Ιστορική είναι για την Εθνική Ελλάδας η 13η διοργάνωση του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος το 1998 και πως αλλιώς θα γινόταν, αφού διεξήχθη στη χώρα μας και συγκεκριμένα στην Αθήνα και το Νέο Φάληρο.
Ένα τουρνουά που σημαδεύτηκε από το lockout στο ΝΒΑ, που είχε ως αποτέλεσμα οι ΗΠΑ να στελεχωθούν με παίκτες που έπαιζαν σε ευρωπαϊκές ομάδες ή κολέγια και έδωσε τη δυνατότητα στη Γιουγκοσλαβία να δείξει την ανωτερότητά της και να κατακτήσει το τρόπαιο με «οδηγό» τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς και MVP τον Ντέγιαν Μποντιρόγκα.
Πέραν της λάμψης της Γιουγκοσλαβίας, η «επίσημη αγαπημένη» πραγματοποίησε πολύ καλή πορεία στη διοργάνωση και έχασε τεράστια ευκαιρία για να σηκώσει τον τίτλο της παγκόσμιας πρωταθλήτριας, τερματίζοντας στην τέταρτη θέση. Καθοδηγούμενη από τον Παναγιώτη Γιαννάκη, η Ελλάδα βρέθηκε στον πρώτο όμιλο με την Ιταλία, τον Καναδά και τη Σενεγάλη και προκρίθηκε στον όμιλο της δεύτερης φάσης με το απόλυτο των νικών, δίνοντας όλα της τα παιχνίδια στο ΣΕΦ.
Στη φάση των «12» όπου δημιουργήθηκαν δυο νέα γκρουπ ξεκίνησε με το… δεξί απέναντι στο Πουέρτο Ρίκο, όμως, η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη και παρά τις ήττες από τη Ρωσία και τη Γιουγκοσλαβία προκρίθηκε στους «8» με… σύμμαχο το 3-0 που έκανε στον πρώτο όμιλο. Στο μεγάλο παιχνίδι των προημιτελικών η «γαλανόλευκη» παρουσίασε το πολύ καλό αμυντικό της πρόσωπο και στις λεπτομέρειες επικράτησε της Ισπανίας με 69-62, παίρνοντας το εισιτήριο για τους «4» όπου θα αντιμετώπιζε τη Γιουγκοσλαβία.
Στο κατάμεστο ΟΑΚΑ το σύνολο του Παναγιώτη Γιαννάκη μπήκε πολύ δυνατά, αιφνιδίασε τον αντίπαλο και προηγήθηκε στο ημίχρονο με 48-36. Στο δεύτερο μέρος οι «Πλάβι» βελτιώθηκαν αισθητά, έριξαν τη διαφορά και το 57-57 ήταν το τελικό σκορ της κανονικής διάρκειας, με το παιχνίδι να πηγαίνει στην παράταση. Εκεί, η ομάδα του Ομπράντοβιτς ήταν ανώτερη και πήρε την πρόκριση στο μεγάλο τελικό, νικώντας με 78-73. Αξίζει να σημειωθεί η εκπληκτική εμφάνιση από τον Νίκο Οικονόμου, ο οποίος μέτρησε 25 πόντους και σε πολλά σημεία του ημιτελικού έδειχνε να έπαιζε… μόνος του.
Στον μικρό τελικό απέναντι στις ΗΠΑ η Ελλάδα ήταν εμφανώς καταπονημένη από την υπερπροσπάθεια στον ημιτελικό και παρά τη σύνθεση ανάγκης με την οποία παρατάχθηκαν οι αντίπαλοι στο τουρνουά, ηττήθηκε με 84-61 και τερμάτισε στην τέταρτη θέση. Από την «επίσημη αγαπημένη» ξεχώρισε ο Φραγκίσκος Αλβέρτης με μέσο όρο 13,2 πόντους ανά αγώνα, ο Νίκος Οικονόμου με το εκπληκτικό 58,6% στα τρίποντα, ενώ ήταν και η τελευταία μεγάλη διοργάνωση του Παναγιώτη Φασούλα, του τελευταίου παίκτη από την ομάδα που έγραψε ιστορία στο Eurobasket του 1987.
Στα του τελικού, η Γιουγκοσλαβία επικράτησε με 64-62 της Ρωσίας των Κουντέλιν, Καράσεφ και Πανόφ και κατέκτησε τον τίτλο της Παγκόσμιας Πρωταθλήτριας στο ΟΑΚΑ, έχοντας ως πρώτο σκόρερ τον Μποντιρόγκα με 11 πόντους, ο όποιος ψηφίστηκε και MVP της διοργάνωσης. Ο Σέρβος άλλοτε σπουδαίος παίκτης και νυν πρόεδρος της Euroleague λίγο μετά την τεράστια επιτυχία, ήρθε σε συμφωνία με τον Παναθηναϊκό και έγινε μόνιμος κάτοικος της Αθήνας. Επίσης, ο «Ζοτς» έγινε ο πρώτος και μοναδικός μέχρι σήμερα, που έχει κατακτήσει το τρόπαιο ως παίκτης και ως προπονητής.
Η τελική κατάταξη:
1. Γιουγκοσλαβία
2. Ρωσία
3. ΗΠΑ
4. Ελλάδα
5. Ισπανία
6. Ιταλία
7. Λιθουανία
8. Αργεντινή
9. Αυστραλία
10. Βραζιλία
11. Πουέρτο Ρίκο
12. Καναδάς
13. Νιγηρία
14. Ιαπωνία
15. Σενεγάλη
16. Νότιος Κορέα
_103051.jpg?w=350&f=bicubic&um=VerySharp)
