Ο Παναθηναϊκός επιβλήθηκε 82-67 της Άλμπα και απέδειξε ότι η εμφάνισή του στη Μόσχα ήταν απλά μια κακή παρένθεση στη συνεχιζόμενη βελτίωση που παρουσιάζει εδώ και λίγο καιρό. Άλλωστε, τέτοιου τύπου αναμετρήσεις «οφείλει» να τις καθαρίζει στην έδρα του.
Το σημαντικό ζητούμενο για το «τριφύλλι» πριν από το σημερινό ματς ήταν πως θα διαχειριστεί την απουσία του Νέντοβιτς, που ήταν ο πλέον φορμαρισμένος παίκτης του τις τελευταίες εβδομάδες, με τον Σέρβο γκαρντ να αφήνει πίσω του ένα δυσαναπλήρωτο κενό, ειδικά στο κομμάτι της εκτέλεσης και της δημιουργίας. Δυσαναπλήρωτο είπαμε; Μάλλον κάναμε λάθος, αφού τον αντικατέστησε και με το παραπάνω ο Μέικον (σ.σ. θα τα πούμε παρακάτω για εκείνον).
Προσθέστε επίσης και την ανετοιμότητα των Παπαπέτρου και Γουάιτ, οι οποίοι έχασαν αρκετές προπονήσεις λόγω ίωσης και απλά έσφιξαν τα δόντια για να μπορέσουν να προσφέρουν για 10-15 λεπτά απόψε. Ήταν φανερό διά γυμνού οφθαλμού πως σωματικά δεν βρίσκονταν στο επίπεδο που έπρεπε.
Αυτομάτως, ο Δημήτρης Πρίφτης είχε να διαχειριστεί ένα περιορισμένο ροτέισον και αναγκάστηκε να «ξεζουμίσει» κάποιους άλλους παίκτες, όπως έγινε με τους Κασελάκη, Παπαγιάννη και Σαντ-Ρος: οι προαναφερθέντες έπαιξαν τουλάχιστον 32 λεπτά έκαστος!
Πριν ξεκινήσουμε με τις αναλύσεις, ας γυρίσουμε λίγο τον χρόνο πίσω για να εστιάσουμε στις δηλώσεις που είχε κάνει ο Έλληνας τεχνικός στην αρχή της περιόδου. Δηλώσεις που έχει επαναλάβει πολλές φορές κατά τη διάρκεια της σεζόν. Ο 53χρονος προπονητής φώναζε (μεταφορικά) ότι ο φετινός Παναθηναϊκός είναι αναγκασμένος να στηρίζεται εν πολλοίς στην αμυντική συμπεριφορά του.
Κι αυτό διότι στον επιθετικό τομέα και σε επίπεδο ταλέντου οι «πράσινοι» υστερούν σε σχέση με αρκετές ομάδες της Ευρωλίγκας. Έτσι λοιπόν θα πρέπει να παίρνουν ώθηση -σε κάθε παιχνίδι ιδανικά- από την άμυνα που θα παίζουν. Μια άμυνα που ξεκίνησε να αποδίδει καρπούς μετά τη ζώνη που εφαρμόστηκε στα ματς του Νοεμβρίου. Δεν θα μπορούσε βέβαια να πορευτεί με αυτήν μέχρι το φινάλε της περιόδου.
Πάμε τώρα και στην αναμέτρηση με την Άλμπα. Το εν λόγω ματς ξεκίνησε «στραβά» για το «τριφύλλι», αφού επέτρεψε στους φιλοξενούμενους να βρουν ρυθμό επιθετικά και να εκτελούν σαν να παίζουν… φιλικό. Βέβαια, η ομάδα του Γκονθάλεθ έκανε το παιχνίδι της. Έτσι της αρέσει να παίζει. Πολλά τρίποντα και εκτελέσεις χωρίς ιδιαίτερη σκέψη. Ένα σκριν, μία πάσα και σουτ, για να το πούμε όσο πιο απλά γίνεται.
Αυτό της βγήκε και πέτυχε 43 πόντους στα πρώτα 16 λεπτά. Κάτι παρόμοιο (αναλογικά) είχε συμβεί στο «τριφύλλι» και στη Μόσχα, για να μην ξεχνιόμαστε. Αφήστε δε, που μάζευαν σαν… σκουπίδια τα επιθετικά ριμπάουντ, που ήταν ανοιχτή πληγή στο πρώτο μέρος για τους γηπεδούχους. Και μόνο το γεγονός ότι οι Γερμανοί δεν είχαν λάθος μέχρι το 17’, ενώ ολοκλήρωσαν το ημίχρονο με 2 μόλις σφάλματα, αφού αντιμετώπιζαν μια «χαλαρή» άμυνα.
Κάπου εκεί οι παίκτες του Παναθηναϊκού άλλαξαν την αμυντική προσέγγισή τους και αποφάσισαν να «σκληρύνουν» τη στάση τους. Έγιναν πιο… επιθετικοί, όρθωσαν το ανάστημά τους και τα χέρια τους μπροστά από τους αντιπάλους, με συνέπεια να περιορίσουν το οπτικό πεδίο τους. Για να το συνδέσουμε και τα όσα αναφέραμε πιο πάνω, θεωρούμε ότι αυτή η νίκη επί της Άλμπα ότι είχε συνταγή Πρίφτη, αφού ο Έλληνας τεχνικός έκανε τις παρεμβάσεις που χρειαζόταν η ομάδα του όταν έπρεπε. Μήπως ήταν τυχαίο ότι από το 16' και μετά οι γηπεδούχοι δέχθηκαν μόλις 24 πόντους;
Καθοριστική σε αυτό ήταν και η συμβολή του Παπαγιάννη, που «σκέπασε» όποιον τολμούσε να επιτεθεί προς την «πράσινη» ρακέτα και ξεκαθάρισε με πειστικό τρόπο ότι δεν θα αφήσει κανέναν να τον εκθέσει. Φιλοδώρησε τους φιλοξενούμενους με 4 τάπες, είχε αρκετές ακόμα αλλοιώσεις, ενώ και η άμυνα που παίζει στο hedge-out είναι σεμιναριακή για το μπόι του. Συνυπολογίστε ότι έκανε ένα ακόμα double-double (14 πόντοι, 10 ριμπάουντ).
Θα θέλαμε να σταθούμε εδώ και στο κρυφό κλειδί του «τριφυλλιού» στην αναμέτρηση με την Άλμπα. Τον αφανή ήρωα αν θέλετε. Αυτός ήταν ο Μαντζούκας. Ο 18χρονος φόργουορντ κατέθεσε μαχητικότητα, πάθος και με την ενέργειά του έδωσε ώθηση στην ομάδα του. Έκλεινε τους διαδρόμους πολύ γρήγορα και έριχνε το κορμί του στη φωτιά (σ.σ. 4 ριμπάουντ) στα 13 λεπτά που αγωνίστηκε. Είναι χαρακτηριστικό ότι με εκείνον στο παρκέ ο Παναθηναϊκός είχε +12.
Ας σταθούμε και στον μεγάλο πρωταγωνιστή του αγώνα. Ο Ντάριλ Μέικον θύμισε… Νικ Καλάθη στο δημιουργικό κομμάτι (σ.σ. 11 ασίστ και μία ακόμα που χάθηκε με το άστοχο λέι-απ του Κασελάκη). Μοίραζε την μπάλα όπως και όταν έπρεπε, «άνοιξε» την αντίπαλη άμυνα στα δύο, ενώ όταν έπρεπε, έβαλε και τα μεγάλα σουτ (20 πόντοι). Μακράν από τις καλύτερες (αναλογικά) μεταγραφές της φετινής Ευρωλίγκας!
Τέλος, οι Κασελάκης και Σαντ-Ρος επιβεβαίωσαν για πολλοστή φορά το πόσο τίμιοι εργάτες και οικονομικοί είναι. Κόντρα στην Άλμπα έκαναν υπερωρίες και έξτρα δουλειές, αφού βοήθησαν σημαντικά και στο σκοράρισμα, κάτι που είχαν ανάγκη όσο ποτέ άλλοτε οι «πράσινοι»: ρεκόρ καριέρας ο ένας με 17 πόντους (με 4/4 τρίποντα παρακαλώ), 16 πόντους ο Κουβανός… Απλά παλίκαροι!
Υ. Γ. Το ιστορικό καλάθι που πέτυχε ο 15χρονος Αβδάλας, αλλά και οι στιγμές αποθέωσης που γνώρισε στο ΟΑΚΑ, θα του μείνουν χαραγμένες στη μνήμη για μια ζωή.
Υ. Γ. 2 Κάτι ακόμα για τον Μέικον. Για τον -πρωτάρη σε αυτό το επίπεδο- Αμερικανό αποτελούν τεστ οι βραδιές και τα ματς που δεν του βγαίνουν εκτελεστικά. Σε αυτή τη φάση αποδεικνύεται ότι έχει ωριμάσει αισθητά και γίνεται ωφέλιμος για την ομάδα του, αφού διαβάζει εξαιρετικά το παιχνίδι, δεν εκβιάζει προσπάθειες (δεν το παρακάνει τουλάχιστον) και μοιράζει σωστά την μπάλα. Αυτό είναι δείγμα (πραγματικής) κλάσης και όρεξης για βελτίωση, προκειμένου να μπορέσει να σταθεί στο ύψος των αυξημένων απαιτήσεων που υπάρχουν. Το πιστώνουμε και στο τεχνικό επιτελείο του Παναθηναϊκού, που το έχει δουλέψει πολύ. ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube
_173646.jpg?w=350&f=bicubic&um=VerySharp)
