Πήγε για… μαλλί και βγήκε «κουρεμένος» ο Παναθηναϊκός χθες στη Λεωφόρο, απέναντι στον Ατρόμητο. Τουλάχιστον, αυτό είναι το συμπέρασμα που βγαίνει σε πρώτη φάση, μετά το πρώτο μεταξύ τους παιχνίδι και την ήττα του με 1-2...

Βλέπετε, πριν την έναρξη της αναμέτρησης, ο στόχος που υπήρχε από πλευράς «πράσινων» ήταν διπλός: αφενός να πάρουν ένα σκορ που θα τους έδινε, ιδανικά, τον πρώτο λόγο για την πρόκριση στα ημιτελικά του φετινού Κυπέλλου Ελλάδας Betsson.

Αφετέρου μέσα στο ίδιο το παιχνίδι αλλά και μέσω αυτής τους της νίκης, εν τέλει, να έκαναν μια διαχείριση του έμψυχου δυναμικού τους στη ρεβάνς, ενόψει και των δύο ντέρμπι που ακολουθούν στην Stoiximan Super League, με ΠΑΟΚ και Ολυμπιακό.

Τελικά, ο Παναθηναϊκός όχι μόνο δεν πέτυχε κανέναν από τους δύο του αυτούς στόχους, αλλά με τις τάσεις… αυτοκτονίας που εμφάνισε στην Λεωφόρο απέναντι στην ομάδα των δυτικών προαστίων έβαλε ακόμα πιο δύσκολα στον εαυτό του!



Πλέον, μέσα στις επόμενες 11 ημέρες έχει μπροστά του όχι έναν, αλλά τρεις «τελικούς». Τόσο στην Τούμπα, την προσεχή Κυριακή, όσο και στο Περιστέρι μεσοβδόμαδα, αλλά και ακολούθως στο ντέρμπι «αιωνίων» στη Λεωφόρο, η ομάδα του Φατίχ Τερίμ καλείται να πάρει τουλάχιστον τέσσερις βαθμούς και μια πρόκριση, άρα να παραμείνει αήττητη, για να μην πέσει από την κορυφή του πρωταθλήματος και να συνεχίσει στην επόμενη φάση του Κυπέλλου…

Μερίδιο ευθύνης για αυτό το 1-2 έχει, φυσικά, και ο ίδιος ο προπονητής. Προφανώς, όταν οι ποδοσφαιριστές του δεν μπορούν να στείλουν την μπάλα στα δίχτυα σε έξι τουλάχιστον περιπτώσεις, για να πετύχουν έστω ένα τέρμα και να ξεκινήσει η ρεβάνς από ισορροπία, είναι… άξιοι της μοίρας τους.

Αρνητική αίσθηση αφήνει και το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός κέρδισε 13 κόρνερ στο παιχνίδι και δεν αξιοποίησε κατ’ ελάχιστο ούτε ένα. Υπήρξαν και τρία δοκάρια, βέβαια, πράγμα επίσης αν μη τι άλλο όχι συνηθισμένο, αλλά και ταυτόχρονα ενδεικτικό του γενικότερου κλίματος πως τίποτα δεν πήγε όπως θα ήθελαν στο «τριφύλλι» χθες.

Επιστρέφοντας στον Τερίμ, πάντως, θα πρέπει να καταγράψουμε και το ρίσκο, το μεγάλο ρίσκο που πήρε όχι τόσο με τις επτά αλλαγές στην 11άδα που έκανε και το εκτενές ροτέισον. Το εξήγησε, άλλωστε, αυτό και στη συνέντευξη Τύπου και, ενδεχομένως, να έχει δίκιο ως προς το… απαραίτητο του φρεσκαρίσματος της ομάδας.

Το πιο μεγάλο «θέμα» είχε να κάνει με την ταυτόχρονη χρησιμοποίηση των Βίτορ Ούγκο και Σαμέτ Ακαϊντίν. Οι δύο τους δεν είχαν ξαναπαίξει ούτε σε… προπόνηση μαζί, με τον πρώτο άλλωστε να έχει μόλις… μια ως παίκτης του Παναθηναϊκού. Η διαφοροποίηση στο κέντρο της άμυνας, όπως φάνηκε και εκ του αποτελέσματος, κόστισε!

Τόσο σε επίπεδο «χημείας», όσο και ηρεμίας, ενώ και ο Τούρκος αλλά και ο Βραζιλιάνος έδειχναν σε κάποιες περιπτώσεις να είναι έξω από τα νερά τους. Βάλτε στην εξίσωση και την -αναγκαστική- επιστροφή του Γιάννη Κώτσιρα στη φυσική του θέση και την παρουσία του Γιούρι Λοντίγκιν στον πάγκο διαπιστώνουμε πως τα 4/5 στα μετόπισθεν ήταν αλλαγμένα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται…



Από εκεί και πέρα, σε επίπεδο προσώπων και δη για τους «νέους», δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο Τάσος Μπακασέτας είναι… σαν έτοιμος από καιρό! Δεν τίθεται θέμα αξίας, προφανώς. Ωστόσο, ο αρχηγός της Εθνικής απέδειξε ότι δεν χρειάζεται χρόνο προσαρμογής αφήνοντας την αίσθηση ότι παίζει… χρόνια στην ομάδα.

Ο Ούγκο παρουσίασε μια έφεση στο να δημιουργήσει παιχνίδι από πίσω και μάλιστα με κάθετο ποδόσφαιρο, πράγμα όχι συνηθισμένο για κεντρικό αμυντικό, αλλά παράλληλα φάνηκε να είναι πιο ανέτοιμος και έκανε κάποια εύκολα λάθη.

Ο Ακαϊντίν από την πλευρά του έδειξε πως είναι ένας σκληροτράχηλος και καλός ατον αέρα κεντρικός αμυντικός. Χωρίς το μεγάλο ατού, αλλά ούτε και με κάποιο χτυπητό μειονέκτημα, δεν αντιμετώπισε άλλωστε και ιδιαίτερα θέματα από τους αντιπάλους, με εξαίρεση μια-δύο φάσεις.

Τέλος, ο Μπαρτλομιέι Ντραγκόφσκι όχι μόνο δεν φέρει καμία ευθύνη στα δύο γκολ που δέχτηκε ο Παναθηναϊκός αλλά αντιθέτως πραγματοποίησε και δύο-τρεις πολύ καλές επεμβάσεις, δείχνοντας τα καλά ρεφλέξ που διαθέτει.

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube