Παναθηναϊκός, γιατί το ήθελε περισσότερο

Δεν είναι η πρώτη φορά που έγιναν επεισόδια σε ελληνικό γήπεδο. Δεν θα είναι και η τελευταία, αφού είναι φανερό πως κανείς υπεύθυνος-ανεύθυνος δεν έχει πραγματικά θέληση και πυγμή για να κόψει οριστικά τον ομφάλιο λώρο της αλητείας και του χουλιγκανισμού. Το να συζητάμε για μπάσκετ σε έναν τελικό που δεν έπρεπε καν να αρχίσει από τη στιγμή που αθλητής έπεσε κάτω από φωτοβολίδα στυγνού εγκληματία, είναι ίσως ουτοπία.

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Επιτρέψτε μου όμως, να σεβαστώ περισσότερο απ΄ ότι οι παράγοντες, οι διαιτητές, οι κομισάριοι, η Αστυνομία, τα «κεφάλια» της ΚΕΔ, της ΕΟΚ και πρωτίστως της Πολιτείας, το άθλημα που λατρεύω και μου δίνει τη δυνατότητα να ζω, κάνοντας αυτό το επάγγελμα και να αναλωθώ σε αυτά που έγιναν μέσα στις τέσσερις γραμμές. Για τα όσα έγιναν εκτός αυτών, έχουν ευθύνη ΌΛΟΙ οι προαναφερθέντες. Για να αποφευχθεί η…κηδεία του ελληνικού αθλητισμού, θα πρέπει κάποιος να πάρει ριζοσπαστικές αποφάσεις, ακόμα και αν έχει κόστος για αυτό. Όλα τα υπόλοιπα θα πρέπει να λυθούν στις δικαστικές αίθουσες. Οι δηλώσεις που έγιναν και από τις δύο διοικητικές πλευρές, οι σοβαρές καταγγελίες του Ολυμπιακού, αλλά και ο τρόπος που δόθηκαν εκατέρωθεν για μία ακόμα φορά τα εισιτήρια, είναι θέματα προς διερεύνηση. Αν ο Εισαγγελέας κάνει πάλι το κορόιδο, το γατανάκι θα συνεχιστεί...

Το γεγονός ότι για μία ακόμα φορά παρακολουθήσαμε ανενόχλητους χούλιγκαν με κόκκινα και πράσινα κασκόλ να καταστρέφουν και να κυνηγούν τον «εχθρό» μπροστά στα μάτια των οργάνων της τάξης και να μην συλλαμβάνετε κανείς, δίνει τροφή για σκέψη. Κάποιοι τελικά φαίνεται πως…βολεύονται από αυτό το απαράλλακτο σκηνικό. Ίσως μάλιστα να εύχονταν να συμβεί κάτι πολύ χειρότερο, για να αποπροσανατολιστεί ο λαός που υποφέρει από πολύ σοβαρότερα προβλήματα. Το να αναλωθούμε για μία ακόμη φορά σε προτάσεις για το τι πρέπει να γίνει είναι μάταιο. Ο κύκλος της φαιδρότητας και της αλητείας δεν θα κλείσει ποτέ, γιατί κάποιοι δεν θέλουν να κλείσει. Οπότε πάμε στο μπάσκετ, όσο ακόμα αυτό θα υπάρχει σε αυτή τη μορφή.

Έπειτα από έναν εξαιρετικό τελικό, ο Παναθηναϊκός θεωρώ ότι πήρε το κύπελλο γιατί το ήθελε περισσότερο. Λειτούργησε με το ένστικτο της αυτοσυντήρησης –η επόμενη μέρα σε περίπτωση ήττας θα ήταν διαφορετική-, διόρθωσε πολλά από τα λάθη του στον πρόσφατο αγώνα πρωταθλήματος και κυρίως, είχε πιο μεγάλο πάθος για αυτό τον τίτλο. Πήρε δέκα περισσότερα ριμπάουντ –έντεκα επιθετικά-, έκανε πιο πολλά κλεψίματα, έκοψε δύο φορές περισσότερες απ’ ότι ο Ολυμπιακός. Έβγαλε περισσότερη ενέργεια στο παρκέ και ήταν πιο συγκεντρωμένος και έξυπνος, ακόμα και όταν οι «ερυθρόλευκοι» επέστρεψαν ολοκληρωτικά από το -16 και προηγήθηκαν 72-71 με το τρίποντο του Σλούκα. Σε εκείνο το σημείο, η ροή έδειχνε Ολυμπιακό, όμως ο Παναθηναϊκός έδειξε χαρακτήρα και κέρδισε στη λεπτομέρεια ένα τρόπαιο-χρυσάφι για τη συνέχεια της χρονιάς.

Εκτός από καλό οργανωτικά Διαμαντίδη, ο Αργύρης Πεδουλάκης, παίζοντας εξαιρετικά το …χαρτί της ενέργειας, κατάφερε να πάρει πολλά από τους εξαιρετικούς Γκιστ και Λάσμε, ενώ ο Ούκιτς δικαιολόγησε για πρώτη φορά την παρουσία του, κάνοντας πραγματικά μεγάλο παιχνίδι. Βάλτε την καλή άμυνα –κυρίως του πρώτου ημιχρόνου- την αποτροπή του αιφνιδιασμού του αντιπάλου- συν τις κρίσιμες βοήθειες του Καπόνο και θα έχετε τις βασικές αιτίες της «πράσινης» μεταμόρφωσης. Στην αντίπερα όχθη, ο Ολυμπιακός δεν βγήκε ποτέ στο πρώτο ημίχρονο. Είχε κακή κυκλοφορία της μπάλας, πολλά άστοχα σουτ, δε περνούσε καθόλου τη μπάλα στους ψηλούς του και παρουσίασε αδυναμία στο αμυντικό ριμπάουντ.

Οι λύσεις που έδωσε ο Άντιτς τον κράτησαν σε ανατρέψιμη διαφορά στην ανάπαυλα, αλλά φαινόταν ότι ο τελικός ήταν κομμένος και ραμμένος στα μέτρα του Παναθηναϊκού. Στο δεύτερο μέρος, οι «ερυθρόλευκοι» έβγαλαν εξαιρετικές άμυνες, βρήκαν λύσεις με Λο, Σλούκα, Σπανούλη και Χάινς και έκαναν την ανατροπή, πράγμα για το οποίο, παρά την αποτυχία, είναι άξιο συγχαρητηρίων. Η φθορά βασικών ατού με φάουλ και η κούραση από την έλλειψη ενός ακόμη γκαρντ –παράμετρος Μάντζαρης- οδήγησε σε κάποιες λάθος αποφάσεις και βεβιασμένες επιλογές στην επίθεση, με αποτέλεσμα το κύπελλο να πάει οριστικά σε «πράσινα» χέρια.

Υ.Γ.: Η στάση, η συμπεριφορά, αλλά και ο τρόπος που απαντάνε κάποιοι από ΚΕΔ και ΕΟΚ, απλά δικαιώνουν όσους φωνάζουν εδώ και χρόνια για τον τρόπο που λειτουργούν.

Υ.Γ.1: Ο έλεγχος των εκπροσώπων του Τύπου που πήγαν να κάνουν τη δουλειά τους πάντως ήταν εξονυχιστικός. Οι «στρατοί» είχαν για μία ακόμη χρονιά άλλη μεταχείριση. Πέρασαν κάθε λογής αντικείμενο και έκαναν το κομμάτι τους. Κάποιοι τους το επιτρέπουν, να τους χαίρονται…

Follow @ZervasNikolaos