχε την κατάλληλη βοήθεια από την τότε διοίκηση της ΕΠΟ.
Διαβάστε απόσπασμα των όσων δήλωσε
Για τις ηγετικές φυσιογνωμίες που πρέπει να σηκώσουν το βάρος: «Η ομάδα διαθέτει ποδοσφαιριστές με προσωπικότητα, ικανούς να επωμιστούν και να σηκώσουν το βάρος του ηγέτη. Μόνο που αυτή την περίοδο κάτι τέτοιο ήταν ανέφικτο. Ο ηγέτης ποδοσφαιριστής εμπνέει τους συμπαίκτες και ηγείται της προσπάθειας στoυς αγωνιστικούς χώρους. Εκτός αγωνιστικού χώρου και κυρίως σε θέματα που άπτονται αρνητικών συμπεριφορών, τον ρόλο τον αναλαμβάνουν ο προπονητής και η διοίκηση. Κι εκεί υπήρξε τεράστιο έλλειμμα. Δεν μπορεί ο ηγέτης ποδοσφαιριστής να κινείται πέραν συγκεκριμένων ορίων. Τον ρόλο αυτόν, το βάρος του ηγέτη, μπορώ να τον επωμιστώ, τόσο εγώ, όσο κι ο Βασίλης (σ.σ. Τοροσίδης), χωρίς να αποκλείω το ενδεχόμενο κάποιο από τα υπόλοιπα παιδιά να αναδειχθεί στην πορεία σε ηγετική μορφή».
Για το τι έφταιξε και βρίσκεται σε αυτήν τη κατάσταση η Εθνική: «Δύσκολο να απαντηθεί, καθώς είναι το αποτέλεσμα ενός συνδυασμού διαφόρων καταστάσεων. Η αλλαγή τεχνικής ηγεσίας, η αποχώρηση αρκετών ποδοσφαιριστών, η αλλαγή νοοτροπίας και κυρίως ο τρόπος που προσεγγίζαμε το κάθε παιχνίδι. Σε ό,τι αφορά τον προπονητή, θέλω να πω ότι δεν του καταλογίζω μεγάλο ποσοστό της ευθύνης. Το αντίθετο μάλιστα. Θα έλεγα ότι ο Ρανιέρι ευθύνεται ελάχιστα. Ανέλαβε την Εθνική ομάδα χωρίς να πλαισιωθεί από τους κατάλληλους συνεργάτες. Δεν ενημερώθηκε και δεν είχε ολοκληρωμένη εικόνα για το ελληνικό ποδόσφαιρο.
Δεν βοηθήθηκε από την τότε διοίκηση της ΕΠΟ. Βάδιζε στα τυφλά, χωρίς πυξίδα, έχοντα εσφαλμένη εικόνα για την ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα. Πιστεύω ότι θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα αν από την πρώτη στιγμή είχε πλαισιωθεί από τους κατάλληλους ανθρώπους, αν είχε στηριχθεί από τη διοίκηση. Η αποχώρηση του Καραγκούνη και το γεγονός ότι αρκετά παιδιά του βασικού κορμού της Εθνικής έψαχναν για ομάδες ή δεν έπαιζαν σε αυτές μας αποδυνάμωσαν. Ουσιαστικά τον Σεπτέμβριο του 2014, αμέσως μετά το Μουντιάλ, ήμασταν μία άλλη ομάδα, με άλλον προπονητή και τελείως διαφορετική νοοτροπία. Ακόμα και οι συνεργάτες του Σάντος είχαν αλλάξει. Ήταν κι αυτό ένα πλήγμα».
Για το τι άλλαξε στην Εθνική μετά το Μουντιάλ της Βραζιλίας: «Την εποχή του Σάντος και του Ρεχάγκελ δουλεύαμε με μεθοδικό τρόπο εντός κι εκτός γηπέδου. Συζητούσαμε κι αναλύαμε τα παιχνίδια με στόχο να φτάσουμε στη νίκη έστω και με μισό μηδέν. Και τα καταφέρναμε. Η μετά-Μουντιάλ εποχή αποδείχθηκε καταστροφική. Ξέρεις, η επιτυχία του Μουντιάλ είχε και τα αρνητικά της. Σε κάποιες περιπτώσεις υπερεκτιμήσαμε τις δυνατότητές μας κι αντιμετωπίσαμε ομάδες με υπεροψία, όπως τα Φερόε, την Ουγγαρία, ακόμα και τη Ρουμανία, την οποία είχαμε αποκλείσει σε στα μπαράζ του Μουντιάλ. Δεν σεβαστήκαμε όσο θα έπρεπε τους αντιπάλους μας και το πληρώσαμε. Πιστέψαμε ότι μόνο με τις φανέλες θα μπορούσαμε να πάρουμε την πρόκριση από έναν, όπως τον αποκαλούσαμε, εύκολο όμιλο. Αποδείχθηκε ότι κάναμε λάθος. Δεν καταφέραμε να προκριθούμε από έναν όμιλο που, πριν από δύο χρόνια με τον Σάντος, θα προκρινόμασταν χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα».
Για την αλλαγή νοοτροπίας στην Εθνική: «Την τελευταία περίοδο είχε χαθεί ο αλληλοσεβασμός από τις τάξεις της Εθνικής. Είχε διαταραχθεί το κλίμα και πριν από το Μουντιάλ, με τα γνωστά γεγονότα. Μόνο που τότε, βάζοντας το συμφέρον της Εθνικής ομάδας πάνω απ' όλα, κρύψαμε τα προβλήματα κάτω από το χαλί. Δυστυχώς μετά το Μουντιάλ το “εγώ” κυριάρχησε του “εμείς”, με αποτέλεσμα τα προβλήματα που υπήρχαν και πριν, να βγουν στην επιφάνεια. Στη μετά Σάντος εποχή χάθηκαν οι ισορροπίες, με αποτέλεσμα τα προβλήματα να ισοπεδώσουν την Εθνική ομάδα».
Για το αν υπήρχε έλλειψη ποιότητας: «Δεν νομίζω. Διαθέτουμε την ποιότητα για να σταθούμε σε υψηλό επίπεδο. Σίγουρα δεν μπορούμε να συγκριθούμε με την ομάδα του 2004. Ωστόσο πιστεύω ότι διαθέτουμε το ταλέντο και τα προσόντα για να συγκροτήσουμε ένα σύνολο ανταγωνιστικό και σε πολύ υψηλό επίπεδο».
Για την αποχώρηση του Καραγκούνη: «Δεν θα ήθελα να το σχολιάσω. Ο Καραγκούνης ήταν για χρόνια ο ηγέτης και η σημαία της Εθνικής ομάδας. Τρέφω απεριόριστη εκτίμηση και σεβασμό στον Γιώργο. Τον θεωρώ αναπόσπαστο κομμάτι της Εθνικής. Δυστυχώς, για λόγους που δεν γνωρίζω, διέκοψε τη συνεργασία του με την ΕΠΟ. Θα ήθελα να είναι μαζί μας».