Οχι, να μην τους δώσουμε, σε όποιες ευθύνες μπορεί να έχει ο καθένας και που είναι μετρήσιμες, δεν τσουβαλιάζονται. Η κανονική απάντηση είναι αυτή. Αλλά σε μια κοινωνία που σκέφτεται μόνο με νόμους, κανονισμούς, ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος και καθόλου με συναίσθημα. Και το ποδόσφαιρο, το ρημάδι, έχει πολύ συναίσθημα...
Του Θοδωρή Τσούτσου
Η αλήθεια είναι ότι ΑΕΚ και ΠΑΟΚ έχουν διαφορετικό τρόπο για να εκφράζονται τον τελευταίο καιρό. Από τον τελικό του Κυπέλλου και μετά το οριοθετώ εγώ, αλλά τέλοσπαντων το πότε δεν έχει και σημασία. Μεγαλύτερη, σε αυτή την περίπτωση, έχει το τι (έγινε τότε). Εκφράζονται διαφορετικά και συμπεριφέρονται διαφορετικά.
Το θέμα δεν είναι να γράψουμε ακόμη ένα "ποιος φταίει περισσότερο", στο οποίο πιθανότατα ο ΠΑΟΚ θα "χάσει" διότι σε εκείνον συνέβη ή και συμβαίνει να έχει μπλέξει στα δικαστήρια και σε τιμωρίες. Άρα εκείνος έχει λόγους να αντιδράσει, πιθανότατα άγαρμπα. Ούτε να εξετάσουμε τις χωρίς λόγο ενοχικές συμπεριφορές της ΑΕΚ, που δεν θα έπρεπε να συμμετέχει σε όλη τη διαδικασία. Αλλά συμμετέχει, προσπαθώντας να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας, έστω και αν έχει χειριστεί την όλη διαδικασία με πολύ μεγαλύτερη ωριμότητα και συνείδηση της κατάστασης και του οράματος που έχει μπροστά της.
Το θέμα είναι πολύ μεγαλύτερο από ένα ματς που έστω θα κρίνει - μάλλον - ολόκληρο πρωτάθλημα. Η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ μπορούν να σκέφτονται ότι τα έκαναν όλα σωστά, για να φτάσουν μέχρι εδώ. Μέχρι το σημείο να μπορούν να διεκδικούν τον τίτλο. Το ζητούμενο δεν ήταν μόνο να δημιουργήσουν καλές ή καλύτερες ομάδες. Δεν είναι, δηλαδή, απλώς και μόνο αγωνιστικό. Ήταν και άλλα πολλά, τα οποία γνωρίζουμε, τα οποία ήθελαν κόπο, χειρισμούς, εντάσεις και καταστάσεις όχι και τόσο ποδοσφαιρικές.
Αφού, λοιπόν, τα έκαναν όλα σωστά, από τη στιγμή που βρέθηκαν να παίρνουν το δικαίωμα της διεκδίκησης του τίτλου του πρωταθλητή, μοιάζουν το τελευταίο διάστημα να τα κάνουν όλα λάθος. Και οι δύο, τσουβάλιασμα; Οχι. Περισσότερο εκείνος, δηλαδή ο ΠΑΟΚ, που βρέθηκε σε μια τέτοια διαδικασία. Αλλά έτσι κι αλλιώς το "όλα" υπερβολή είναι και στη μία και στην άλλη περίπτωση. Αλλά ας το υποθέσουμε για να βρούμε μια άκρη.
Και περισσότερο, διότι αυτό το "όλα" είναι δικαιολογημένο. Τα έκαναν όλα σωστά γιατί ήταν τέτοια η επιθυμία τους να φτάσουν μέχρι εδώ, στη συνέχεια έγιναν όλα λάθος διότι ήταν τέτοια τα κατάλοιπα που πια κουβαλούσαν όταν έφτασαν εδώ, που δυσκολεύονται να τα διαχειριστούν. Ο καθένας στη δική του κοινωνία. Παρά το γεγονός μάλιστα ότι η κατάληξη, θα ήταν νομοτελειακή. Οι σύμμαχοι θα γίνονταν αντίπαλοι. Ήταν δεδομένο. Εκείνοι το προχώρησαν κι έγιναν - έστω χωρίς να έχουν τέτοιο σκοπό - εχθροί και όχι απλώς αντίπαλοι. Αυτό στο ποδόσφαιρο είναι πάντα επικίνδυνο.
Η κατάληξη είναι ότι ο καλύτερος αγώνας τους την 20ετία, ένα μεταξύ τους ματς που πια θα έκρινε τον τίτλο, αλλοιώθηκε τόσο πολύ, όχι με αποκλειστική δική τους ευθύνη πρέπει να το πούμε αυτό, που πλέον όχι απλώς δεν τον απολαμβάνουν, αλλά είναι αμφίβολο και αν τον επιθυμούν. Ναι, τον θέλουν για να αποδείξουν, ναι για τις εντυπώσεις, για ένα "σας τα λέγαμε εμείς", μόλις αυτός ολοκληρωθεί, αλλά όχι για το ποδόσφαιρο. Το οποίο ήταν - όπως έλεγαν - το ζητούμενό τους.
Ακόμη και να μην ήταν αυτό, όμως, ακόμη και αν μας έλεγαν ψέματα δηλαδή, σίγουρα θα ήθελαν να μπορούν να παίξουν διαφορετικά αυτό το παιχνίδι. Το "παιχνίδι τους", για να τού δώσουμε έναν τίτλο που πιθανόν να είχαν στο μυαλό τους όλα αυτά τα χρόνια. Τώρα πια, με τον ΠΑΟΚ να είναι σε τέτοια μη ποδοσφαιρική ένταση και την ΑΕΚ χωρίς λόγο ενοχική επειδή πάντως (να το πούμε αυτό) προκλήθηκε, κάτι άλλο είναι βέβαιο ότι υπάρχει στο μυαλό τους. Πάντως, σε κάθε περίπτωση, το ποδόσφαιρο τούς λέει πια πολύ λιγότερα πράγματα από όλα τα υπόλοιπα.
Με μια 20ετία στην πλάτη τους, ήταν εξαιρετικά δύσκολο να μην φτάσουμε σε αυτό το σημείο. Όπως θα συμβεί ή και συμβαίνει και με τους υπόλοιπους, μπορεί σε άλλες συνθήκες, μπορεί με διαφορετικό τρόπο, οι οποίοι επίσης κουβαλούν κατάλοιπα δεκαετιών. Ελαφρυντικά, λοιπόν, σε ΑΕΚ και ΠΑΟΚ; Για να επιστρέψουμε στο αρχικό ερώτημα. Το ναι ή όχι δεν έχει τόση σημασία. Σημασία έχει ότι το πρόβλημα σε εκείνους έχει επιστρέψει. Ενόψει Τούμπας και ασφαλώς ενόψει της συνέχειας...
Το δίκιο και άδικο, λοιπόν, στην πραγματικότητα έχει χάσει την αξία του. Η κατάλληλη λέξη πλέον, είναι μάλλον το... κρίμα.