Το ήθελε περισσότερο και το πήρε. Ο Παναθηναϊκός επικράτησε 1-0 του ΠΑΟΚ και επέστρεψε στους τίτλους έπειτα από 8 χρόνια. Έχοντας ψυχή και πίστη στο πλάνο του, με τον Αϊτόρ να δηλώνει «παρών» και πάλι στα κρίσιμα, ενώ ο Λουτσέσκου έψαχνε για πρωταγωνιστές μάταια.
Αναλυτικά τα σημεία μέσω του προπονητή της εξέδρας του sport-fm.gr…
* Παναθηναϊκός από ατσάλι: Ένα γκολ ήταν αρκετό για τον Παναθηναϊκό ώστε να λυγίσει τον ΠΑΟΚ και να σηκώσει το Κύπελλο. Αφού, ο ίδιος δεν λύγισε μπροστά στο διακύβευμα το οποίο υπήρχε στο αποψινό ματς. Το γκολ του Αϊτόρ με πέναλτι, το οποίο κέρδισε ο Γκατσίνοβιτς από τον Βιεϊρίνια αποδείχθηκε αρκετό για να ντύσει στα «πράσινα» το τρόπαιο. Σε ένα μεγάλο μέρος του αγώνα, η ομάδα του Γιοβάνοβιτς προστάτεψε το προβάδισμά της δίχως να πιεστεί ασφυκτικά, βραχυκυκλώνοντας εκείνη του Λουτσέσκου. Αφού μπόρεσε να κερδίσει τη μάχη του κέντρου, με Πέρεθ, Βιγιαφάνιες και Γκατσίνοβιτς, δημιουργώντας πλεονέκτημα απέναντι σε Αουγκούστο, Κούρτιτς και Σοάρες. Με τον τελευταίο να είναι εκτός κλίματος. Όπως αποδείχθηκε και από την αντικατάστασή του στο 46’. Ο ΠΑΟΚ πίεσε στην τελική ευθεία, είχε τρεις καλές ευκαιρίες, με εκείνες από Σβαμπ (79’) και Ίνγκασον (90’+2’) να είναι μεγάλες, αλλά το «τριφύλλι» δεν μάσησε, παλεύοντας με νύχια και με δόντια, αποδεικνύοντας το πόσο πολύ το ήθελε.
*Η ασυνήθιστη αναποτελεσματικότητα και τα «όπλα» του ΠΑΟΚ που σίγησαν: Ο ΠΑΟΚ με τον Ραζβάν Λουτσέσκου μάς έχει συνηθίσει να είναι μια ομάδα με πλάνο, χημεία και κυνικότητα. Ειδικά σε τέτοια παιχνίδια. Απέναντι στον Παναθηναϊκό -πέραν των άλλων αδυναμιών- δεν παρουσίασε το ψυχρό αίμα το οποίο προαναφέραμε. Έχει συνηθίσει να «χτυπάει» σαν… κόμπρα, ακόμα και στις κακές βραδιές του. Κόντρα στο «τριφύλλι» δεν το έκανε. Βελτίωσε την εικόνα του στην τελική ευθεία, είχε δύο μεγάλες, αλλά δεν τις αξιοποίησε και έχασε. Στις μεγάλες σου «μάχες» έχεις ανάγκη από τα πρώτα σου… βιολιά και ο ΠΑΟΚ είχε τα περισσότερα σε μέτριο ή σε κακό βράδυ. Σε ένα τόσο κρίσιμο παιχνίδι, είδε τον Κούρτιτς να είναι πολύ κατώτερος των προσδοκιών και πάλι, παίζοντας «σκασμένος». Λίγα πράγματα και από τον Ελ Καντουρί, ο οποίος δεν έχει ρυθμό λόγω των αρκετών προβλημάτων που αντιμετώπισε όλους αυτούς τους μήνες. Μπήκε στο 46’ και ουσιαστικά δεν έκανε ιδιαιτέρως αισθητή την παρουσία του. Τόσο καλός όσο συνηθίζει στα μεγάλα ραντεβού δεν ήταν ο Ζίβκοβιτς, αλλά ήταν από τους ελάχιστους παίκτες, ο οποίος έδωσε πράγματα μεσοεπιθετικά και ο μοναδικός εξτρέμ. Σε ένα μεγάλο διάστημα ήταν μέτριος, αλλά τουλάχιστον στο τέλος βγήκε μπροστά και αν ήταν πιο αποφασιστικοί οι συμπαίκτες του, πιθανόν να είχε πιστωθεί ασίστ. Ο Μπίσεσβαρ είχε μια από τις καλές ευκαιρίες του ΠΑΟΚ στο παιχνίδι, μπαίνοντας μετά την ανάπαυλα, αλλά από εκεί και πέρα, λίγα πράγματα.
* Αϊτόρ; «Παρών» και πάλι! Σε ένα ακόμη παιχνίδι τη φετινή σεζόν, όπως και σε ένα ακόμη ματς από τα playoffs και μετά, ο Ισπανός άσος είναι καθοριστικός. Ευστοχεί σε πέναλτι, το οποίο κρίνει τον τελικό, ενώ έχει γενικότερα καλή απόδοση. Μαζί με τον Παλάσιος είναι οι κορυφαίοι του Παναθηναϊκού στο 2021-22 και ίσως να έχει πιο καθοριστικές στιγμές από τον Αργεντινό, έχοντας σχεδόν σταθερά καλή απόδοση από την εκκίνηση της αγωνιστικής περιόδου. Το «τριφύλλι» επέστρεψε στους τίτλους και στην Ευρώπη και αυτό οφείλεται κατά ένα μεγάλο ποσοστό στον Αϊτόρ, ο οποίος δεν το έβαλε κάτω μετά την περυσινή χρονιά και έκανε σεζόν… εκτόξευση για τον ίδιο.
* Της διακοπής: Παιχνίδι της προκοπής με τόσες διακοπές δύσκολα θα βλέπαμε. Το πρώτο ημίχρονο κράτησε μιάμιση ώρα. Αρχικά, οι δύο ομάδες… κάηκαν στο ζέσταμα, αφού ο τελικός ξεκίνησε με μισή ώρα καθυστέρηση, καθώς ο διαιτητής έστειλε τις δύο ομάδες στα αποδυτήρια λίγο πριν τις 20:00, λόγω της αποπνικτικής ατμόσφαιρας στο ΟΑΚΑ από τα καπνογόνα. Υπήρξε η διακοπή - η οποία κράτησε 35 λεπτά περίπου- στο 34’ αμέσως μετά το γκολ του Αϊτόρ με πέναλτι λόγω της πέτρας που εκσφενδονίστηκε στον Αϊτόρ από την εξέδρα του ΠΑΟΚ και εξαιτίας της έντασης που επικράτησε γενικότερα. Συν την τετράλεπτη καθυστέρηση μέχρι να δοθεί η παράβαση του Βιεϊρίνια. Σε όλα αυτά συνυπολογίστε και την αναμενόμενη νευρικότητα των ποδοσφαιριστών των δύο ομάδων. Οπότε… έδεσε το γλυκό. Όλα αυτά στο πρώτο μέρος, το δεύτερο κύλησε πιο ομαλά.