Το πρώτο ημίχρονο και ο… Καμαρά του στέρησαν το δικαίωμα για κάτι παραπάνω

Για τον Άρη ο ένας από τους πέντε τελικούς… Ευρώπης στη Λεωφόρο είχε διπλή ανάγνωση και άφησε ανάμεικτα συναισθήματα. Για επιλογές και πρόσωπα που καθόρισαν εν τέλει και το τελικό αποτέλεσμα. Γιατί μπορεί με δέκα παίκτες στην επανάληψη να προβλημάτισε σοβαρά τον Παναθηναϊκό και να τον άγχωσε ως το τέλος, αλλά αυτό σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αναιρέσει και τις κακές αρχικές επιλογές του Μπούργος, που είχαν ως αποτέλεσμα (με εξαίρεση το πρώτο δεκάλεπτο) να εμφανιστεί στο χορτάρι μια ομάδα χωρίς ενέργεια και χωρίς ικανότητα να απειλήσει.

Ο εξαφανισμένος το τελευταίο διάστημα Γκάμα χθες χρησιμοποιήθηκε βασικός, αλλά και ο πλέον αδαής καταλαβαίνει ότι ο Πορτογάλος απέχει παρασάγγας από τον – έστω- περσινό Γκάμα. Ο Ντουκουρέ δεν έδωσε συνέχεια στην καλή του εμφάνιση με τον ΠΑΟΚ, ενώ η αμφιταλάντευση με το αν είναι σε θέση να βγάλει το ημίχρονο ο Σάσα αποσυντόνισε για αρκετή ώρα την ομάδα. Θα πρόσθετα και για την αδικαιολόγητη απουσία του Σούντγκρεν από το βασικό σχήμα, αλλά ο Εμπακατά ήταν σίγουρα αυτός που φταίει λιγότερο, αφού μετά το δεκάλεπτο ο Γιοβάνοβιτς φόρτωσε τη δεξιά του πλευρά προκαλώντας σοβαρά προβλήματα.

Για μια ομάδα (Παναθηναϊκός) που έδωσε άλλους δύο αγώνες με την ίδια ενδεκάδα, η προσπάθεια διαχείρισης του αγώνα στο δεύτερο ημίχρονο από τον Γιοβάνοβιτς έχει μια ερμηνεία. Αυτό που δεν έχει ερμηνεία είναι η εμφάνιση του Άρη στο πρώτο ημίχρονο, που στο ίδιο διάστημα και δίχως παιχνίδια ενδιάμεσα, προετοίμαζε την τακτική προσέγγιση του αγώνα. Η αδυναμία του να αναχαιτίσει το 30λεπτο της ασφυκτικής πίεσης του Παναθηναϊκού πρέπει σίγουρα να προβληματίσει το τεχνικό τιμ του Άρη, που καλείται να εντοπίσει το τι πήγε τόσο μα τόσο λάθος στον αρχικό σχεδιασμό.

Βέβαια, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, αυτός που ουσιαστικά ναρκοθέτησε σε μεγάλο βαθμό την προσπάθεια των συμπαικτών του ήταν με διαφορά ο Καμαρά με την ανόητη αποβολή του πριν εκπνεύσει το πρώτο 45λεπτο. Αδικαιολόγητη για την εμπειρία του και την κρισιμότητα της αναμέτρησης, αφού δεν είναι μόνο το γεγονός ότι άφησε την ομάδα του με αριθμητικό μειονέκτημα νωρίς στο ματς αλλά στερεί από την ομάδα την παρουσία του και στο επόμενο κρίσιμο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό. Το ακόμη πιο τραγικό είναι ότι όλες οι κάρτες του Μαυριτανού είναι για διαμαρτυρία, γεγονός που…φωνάζει για ένα γενικότερο θέμα στη διαχείριση των νεύρων του από το club.

Και ενώ θα περίμενε κανείς το αριθμητικό μειονέκτημα να λειτουργήσει καταδικαστικά για τον Άρη και να γείρει ξεκάθαρα την πλάστιγγα υπέρ των γηπεδούχων, λειτούργησε σαν καμπανάκι αφύπνισης σε συνδυασμό με τις αλλαγές που έγιναν από τον Μπούργος που έκαναν να φαίνεται ακόμη πιο επιπόλαιη η ανάγνωση του πρώτου ημιχρόνου. Ο αφιονισμένος Ιτούρμπε κατά κύριο λόγο (μάλλον έπρεπε να ξεκινήσει τελικά) αλλά και ο Ντιαγέ με τον Πάλμα, έδωσαν φρεσκάδα και ενέργεια στους δέκα του Άρη υποχρεώνοντας τον Παναθηναϊκό να μαζευτεί και να μπει, προϊόντος του χρόνου, στη διαδικασία περισσότερο να προστατέψει το 1-0 παρά να πετύχει ένα δεύτερο γκολ αφού ήταν λογικό ο Άρης να αφήσει κάποιες φορές τα νώτα του εκτεθειμένα στην προσπάθειά του να ισοφαρίσει.

Στο φινάλε της πρώτης αγωνιστικής του δεύτερου γύρου των πλει-οφ, ο Άρης από τρίτος έπεσε… τέταρτος και ξαναβάζει πίεση στις πλάτες του. Στην ουσία δεν έχει κριθεί τίποτα ακόμη και η μάχη όπως όλα δείχνουν θα μαίνεται ως την τελευταία αγωνιστική. Για να ορίζει όμως ο ίδιος την τύχη του οφείλει την επόμενη Κυριακή να κερδίσει τον Ολυμπιακό…