Οχι πάλι, ΠΑΟΚ εναντίον... ΠΑΟΚ!

Σε χρονιές που μέσα στους αγωνιστικούς χώρους κάνει σωστά πράγματα - και η φετινή είναι μια τέτοια χρονιά - ο ΠΑΟΚ πολύ συχνά βρίσκει απέναντί του τον ίδιο του τον εαυτό. Δεν ανακαλύπτουμε την Αμερική, είναι γνωστό και πλέον αποδεκτό και από τον ίδιο τον οργανισμό ΠΑΟΚ. Οχι απλώς και μόνο από ανθρώπους του συλλόγου, αλλά και από το ευρύτερο περιβάλλον.

Λένε ότι ο μοναδικός δρόμος για να λύσεις ένα πρόβλημα, είναι καταρχάς να αντιληφθείς ότι υπάρχει πρόβλημα. Ο ΠΑΟΚ φαίνεται ότι αυτό το πρώτο βήμα το έχει κάνει. Αλλά για κάποιο λόγο που πιθανότατα έχει να κάνει με την ίδια τη φύση του, δεν κάνει το επόμενο. Στις τελευταίες αγωνιστικές παίζει καλά, έχει επιτυχίες, καλές νίκες και καλό ποδόσφαιρο.

Ωστόσο, επιμένει να καταναλώνει ενέργεια, κυρίως πνευματική που πάντα είναι αναγκαία στις ομάδες, για να ασχολείται - για παράδειγμα - με το θέμα Ροντρίγκεζ. Οχι κυρίως για το πόσο θα του λείψει ο ποδοσφαιριστής σε αγωνιστικό επίπεδο, αυτό θα ήταν και λογικό. Κυρίως "ενοχλεί" τον ΠΑΟΚ και σπαταλάει ενέργεια για την επιλογή του ποδοσφαιριστή. Δεν το έχει ανάγκη αυτό ο ΠΑΟΚ.

Αυτό που έχει ανάγκη ο ΠΑΟΚ είναι πια έναν άλλο Ροντρίγκεζ. Αλλά αυτή είναι μια ευχάριστη συζήτηση. Οχι μια συζήτηση που φέρνει εκνευρισμό, εσωστρέφεια, όπως αυτή που γίνεται με τον τρόπο που γίνεται για τον Ροντρίγκεζ.

Ο ΠΑΟΚ το συνηθίζει να του φταίει... ο ΠΑΟΚ. Δεν λέει να αφήσει πράγματα πίσω του, ειδικά στην εποχή που οι σύλλογοι οφείλουν να προχωράνε με πιο γοργά βήματα. Μόλις μετά τη νίκη στη Λιβαδειά, που ήταν μια καλή νίκη για την ομάδα, ο Βλάνταν Ιβιτς βάλθηκε να επιστρέψει στο παρελθόν. "Αυτό που κάνουμε τον τελευταίο καιρό οφείλεται στα καλά αποδυτήρια", είπε. Σαν να "δείχνει" και πάλι τον Τζαβέλλα. Αυτό άραγε, γιατί το είχε ανάγκη και πάλι ο ΠΑΟΚ να το "ανακατέψει";

Στον ΠΑΟΚ πριν λίγο καιρό έφταιγε ο Κλάους, νωρίτερα έφταιγε ο Μπίσεσβαρ, για κάποια χρόνια έφταιγε ο Σαλπιγγίδης. Δεν λέμε κάτι διαφορετικό. Σαν να του έφταιγε ο ίδιος ο ΠΑΟΚ. Μόνο που έτσι, δεν γίνεται μια ομάδα να κάνει προκοπή.

Ειδικά φέτος που σε αγωνιστικό επίπεδο πρόκειται για έναν ΠΑΟΚ που στα περισσότερα παιχνίδια του χαίρεσαι να τον βλέπεις, ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Για την ακρίβεια πρόκειται για την ομάδα που μάλλον χαίρεσαι να βλέπεις περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη στη φετινή Super League, είναι πολύ παράδοξο να μην καταναλώνει όλη την ενέργειά του σε αυτή την κατεύθυνση. Από την οποία μόνο κερδισμένος μπορεί να είναι.