Ένα… κομπιούτερ που το μόνο που είχε στο μυαλό του ήταν το μπάσκετ, μέσα και έξω από τα παρκέ, ήταν ο Βασίλης Σπανούλης, όπως τον χαρακτήρισε ο Δημήτρης Παπανικολάου στον bwinΣΠΟΡ FM 94,6.
Ο παλαίμαχος σμολ / πάουερ φόργουορντ τόνισε ότι ο «Kill Bill» ήταν εμμονικός και οι συζητήσεις που έκανε με φίλους και συμπαίκτες ήταν αποκλειστικά για το άθλημα.
Μάλιστα, αποκάλυψε πως είχαν μία μικρή επικοινωνία μετά την ανακοίνωση πως ο Σπανούλης σταματάει το μπάσκετ και εξέφρασε την άποψη πως πρέπει να παραμείνει σε επαφή με αυτό, αφού μόνο αυτό έχει στο μυαλό του και δεν θα μπορούσε να ασχοληθεί με κάτι άλλο τα επόμενα χρόνια.
Αναλυτικά όσα δήλωσε ο Δημήτρης Παπανικολάου στην εκπομπή του Χρήστου Ρομπόλη
Ήταν εμμονικός, με την καλή έννοια. Όταν ήρθε στην πρώτη προπόνηση, πήγα να επιχειρήσω ένα τρίποντο και με έριξε κάτω. Ήταν παιδί τότε. Ήθελε να αποδείξω από την πρώτη στιγμή την ποιότητά του. Είναι ο πιο ανταγωνιστικός χαρακτήρας που έχω αντιμετωπίσει στην καριέρα μου. Το δεύτερο χαρακτηριστικό του, πέρα από ταχύτητα και εκρηκτικότητά του, δεν άλλαξε ποτέ ρουτίνα. Ήταν ένας παίκτης κομπιούτερ. Η καθημερινότητά του είναι εκπληκτική. Είτε Κυριακή, είτε Δευτέρα έχει συνδεθεί για να παίξει μπάσκετ. Δεν μιλάει για τίποτα άλλο. Είναι εμμονικός, με την καλή έννοια και για αυτό έφτασε τόσο ψηλά.
Αν κοιτάξουμε πίσω, που δεν πέρασαν από τα εφηβικά τμήματα, έκαναν μεγαλύτερη καριέρα. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν ο Παπαλουκάς, ο Διαμαντίδης και άλλα παιδιά που έφτασαν ψηλά. Αυτό μας το έλεγε και ο Γιαννάκης και δεν τον πιστεύαμε τότε. Αυτή ήταν η διαφορά του Βασίλη με τους άλλους. Όλοι ήθελαν να ξεκουραστούν.
Όταν βλέπεις ανθρώπους όπως ο Τζόκοβιτς που είναι σε άλλο άθλημα να του στέλνει το μήνυμά του, δείχνει πόσο σπουδαίος αθλητής ήταν. Το έχω πει και στον Σχορτσιανίτη, ότι θα είναι λάθος να μην ασχοληθούν με το μπάσκετ. Ως αθλητής η καρδιά του θα επανέλθει σε φυσιολογικά επίπεδα σε δύο χρόνια, στο μυαλό όμως δεν γίνεται να αλλάξει αυτό. Τρέφεται από τον ανταγωνισμό και πρέπει να είναι ενεργός.
Θα μπορούσε να κάνει τα πάντα. Δεν μου πέφτει το λόγο. Δεν μπήκαμε σε λεπτομέρειες στην επικοινωνία που είχαμε. Και προπονητής ή με παιδιά θα μπορούσε να γίνει ένα παράδειγμα για εκείνα. Χρειαζόμαστε παραδείγμα προς έμπνευση. Να ξεκινάς από τα χαμηλά, μένεις προσηλωμένος στο στόχο σου και να φτάσεις στο όνειρό σου. Μπορεί να μεταφέρει τις εμπειρίες του, ευχάριστες και δυσάρεστες, που είναι σπουδαίο πράγμα. Σίγουρα μπορεί να προσφέρει από άλλον τομέα του μπάσκετ.
Είναι δύσκολο να υπάρξει νέος Σπανούλης, όμως μπορεί να είναι σε κάποιο χωριό ή πόλη ένας νεαρός αθλητής όπως συνέβη και με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο που ήρθε ξαφνικά και έφτασε στο NBA. Κατά τη γνώμη μου τα ηλεκτρονικά και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν κάνει μεγάλη ζημιά. Οι χαρακτήρες πλάθονται στη γειτονιά, στις τοπικές ομάδες και εκεί παίρνουν… αντισώματα, όχι όταν θα είναι πάνω σου τα φώτα όταν θα σε ανακαλύψει κάποια μεγάλη ομάδα.
Εκείνη η φουρνιά ήταν πολύ και σε λεπτομέρειες έχανε το μετάλλιο. Τότε το θεωρούσαμε ατυχία, κακοτυχία ή οτιδήποτε άλλο, αλλά αυτές οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά στον αθλητισμό. Εκείνο που είπα και στο Ολυμπιακό Χωριό ήταν πως οι Ολυμπιακοί Αγώνες είναι πως είμαστε διαφορετικοί, μένουμε όλοι μαζί σε κουκέτες, δεν υπάρχουν ανθρώπινες διαφορές και αυτό αντιπροσωπεύουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες και κανονικά πρέπει να υπάρχει ανακωχή σε πολέμους. Η Ολυμπιάδα είναι κομβικό σημείο και είναι διαφορετικό από τα ευρωπαϊκά ή τα παγκόσμια τουρνουά. Το κλίμα είναι εκπληκτικό. Η τελετή έναρξη, η συνύπαρξη με άλλους ανθρώπους που δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα.
Προφανώς δεν είμαστε φαβορί, αλλά το παρελθόν έχει αποδείξει πως όλες οι επιτυχίες έχουν έρθει όταν είμαστε αουτσάιντερ. Το έχουμε δει και σε άλλες φουρνιές όπως η δική μας. Δεν ξέρεις ποτέ τι μπορεί να συμβεί. Χρειάζεται και λίγο τύχη. Έχει έναν έξυπνο και πολύ καλό προπονητή που μπορεί να διαχειριστεί τέτοιου είδους καταστάσεις. Σίγουρα έχουμε απουσίες και θα παλέψουμε κόντρα και στην στατιστική που δεν είναι με το μέρος μας.
_162657.jpg?w=350&f=bicubic&um=VerySharp)
