Όταν το μυαλό…επισκιάζει την απειρία

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Αν η λαϊκή ρήση «η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται», βρίσκει εφαρμογή στο μπάσκετ, το φιλικό με την Τουρκία ξεκίνησε για την Εθνική ιδανικά, πριν καν αρχίσει. Η παρουσία του υγιούς πλέον Νικ Καλάθη στην αρχική πεντάδα, αποτέλεσε το πρώτο βάλσαμο στις πολλές πληγές που άνοιξαν στο «κορμί» της ομάδας, οι αποχωρήσεις-αρνήσεις παικτών και οι τραυματισμοί. Ο πολύτιμος για την εύρυθμη λειτουργία της ομάδας που «χτίζει» ο Ηλίας Ζούρος γκαρντ, όμως, δεν ήταν το μοναδικό ευχάριστο νέο του απογεύματος. Το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα πραγματοποίησε στο πρώτο ημίχρονο την καλύτερη του ως τώρα εμφάνιση στα φιλικά και σκόρπισε χαμόγελα για το τι μπορεί να καταφέρει. Κόντρα στην θεωρητικά πιο ισχυρή αντίπαλο που έχει αντιμετωπίσει ως τώρα, έκανε για είκοσι λεπτά μεστό και μυαλωμένο παιχνίδι, καλύπτοντας σχεδόν απόλυτα τις αγωνιστικές αδυναμίες και την έλλειψη παραστάσεων του από μεγάλα παιχνίδια.

Στην παραπάνω φράση όμως, βρίσκεται και το «ζουμί» των φιλικών προετοιμασίας, που θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με ψυχραιμία, είτε το αποτέλεσμα είναι θετικό είτε αρνητικό. Μπορεί η Ελλάδα να έχει έξι νίκες και μόλις μία ήττα στα μέχρι τώρα τεστ που έχει δώσει, όμως το ζητούμενο είναι πως θα παρουσιαστεί στα επίσημα. Εκεί που η μπάλα θα «καίει» και οι απαιτήσεις θα είναι περισσότερες. Ο πήχης θα πρέπει να κρατηθεί χαμηλά, διότι η περίοδος που διανύουμε είναι μεταβατική και θα συνεχίσει να είναι, ακόμα και αν η Εθνική τερματίσει στο Ευρωμπάσκετ στην πρώτη ή την τελευταία θέση. Το να δημιουργήσουμε έξτρα προσδοκίες από αμούστακα παιδιά με θριαμβολογίες μετά από μία φιλική νίκη, μπορεί να «πουλάει» και να εξιτάρει, αλλά το μετέπειτα κόστος μπορεί να είναι μεγάλο και οι συνέπειες καταστροφικές.

Για αυτό άλλωστε και ο ομοσπονδιακός τεχνικός μετά το τέλος του ματς στάθηκε στο μοναδικό ίσως ψεγάδι, που ήταν τα πολλά χαμένα αμυντικά ριμπάουντ. Είχε πολλούς λόγους για να χαμογελά, αλλά εστίασε στο λάθος, διότι το μεγάλο στοίχημα αυτής της ομάδας είναι το μπόλιασμα της σωστής νοοτροπίας. Ταλέντο υπάρχει και μάλιστα σε μεγάλες δόσεις, οπότε αν αυτά τα παιδιά, που σίγουρα θα πρωταγωνιστήσουν για πολλά χρόνια, μπουν από νωρίς στο σωστό μονοπάτι, θα μας χαρίσουν χαρές στο μέλλον. Όσο για τις αισιόδοξες σημειώσεις που αποτυπώθηκαν στο μπλοκάκι του Ηλία Ζούρου από την κόντρα με την Τουρκία, έχουμε και λέμε…

Καλή άμυνα, με πίεση στη μπάλα και σωστές περιστροφές, ενέργεια από όλους τους παίκτες στο παρκέ, υπομονή στην επίθεση με ορθολογικές επιλογές και καλή κυκλοφορία της μπάλας, καλά ποσοστά ευστοχίας, αποφυγή των πολλών λαθών που έγιναν στα πρώτα ματς, σωστό «τάϊσμα» των ψηλών στη ρακέτα και αποδιοργάνωση των επιθετικών συστημάτων του αντιπάλου, με διάθεση για όλες τις κατοχές. Ακόμα και όταν η Εθνική έμεινε –λογικά- από βενζίνη στο δεύτερο ημίχρονο και ήταν μέτρια, δεν άφησε τους -ομολογουμένως ανέλπιστα κακούς και άστοχους- «γείτονες» να σηκώσουν κεφάλι. Κοινώς παρονομαστής όλων των παραπάνω στοιχείων είναι η φράση: «έξυπνο, μυαλωμένο και δουλεμένο μπάσκετ», η οποία θα είναι ευχής έργων να, υπάρχει στα χείλη μας και μετά την 31η Αυγούστου…

Υ.Γ. Σε ατομικό επίπεδο ο Μπουρούσης ήταν απολαυστικός, ενώ είναι εμφανές πως οι Κουφός και Παπανικολάου είναι έτοιμοι όσο ποτέ άλλοτε για να σηκώσουν στις πλάτες τους την ομάδα. Όμως, ο διεθνής που εκθέτει τους προκατόχους του Ηλία Ζούρου, είναι άλλος. Κώστα τον λένε και αυτόν και αγωνίζεται στην Ισπανία, αν μπερδευτήκατε…

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο nikosze2001@yahoo.com