Παπαντωνίου στον ΣΠΟΡ FM: «Σκέφτομαι τις στιγμές με τις μικρές Εθνικές ομάδες και ανατριχιάζω»

Ο Νώντας Παπαντωνίου με την ψυχή μαχητή, το πάθος, τη θέληση και το πείσμα του έχει καταφέρει να αποτελεί έναν από τους καλύτερους Έλληνες παίκτες του φετινού Πρωταθλήματος.

Με όρεξη και ταπεινότητα μίλησε στον ΣΠΟΡ FM 94,6 για το παρελθόν, τη φανταστική φετινή του σεζόν στη Λάρισα και τις εμπειρίες που έχει αποκτήσει μέσα από την πορεία του στα παρκέ…

Συνέντευξη στη Νικολέττα Γκαρέτσου και τον Δημοσθένη Καραμούζα

Πώς είναι η ζωή σου στη Λάρισα;
«Σε σχέση με την Αθήνα πολύ πιο ήσυχη. Δεν έχεις πολλά πράγματα να κάνεις εδώ με αποτέλεσμα να περνάω αρκετή ώρα με την ομάδα και αρκετή ώρα στο γήπεδο. Προπόνηση, φαγητό, ξεκούραση, λίγες βόλτες νωρίς και σπίτι. Κλασική ρουτίνα ενός αθλητή».

Πώς ξεκίνησε η βόλτα σου στο χώρο του μπάσκετ;
«Καταρχήν λόγω του πατέρα μου, από τη στιγμή που ήταν επαγγελματίας μπασκετμπολίστας. Ξεκινήσαμε με τον αδελφό μου για πλάκα να δούμε αν θα μας αρέσει. Ο πατέρας μου ήταν γενικός διευθυντής στην ομάδα του Αμαρουσίου και έτσι περνούσαμε αρκετές ώρες στο γήπεδο. Άρχισε να μου αρέσει. Του ζήτησα να με γράψει στην Ακαδημία να αρχίσω να προπονούμαι, να παίζω και να δω πόσο θέλω να ακολουθήσω αυτό το σπορ».

Το γεγονός ότι ο πατέρας σου ήταν άνθρωπος του χώρου σου δημιουργούσε επιπλέον πίεση;
«Κοίταξε, εμένα δεν με άγχωσε. Απλά επειδή στην Ελλάδα υπάρχει αυτό το κόμπλεξ, ήθελα το συντομότερο να φύγω από δίπλα του. Έφυγα λοιπόν γρήγορα από το Μαρούσι. Ήθελα να χαράξω τη δική μου πορεία. Να μην είμαι ο γιος του Αντρέα του Παπαντωνίου, αλλά ο Νώντας!».

Ο πατέρας σου αποτελεί για σένα στήριγμα στο μπάσκετ, σε συμβουλεύει;
«Σίγουρα! Ο πατέρας μου με μένα και τον αδελφό μου τον Φώτη έχει δημιουργήσει μια πολύ φιλική σχέση από όταν ήμασταν μικροί. Ήταν κοντά μας σε όλα τα θέματα. Είναι και πατέρας και φίλος. Τον συμβουλεύομαι, μιλάμε πολλές ώρες για μπάσκετ και περνάμε χρόνο ανταλλάζοντας απόψεις».

Πάμε στο παρόν. Ακολουθεί το κρίσιμο ματς της ομάδας σου κόντρα στα Τρίκαλα. Είστε έτοιμοι για αυτό;
«Ναι, είναι ένα κομβικό παιχνίδι για μας. Αν αλλάξουμε τα κακά αποτελέσματα που έχουμε τον τελευταίο καιρό και καταφέρουμε να πάρουμε τη νίκη, θα είναι μισό βήμα προς την παραμονή. Δουλεύουμε αρκετά. Η αλήθεια είναι ότι είχαμε προβλήματα πριν εμφανιστεί η καινούργια διοίκηση, έλειπε ο προπονητής. Η ομάδα ήταν ένα μεγάλο ερωτηματικό. Δεν ξέραμε τι θα συμβεί την επόμενη μέρα. Γι' αυτό είχαμε και μια πολύ κακή εμφάνιση κόντρα στην Κύμη. Ουσιαστικά η ομάδα δεν λειτουργούσε τις τελευταίες 15 ημέρες».

Φέτος έχεις την καλύτερη σεζόν της μέχρι τώρα καριέρας σου, πού οφείλεται αυτό;
«Έχω δουλέψει αρκετά όλα αυτά τα χρόνια. Φέτος παίρνω αρκετό χρόνο από τον κόουτς Σκουρτόπουλο. Τον έχω κερδίσει, όπως έχει πει και αυτός. Μου δείχνει εμπιστοσύνη. Νιώθω πολύ καλά με τους συμπαίκτες μου και αυτό βγαίνει στο παρκέ. Το θέμα είναι να καταφέρει να σωθεί η ομάδα κάτι που θα έχει αντίκτυπο για όλους μας».

Ήσουν δεύτερος σε χρόνο συμμετοχής μετά τον Κέβιν Γουέρ. Πόσο σημαντική είναι η εμπιστοσύνη που λαμβάνεις από την ομάδα και τον προπονητή;
«Ο Γουέρ εδώ και έναν μήνα αποχώρησε για προσωπικούς λόγους. Έτσι έχω πάρει πάνω μου αρκετό βάρος. Προσπαθούμε να καλύψουμε αυτό το κενό. Αν και πιστεύω ότι θα έρθει ένας Αμερικάνος που θα μας βοηθήσει . Μου αρέσει αυτός ο χρόνος συμμετοχής καθώς και ο ρόλος που έχω. Μου αρέσω να μου δίνει κάποιος την ευκαιρία να ηγηθώ. Μέχρι τώρα μας έχει βγει. Θα έχουμε μια επιτυχημένη σεζόν».

Ένα στοιχείο που ξεχωρίζει είναι το εξαιρετικό ποσοστό που έχεις φέτος στα τρίποντα. Πού το αποδίδεις;
«Δεν μου αρέσει να μιλάω για τον εαυτό μου. Θα σου πω μόνο το εξής: ότι δουλεύω πολύ. Τα καλοκαίρια δεν σταματάω καθόλου. Μου αρέσει πολύ η προπόνηση. Φέτος επειδή έχω και πολύ καλή ψυχολογία βγαίνει στο γήπεδο όλη η δουλειά που έχω κάνει και είμαι πολύ χαρούμενος για αυτό. Έχω μια σταθερότητα στην απόδοση μου και αυτό με ενδιαφέρει».

Πες μας δυο λόγια για τον κόουτς Σκουρτόπουλο...
«Καταρχήν είναι ωραίος τύπος. Θα στο πω έτσι απλά. Είναι ευχάριστος, με την πλάκα του. Περνάμε πολύ ώρα μαζί παίκτες και προπονητής. Βλέπουμε παιχνίδια, βλέπουμε Ευρωλίγκα, τρώμε μαζί. Έχουμε έρθει πολύ κοντά, αλλά είναι αυστηρός όποτε πρέπει. Του αρέσει η προπόνηση και κάνουμε καλή δουλειά».

Θα κερδίσετε στο τέλος τη μάχη της παραμονής;
«Είμαστε σε καλύτερη θέση από τις υπόλοιπές δυο ομάδες. Ο Κόροιβος έχει πολύ δύσκολο πρόγραμμα στη συνέχεια. Το παιχνίδι του Σαββάτου θα κρίνει πάρα πολλά. Η τύχη η δικιά μας είναι στα χέρια μας. Στο τέλος θα καταφέρουμε να παραμείνουμε στην κατηγορία και θα συνεχιστεί αυτή η προσπάθεια. Έχουν μπει στην ομάδα κάποιοι άνθρωποι σοβαροί, οι οποίοι πρέπει να μείνουν στο μπάσκετ γιατί θα έχουν τη δυνατότητα του χρόνου να φτιάξουν μια πολύ καλή ομάδα με πολύ δυνατό ρόστερ και καλό μπάτζετ».

Ποια είναι η γνώμη σου για το φετινό πρωτάθλημα συνολικά;
«Μου φαίνεται από τα πιο δυνατά πρωταθλήματα. Όταν βλέπεις η ΑΕΚ να κερδίζει τον Ολυμπιακό, όταν βλέπεις το Λαύριο να κάνει τέτοια πορεία ή τον Προμηθέα. Ακόμη και η Κύμη έχει εξαιρετικό επίπεδο, το Ρέθυμνο, ο Κολοσσός, το ίδιο. Το επίπεδο είναι πολύ ανεβασμένο. Οι ξένοι παίκτες που παίζουν και σε ομάδες εκτός Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού μου φαίνονται πάρα πολύ καλοί».

Τι χρειάζεται να έχει ένας Έλληνας guard για να ανταπεξέλθει στο δυνατό, απαιτητικό ελληνικό πρωτάθλημα και να μπορέσει να κοντράρει πολύ δυνατούς ξένες παίκτες;
«Φέτος με την διαδικασία της Εθνικής ομάδας και των κλήσεων που έδωσε κίνητρο θα δεις αρκετά παιδιά, όπως ο Γκίκας ή ο Μποχωρίδης να κάνουν πολύ καλό πρωτάθλημα. Πρέπει πλέον όλοι οι παίκτες να σκοράρουν. Ειδικά το τρίποντο είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο που πρέπει να έχει ο κοντός ο παίκτης και να μπορεί να εκτελεί από το πικ εν ρολ. Επίσης είναι πολύ σημαντικό να μπορεί να απειλεί ώστε μετά να μπορέσει να δημιουργήσει. Οι Έλληνες guard προσπαθούν ώστε να έχουν κοινά χαρακτηριστικά με Αμερικάνους παίκτες».

Τι είναι προτιμότερο για έναν νεαρό Έλληνα παίκτη, να είναι μέλος μιας μεγάλης ομάδας με λιγότερο χρόνο συμμετοχή ή να είναι μέλος μιας μικρότερης αλλά να αποτελεί βασικό της στέλεχος;
«Και τα δύο έχουν τα θετικά και τα αρνητικά τους. Δυστυχώς κρινόμαστε και μιλάμε όλοι εκ του αποτελέσματος. Οπότε με την πορεία που θα κάνεις, είτε ξεκινήσεις και παίζεις σε μια μικρή ομάδα με πολύ χρόνο συμμετοχής, είτε σε μια μεγάλη χωρίς να έχεις πολύ χρόνο στο τέλος καταλήγεις στο αν έκανες σωστή ή λάθος επιλογή.

Εγώ και ας μην είμαι τόσο ταλαντούχος όσο τα άλλα παιδιά, ο Παπανικολάου, ο Γιάνκοβιτς, ο Σλούκας, ο Παππάς, δεν θα προτιμούσα να είμαι μέλος μια μεγάλης ομάδας όπως ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός και να κάθομαι. Θέλω πάντα να είμαι χρήσιμος και να νιώθω ότι με υπολογίζουν, ώστε να παίρνω εμπειρίες, να παίρνω χρόνο και να είμαι χαρούμενος.

Ίσως για έναν χρόνο να έκανα το βήμα και να γινόμουν μέλος μιας μεγάλης ομάδας χωρίς να έχω πολύ χρόνο συμμετοχής ώστε να έπαιρνα την εμπειρία της Ευρωλίγκας. Αλλά θεωρώ ότι χωρίς χρόνο συμμετοχής δεν κερδίζεις πολλά, εκτός βέβαια από την τύχη να έχεις συμπαίκτες όπως ο Σπανούλης ή ο Διαμαντίδης».

Πριν από έναν μήνα περίπου συμμετείχες στο ALL STAR GAME σε μια γνώριμη για εσένα πόλη την Πάτρα. Τι εντυπώσεις σου άφησε η διοργάνωση και πιστεύεις ότι έλειψε ο θεσμός από την Ελλάδα;
«Σίγουρα! Είναι μια πάρα πολύ ωραία γιορτή, ειδικά όταν διοργανώνεται στην επαρχία, καθώς δίνεις τον κόσμο εκεί την δυνατότητα να δει τους αγαπημένους του παίκτες. Γίνεται μια εκπληκτική προσπάθεια συγκεκριμένα στην Πάτρα. Εγώ το έζησα πέρυσι εκ των έσω στο τελείωμα της σεζόν μου. Ο πρόεδρος, ο κύριος Λιόλιος δίνει πάρα πολλά στο μπάσκετ αυτήν τη στιγμή, βοήθησε και στο ALL STAR GAME αλλά βοήθησε και τον Προμηθέα. Το γήπεδο ήταν σχεδόν γεμάτο και τις δυο μέρες. Θα είναι πολύ ωραίο να συνεχιστεί, και επίσης να ανέβουν οι ομάδες της επαρχίας ώστε να τραβάνε τον κόσμο».

Φτιάξε μας την ιδανική τετράδα συμπαικτών σου από το ελληνικό πρωτάθλημα.
«Σίγουρα θα ήθελα να είμαι μαζί με τον Βασίλη Σπανούλη γιατί από μικρός τον έχω σαν είδωλο και μου αρέσει πολύ ο τρόπος παιχνιδιού του. Έπειτα θα διάλεγα το Τζέιμς Γκιστ, μου αρέσει ακόμα πολύ ο Φαγέ από τον Προμηθέα και στο τρία θα επέλεγα τον Ρίβερς καθώς αποτελεί ένα εκπληκτικό σουτέρ».

Για τη φετινή Ευρωλίγκα τι πιστεύεις;
«Έτσι όπως έχει γίνει η διοργάνωση είναι πολύ αμφίρροπη. Όλες οι ομάδες μπορούν να χάσουν εκτός έδρας. Βέβαια βλέπουμε να ξεχωρίζουν 3-4 ομάδες, μέσα σε αυτές και οι δύο ελληνικές που μας κάνουν περήφανους. Όλα θα κριθούν στα πλέι οφ. Στο πόσο έτοιμη και τυχερή θα είναι η κάθε ομάδα».

Ποια είναι η γνώμη σου για τη διαμάχη Ευρωλίγκας και FIBA; Πού πιστεύεις οδηγείται η κατάσταση, μπορεί να υπάρξει συμβιβαστική λύση;
«Αυτοί έχουν τα δικά τους συμφέροντα. Δεν γνωρίζουμε ακριβώς για ποιο λόγο γίνεται αυτό. Δεν είναι ωραία αυτή η κατάσταση. Βέβαια από την άλλη δίνεται η ευκαιρία σε παίκτες που μπορεί να μην έχουν την ευκαιρία, να αγωνιστούν στην Εθνική Ανδρών. Βλέπεις την χαρά τους, την ικανοποίηση και τη συγκίνηση τους να συμμετέχουν σε έναν - δυο αγώνες. Δίνεται η ευκαιρία να κάνουν το όνειρο τους πραγματικότητα».

Πώς βλέπεις το Champions League; Έχουν πιθανότητες ΑΕΚ και ΠΑΟΚ να περάσουν στο φάιναλ φορ;
«Μου αρέσει πολύ έτσι όπως έχει διαμορφωθεί η συγκεκριμένη διοργάνωση, όλες οι ομάδες είναι πλέον δυνατές και οι υπάρχουν παίκτες υψηλού επιπέδου, η ΑΕΚ π.χ. πήρε τον Πάντερ από την τελευταία ομάδα του ομίλου του Champions League που ήταν πρώτος σκόρερ και έχει εξελιχθεί σε ένα από τους καλύτερους παίκτες της. Δυστυχώς μετά την εμφάνιση με τη Νίμπουργκ στην Αθήνα έχει μειονέκτημα εν όψει του εκτός έδρας παιχνιδιού, ενώ ο ΠΑΟΚ έχασε μέσα από τα χέρια του μια τεράστια ευκαιρία να πάει σαν φαβορί στην Τουρκία, αλλά και πάλι έχει πολλές πιθανότητες. Μακάρι να περάσουν και οι δύο ομάδες».

Παρακολουθείς ΝΒΑ και γενικότερα διεθνές μπάσκετ;
«Παρακολουθώ τα πάντα, μου αρέσει πάρα πολύ το μπάσκετ, βλέπω το ισπανικό πρωτάθλημα καθώς εκεί αγωνίζεται ένας πολύ καλός μου φίλος ο Γιάνκοβιτς στην ομάδα της Ανδόρα, επίσης με ενδιαφέρει η VTB League αφού εκεί παίζει ο Κασελάκης, εξίσου καλός μου φίλος και με πολύ καλή παρουσία στο πρωτάθλημα και φυσικά ΝΒΑ διότι μου αρέσει το θέαμα».

Ποια ομάδα υποστηρίζεις από το μαγικό κόσμο;
«Η δική μου γενιά μεγάλωσε με την επιτυχία των Λέικερς των Κόμπι Μπράιαντ και Σακίλ Ο' Νιλ, οπότε αυτούς υποστήριζα ανέκαθεν. Σήμερα είναι εντυπωσιακά αυτά που κάνουν ο ΛεΜπρον, ο Κάρι και ο Ίρβινγκ, αλλά εγώ συνεχίζω να υποστηρίζω Λέικερς».

Πώς βλέπεις την πορεία του Περιστερίου στη φετινή Α2;
«Η διαφορά του με τις υπόλοιπες ομάδες είναι τεράστια, οι παίκτες που το απαρτίζουν θα μπορούσαν να αγωνίζονται στην Α1, όπως ο Κλαρκ ή ο Σκορδίλης. Χαίρομαι για το Περιστέρι γιατί είναι μια ομάδα που την έζησα, μια ομάδα που πόνεσε, αλλά τώρα επιστρέφει στην Α1 όντας ξανά υγιής».

Πώς είναι το συναίσθημα να αγωνίζεσαι με το εθνόσημο στο στήθος;
«Είμαστε μια ευλογημένη γενιά παικτών γιατί ζήσαμε πάρα πολύ όμορφες στιγμές. Τα σκέφτομαι κι ανατριχιάζω, η στιγμή που πήραμε το πανευρωπαϊκό μέσα στον Πύργο, όταν πήραμε το ασημένιο στη Νέα Ζηλανδία και μπήκαμε στην τραπεζαρία όλες οι ομάδες σηκώθηκαν όρθιες και μας χειροκροτούσαν, όλα αυτά σε κάνουν να νιώθεις γεμάτος και δικαιώνουν όλους τους κόπους που έχεις κάνει από παιδί, τις θυσίες, τους τραυματισμούς, τις στεναχώριες, το άγχος. Όσα κατορθώσαμε με τις μικρές Εθνικές θα μου μείνουν αξέχαστα».

Έχεις εκπροσωπήσει την Εθνική ομάδα και στο 3on3. Μίλησέ μας λίγο για αυτή σου την εμπειρία.
«Είναι κάτι πολύ ωραίο. Είναι ουσιαστικά αυτό που κάναμε από μικροί τα καλοκαίρια. Πιστεύω ότι θα το ξανακάνουμε, η ομοσπονδία θέλει να επαναληφθεί, θα ξαναφτιάξουμε την ομάδα και θα εκπροσωπήσουμε και πάλι τη χώρα μας. Το παιχνίδι πλέον έχει γίνει επαγγελματικό, οι παίκτες που αντιμετωπίζουμε είναι επαγγελματίες του 3on3, λίγοι είναι αυτοί που αγωνίζονται σε κανονικές ομάδες μπάσκετ και συμμετέχουν παράλληλα στο 3on3. Εμείς το κάνουμε γιατί το ευχαριστιόμαστε και θέλουμε να εκπροσωπήσουμε τη χώρα μας. Την τελευταία φορά που αγωνιστήκαμε ήρθαμε τέταρτοι στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και θα προσπαθήσουμε νε επιτύχουμε κάτι ανάλογο στην επόμενη ευκαιρία που θα μας δοθεί».

Ποιο θα είναι το ιδανικό σενάριο για σένα μετά το τέλος της φετινής σεζόν;
«Εγώ απλά θέλω να τελειώσει η χρονιά επιτυχημένα και να σωθεί η ομάδα. Από εκεί κι έπειτα το καλοκαίρι θα εξετάσω τι θα μου δοθεί, ποια θα είναι η καλύτερη πρόταση για εμένα».

Όταν πριν κάποια χρόνια κατακτούσες μετάλλια με τις μικρές εθνικές ομάδες πώς οραματιζόσουν την καριέρα σου; Έχεις πετύχει κάποια από τα πράγματα που ήθελες και ποια παραμένουν ανεκπλήρωτα;
«Η φουρνιά μου ήταν πάρα πολύ δυνατή, ειδικά οι συμπαίκτες μου στη θέση του γκαρντ ήταν πάρα πολύ ταλαντούχοι και αυτό φάνηκε από τη μετέπειτα πορεία τους, εγώ καλώς ή κακώς ήμουν λίγο πιο πίσω από αυτούς, παιδιά όπως ο Σλούκας ή ο Παππάς που διαθέτουν μεγάλο ταλέντο.

Για εμένα η επιτυχίες με την εθνική ομάδα ήταν ότι καλύτερο έχω καταφέρει στην καριέρα μου και δεν τις αλλάζω με τίποτα, θα ήθελα φυσικά να πετύχω κάποια μεγαλύτερα πράγματα όπως το να παίξω στην Ευρωλίγκα ή να κατακτήσω κάποιους τίτλους, απλώς κάποιοι φτάνουν εκεί πιο γρήγορα ενώ άλλοι ακολουθούν πιο αργό δρόμο.

Εγώ πάντως είμαι ικανοποιημένος, διότι το όνειρό μου από παιδί ήταν απλά να παίξω επαγγελματικό μπάσκετ, άλλωστε δεν ήμουν ούτε ο πιο ταλαντούχος, ούτε ο πιο ψηλός, ούτε ο πιο αλτικός, με τη δουλειά όμως και το πείσμα μου κατάφερα να φτάσω στο σημείο που είμαι τώρα. Το κυριότερο που επιθυμώ είναι να έχω υγεία έτσι ώστε να μπορώ να συνεχίσω να κάνω αυτό που μου αρέσει».

Ο Νώντας Παπαντωνίου έχει να μας δείξει κι άλλα πράγματα στο μέλλον;
«Κατ' αρχάς χαίρομαι που η φετινή μου παρουσία στο πρωτάθλημα έχει εντυπωσιάσει τον κόσμο. Εγώ ήξερα πάντα μέσα μου το τι μπορώ να προσφέρω και φέτος μου δόθηκε η ευκαιρία να το δείξω και είμαι πολύ χαρούμενος γι' αυτό. Ελπίζω να μπορέσω να συνεχίσω σταθερά σε αυτό το επίπεδο απόδοσης και γιατί όχι να παίξω και σε υψηλότερο ακόμα επίπεδο έτσι ώστε να τεστάρω και τις δυνατότητές μου».

Θα άλλαζες κάποια επιλογή σου από το παρελθόν όσον αφορά το χώρο του μπάσκετ;
«Δεν θα άλλαζα τίποτα, την στιγμή που λαμβάνω κάποια απόφαση πάντα είμαι σίγουρος για τα θέλω μου. Πιστεύω ότι όποια ευκαιρία μου δόθηκε κάθε φορά την αξιοποίησα όσο καλύτερα μπορούσα. Το μόνο που θα άλλαζα αν μου δινόταν η ευκαιρία είναι η αποχώρησή μου από την ΑΕΚ, κάτι το οποίο όμως δεν αποτελούσε επιλογή μου, καθώς εγώ ήθελα να τελειώσω αυτό που ξεκίνησα εκεί. Φυσικά χάρηκα πάρα πολύ για την κατάκτηση του κυπέλλου διότι αποτελεί μια προσπάθεια την οποία εγώ την είχα ζήσει από την αρχή και καταλαβαίνω πόσο σημαντικό ήταν αυτό για τους ανθρώπους στην ομάδα».

Θεωρείς ότι αυτό που πέτυχε η ΑΕΚ αποτελεί ένα προμήνυμα ότι κάτι αλλάζει στο ελληνικό μπάσκετ όσον αφορά την κυριαρχία των δύο «αιωνίων»;
«Δεν γνωρίζω αν θα αλλάξει, σίγουρα όμως είναι κάτι πολύ μεγάλο αυτό που πέτυχε η ΑΕΚ, καθώς δε μιλάμε για μια απλή νίκη αλλά για ένα τίτλο τον οποίο για να κατακτήσουν νίκησαν τόσο τον Παναθηναϊκό, όσο και τον Ολυμπιακό, όντας μάλιστα καλύτεροι σε αμφότερες αναμετρήσεις. Μακάρι το πρωτάθλημα να γίνει πιο ανταγωνιστικό ώστε έτσι να αναγκαστούν να δυναμώσουν και οι δύο ''αιώνιοι'', κάτι που θα τους ωφελήσει στην πορεία τους στην Ευρωλίγκα».

Έχεις αγωνιστεί για χρόνια σε πολλές διαφορετικές ομάδες στην Ελλάδα. Πως έχεις βιώσει το φαινόμενο της βίας στη χώρα μας;
«Δυστυχώς αποτελεί μέρος της κουλτούρας μας να ξεσπάμε στο γήπεδο. Είτε αυτό γίνεται με το να πετάμε κάτι σε έναν αθλητή ή προπονητή, είτε με το να κάνουμε ρατσιστικά σχόλια για ξένους παίκτες, είτε με το να βρίζουμε την οικογένεια και το σπίτι ενός Έλληνα αθλητή κι όλα αυτά μόνο και μόνο επειδή παίζουν σε μιαν άλλη ομάδα.

Δεν ξέρω αν ποτέ θα αλλάξει αυτό, εύχομαι όμως πραγματικά να σταματήσει, το ότι είμαστε επαγγελματίες δε σημαίνει ότι μας αρέσει να βγαίνουμε στο γήπεδο και να ακούμε τα πάντα για την οικογένειά μας. Αυτό που βίωσα το διάστημα που αγωνίστηκα στην Ισπανία ήταν το ακριβώς αντίθετο. Δεν υπήρχε καθόλου βία, δεν άκουγες τίποτα από όλα αυτά που ακούς στο ελληνικό πρωτάθλημα είτε χάνεις είτε κερδίζεις. Αν μπορούσε αυτό να γίνει κι εδώ θα άλλαζε αισθητά το πρωτάθλημά μας».

Ξεχωρίζεις κάποιους ανθρώπους με τους οποίους έχεις συνεργαστεί κατά τη διάρκεια της καριέρας σου;
«Έχω δουλέψει με πολύ καλούς προπονητές και συμπαίκτες και έχω πάρει πράγματα από αυτούς. Τα παιδιά με τα οποία ήμουν στις μικρές Εθνικές τα οποία όλα έχουν πετύχει και είμαι πολύ χαρούμενος γι' αυτό, καθώς εκτός από συμπαίκτης τους ήμουν και παραμένω φίλος τους.

Παίκτες όπως ο Κόμματος τον οποίο είχα συμπαίκτη στον Κολοσσό, για τον οποίο άκουγες μόνο αρνητικά, ξέρετε αυτή η καραμέλα στην Ελλάδα ότι είναι προβληματικός, δεν είναι καλό παιδί, δεν κάνει καλή ζωή κ.λ.π. Εγώ ταίριαξα μαζί του και είδα ότι δεν έχει καμία σχέση με όσα κάποιοι έλεγαν, είναι άλλωστε ο πρώτος που πήρε Ευρωλίγκα στο εξωτερικό και μάλιστα βγήκε MVP με τη Μακάμπι και είναι κάποιος που μου έδωσε πράγματα ώστε να γίνω καλύτερος σαν άνθρωπος και όχι μόνο σαν αθλητής.

Ο Μαυροειδής είναι ένας ακόμα παίκτης που μπορεί να σου δώσει πράγματα διότι συν τοις άλλοις είναι και μορφωμένος, ο Παπαμακάριος με τον οποίο συνεργάζομαι φέτος και ως ένα σημείο έχει κρατήσει μόνος του την ομάδα όχι μόνο αγωνιστικά, αλλά παράλληλα κρατώντας μας ενωμένους πριν γίνει η προσπάθεια της καινούριας διοίκησης.

Πολλοί είναι αυτοί που μου έχουν προσφέρει πράγματα ακόμα και παρατηρώντας τους όπως ο Σπανούλης τον οποίο έζησα πολύ μικρός και έβλεπα πώς δούλευε, πόσες ώρες έκανε προπόνηση, πόσο πείσμα είχε και πόσο πολύ το ήθελε».

Υπάρχει κάποια συμβουλή που σου έχει δώσει ο πατέρα σου, την οποία και ακολουθείς κάθε μέρα μέχρι και σήμερα;
«Το κυριότερο το οποίο μας συμβούλευε ο πατέρας μου από μικρούς είναι το να κάνουμε αυτό που πραγματικά θέλουμε και μας κάνει χαρούμενους. Ποτέ δε μας πίεσε να παίξουμε μπάσκετ ή να πάμε στην προπόνηση, απλά θέλει να παλεύουμε μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο».