Μια ομάδα με ISO απέναντι στο iso

Ο Ολυμπιακός με την παράσταση που έδωσε στο ΟΑΚΑ ήρθε να αποδείξει πως τελικά η απόσταση από τον Παναθηναϊκό είναι πολύ μεγαλύτερη από ό,τι είχε φανεί στο ντέρμπι του ΣΕΦ για το πρωτάθλημα τον περασμένο μήνα. Γιατί μόνο μια πραγματική ομάδα, με όλα τα γράμματα κεφαλαία, θα μπορούσε να αντιπαρέλθει τόσο εμφατικά την απουσία όχι όποιου κι όποιου παίκτη της, αλλά του MVP της φετινής Ευρωλίγκας.

Το σύνολο του Γιώργου Μπαρτζώκα στερήθηκε τον πρώτο σκόρερ, ριμπάουντερ, σε χρόνο συμμετοχής και αξιολόγηση παίκτη της, αυτόν γύρω από τον οποίο περιστρέφεται κυρίως το παιχνίδι της και πάνω στον οποίο προσαρμόζονται οι αντίπαλες άμυνες. Όμως κανείς δεν αντιλήφθηκε το… παραμικρό για την απουσία του Βεζένκοφ, έστω κι αν έπαιξε χωρίς τον κορυφαίο παίκτη της για πρώτη φορά φέτος. Η απουσία αντί να καταδείξει αδυναμίες και έλλειμα ποιότητας, ανέδειξε την καταπληκτική ομαδική λειτουργία των «ερυθρόλευκων», που δεν βασίζεται σε πρόσωπα αλλά σε έναν κορμό ετών, ένα ορθολογικό χτίσιμο εδώ και 2-3 χρόνια και φυσικά σε πολλή και σωστή δουλειά. Καταπληκτικό διάβασμα, αστραπιαία κυκλοφορία, κίνηση off ball, παίκτες που εκτελούσαν άψογα τον ρόλο τους συνέθεταν την εικόνα των Πειραιωτών. Πραγματικά δεν υστέρησε ούτε ένας, αφού ακόμη και οι άστοχοι Πίτερς και Λαρεντζάκης εξυπηρέτησαν άψογα το πλάνο και είχαν πολύτιμη συνεισφορά στη λειτουργία της μηχανής. Ταυτόχρονα, παίκτες όπως ο Κάνααν και ο Μπολομπόι έβγαλαν πολύ μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στο παιχνίδι τους γνωρίζοντας ίσως ότι και απόντος του Βεζένκοφ θα είχαν περισσότερες αρμοδιότητες.

Την ίδια ώρα, στην άλλη πλευρά, ένα συνονθύλευμα, που σκόρπισε απογοήτευση στον κόσμο της ομάδας ο οποίος κατέκλυσε το ΟΑΚΑ προπαραμονή πρωτοχρονιά και επειδή καταλαβαίνει καλά το άθλημα δεν αναζήτησε δικαιολογίες σε διαιτησίες ή οτιδήποτε άλλο. Ο Παναθηναϊκός έκανε ένα τεράστιο πισωγύρισμα, όχι επειδή έχασε από έναν ανώτερο αντίπαλο, αλλά επειδή έδειξε ότι απέχει ακόμη παρασάγγας από αυτόν, αλλά και από το επίπεδο να προβάλει σοβαρές αξιώσεις για διεκδίκηση πρόκρισης στα playoffs.

Η άμυνα για πολλοστή φορά ήταν… αλλού, ειδικά στο ξεκίνημα αλλά αυτή τη φορά όχι μόνο. Ταυτόχρονα, στην επίθεση απέναντι σε μια ομάδα που απέδιδε το απόλυτο ομαδικό μπάσκετ, οι «πράσινοι» αντιπαρέβαλαν ατομισμό. Θαρρείς και ένας παίκτης, ακόμη και της κλάσης του Μπέικον, μπορεί να κερδίσει μόνος του μια ολόκληρη ομάδα. Με iso (απομόνωση) και… Άγιος ο Θεός, δεν μπορείς ποτέ να κερδίσεις μια ομάδα που έχει ISO ομαδικού μπάσκετ.

Η κλάση του Μπέικον καμούφλαρε για εβδομάδες ολόκληρες πολλά από τα προβλήματα του Παναθηναϊκού, αλλά δεν μπορεί να το κάνει μονίμως. Η ποιότητα του ρόστερ μπορεί να αναβαθμίστηκε με τον Αμερικανό και την επιστροφή του Γουόλτερς, αλλά στην πραγματικότητα ο Παναθηναϊκός ως σύνολο μοιάζει να έχει προοδεύσει ελάχιστα ως… καθόλου. Και πλέον δεν είμαστε στο πρώτο δίμηνο της σεζόν, αλλά περνάμε σύντομα στο δεύτερο μισό της. Η ευθύνη περισσότερο από τους παίκτες (που τα άκουσαν) βαραίνει τους ανθρώπους που έκαναν τις κακοτεχνίες στον σχεδιασμό και τον ίδιο τον Ντέγιαν Ράντονιτς.

*Την Κυριακή τα λέμε στον bwinΣΠΟΡ FM 94,6, 12:00-14:00, παρέα με τον Παναγιώτη Κεφαλά. Κουβέντα με πολύ μπάσκετ, ρεπορτάζ, ενδιαφέροντες καλεσμένους, κουιζάκια. Όσοι πιστοί, κοπιάστε στην παρέα μας.

Follow @ChristosRobolis

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube