Οι παίκτες και ο προπονητής του «Αίαντα» παρουσίασαν στο μέγιστο βαθμό τις πτυχές του 4-3-3 με έναν τρόπο διαφορετικό, που στο χορτάρι φαίνεται να είναι μετεξέλιξη του Total Football ή τουλάχιστον να μία καινοτόμα προσέγγιση.Όπως και να ‘χει, άλλη μία φορά κέρδισε το ποδόσφαιρο.

Για να κερδίσεις τη Ρεάλ Μαδρίτης στην έδρα της, σε όποια κατάσταση και αν βρίσκεται, δεν απαιτείται απλώς τύχη, σχέδιο και πάθος. Ειδικά στη διοργάνωσή της, μετά τα τρία συνεχόμενα Τσάμπιονς Λιγκ. Αυτά τα στοιχεία είχαν οι παίκτες του Άγιαξ στα δύο μεταξύ τους παιχνίδια. Πέρα από αυτά, χρειάζεται και κάτι σαν αντώνυμο, κάτι απρόβλεπτο και δύσκολα αντιμετωπίσιμο, χωρίς χρόνο αντίδρασης από τον αντίπαλο. Χρειάζεται να παρουσιάσεις μία ευρύτερη ποδοσφαιρική προσέγγιση, αντίστοιχη με αυτή της Μπαρτσελόνα, που κάνει τα «διπλά» στη Μαδρίτη να φαίνονται εύκολα και αναμενόμενα. Οι «μπλαουγκράνα» έχουν τη δική τους ταυτότητα, έχουν βρει τα κομμάτια (προπονητής, παίκτες) που χρειάζονται για να την παρουσιάσουν και δουλεύουν πάνω σε αυτήν. Το θέμα μας δεν είναι η Μπαρτσελόνα,αλλά ότι ο Άγιαξ κινείται ακριβώς στο ίδιο μοτίβο. Η δικαίωση αν και άργησε, λόγω πρωταθλήματος, επιλογών και εθνικής, ήρθε με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο.

Μετά από αρκετό καιρό, ξόδεψε αρκετά -για την πολιτική του club- εκατομμύρια για να αποκτήσει συγκεκριμένους παίκτες που θα ταίριαζαν απόλυτα στη δική του ταυτότητα. Για τον MVP των αναμετρήσεων, Ντούσαν Τάντιτς, δαπανήθηκαν το καλοκαίρι 12 εκατομμύρια. Ο Σέρβος επέστρεψε στην Ολλανδία μετά το πέρασμά του από την Αγγλία και τη Σαουθάμπτον. Είναι ένας παίκτης που ταιριάζει απόλυτα με τους άλλους δύο επιθετικούς. Επιθετικοί με την έννοια του ρόλου τους στο παιχνίδι και όχι ως killer ή σέντερ φορ. Για τον πολυθεσίτη από το κέντρο και πίσω, Ντάλει Μπλιντ, βγήκαν από τα ταμεία της ομάδας 16 εκατομμύρια ευρώ. Θα μπορούσε κάποιος να κρίνει υπερβολικά τα χρήματα αυτά αν αναλογιστεί τη παρουσία του ποδοσφαιριστή στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Η διοίκηση και ο τεχνικός διευθυντής δεν το είδαν έτσι. Σκέφτηκαν ότι η επιστροφή του θα είναι καθοριστική για την έμπνευση των υπολοίπων και την ενίσχυση του οικογενειακού κλίματος στα αποδυτήρια της ομάδας. Το κέρδος από τους δύο είναι πολύ μεγαλύτερο. Ναι μεν διανύουν την καλύτερη σεζόν της καριέρας τους και τυγχάνουν της αναγνώρισης του ποδοσφαιρικού κόσμου, βοηθούν όμως τους πιτσιρικάδες του ρόστερ να παρουσιάσουν τις αρετές τους στο γήπεδο, ενώ βγάζουν τσαμπουκά που ενδεχομένως να μην μπορούσαν να διαχειριστούν οι νεότεροι. Με αντιπάλους όπως ο Ράμος, ο Κάρβαχαλ και ο Μαρσέλο, που οι προκλήσεις είναι μέρος του παιχνιδιού τους, πάντα στο αθλητικό πλαίσιο, είναι πολύ εύκολο να «τσιμπήσουν», λόγω απειρίας.

Στο μυαλό του Έρικ τεν Χαγκ οι δύο προαναφερθέντες συμβάλλουν άψογα στην αρμονική λειτουργία του 4-3-3. Στα δύο παιχνίδια με τη Ρεάλ για τους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ, η διάταξη δεν είχε κλασικό επιθετικό. Στον πάγκο έμειναν Χούντελαρ και Ντόλμπεργκ. Νέρες, Τάντιτς και Ζίγεκ έχουν την ελευθερία να γίνουν τέτοιοι ανάλογα με την εξέλιξη των φάσεων του αγώνα. Αν παρακολουθήσει κανείς τα στιγμιότυπα της αναμέτρησης, θα διαπιστώσει ότι κάθε ένας από τους τρεις βρέθηκε τουλάχιστον δύο φορές σε θέση βολής. Εξάλλου και οι τρεις σκόραραν, ως αποτέλεσμα των συνεχών κινήσεων τους στη μεγάλη περιοχή, ανεξάρτητα της θέσης τους στο γήπεδο. Ταχύτατες κάθετες κινήσεις, γρήγορες και συγχρόνως ουσιαστικές εναλλαγές της μπάλας, διαρκές πρέσινγκ σε όλες τις γραμμές του γηπέδου συνθέτουν μία επιθετική τακτική που δεν έχει αποτυπωθεί ξανά με παίκτες των συγκεκριμένων χαρακτηριστικών. Επιθετικός περιοχής απουσιάζει, αντιστοιχία με «ψευτοεννιάρι» δεν υφίσταται, ενώ οι σέντρες είναι ελάχιστες.

?Από την τριάδα των αμυντικών χαφ, μόνο ο Φαν ντε Μπεκ έβγαινε για να στηρίξει το επιθετικό τρανζίσιον. Δεν ήταν λίγες οι φόρες που το πρέσινγκ ανάγκασε τους αμυντικούς των «μερένγκες» να κάνουν λάθος πάσα στο πρώτο τρίτο του γηπέδου και να δώσουν την ευκαιρία στον Άγιαξ να δημιουργήσει προϋποθέσεις για γκολ. Χαρακτηριστικές είναι οι φάσεις με το κλέψιμο και τη κάθετη μπαλιά του Ζίγεκ στον Φαν ντε Μπεκ που βγήκε στη πλάτη της άμυνας των «μερένγκες», το σουτ του όμως απέκρουσε ο Κουρτουά, όπως επίσης και η φάση του δεύτερου γκολ όπου ο Τάντιτς με τη ρουλέτα αλά Ζιντάν βγάζει τον Νέρες απέναντι στο Βέλγο τερματοφύλακα.

Προηγουμένως ο Ολλανδός μέσος έχει τραβήξει πάνω του τρεις παίκτες. Σένε και Ντε Γιόνγκ είναι υπεύθυνοι για την ισορροπία των γραμμών. Το πέρασμα της μπάλας σε τεχνίτες παίκτες και η υποστήριξή τους είναι πολύ δύσκολο όταν δεν υπάρχει επιθετικός που θα βάλει πλάτη στο τέρμα και θα κρατήσει χαμηλά τους αμυντικούς. Σε πολλές περιπτώσεις μέσα στη σεζόν τα δύο μπακ, Ταλιαφίκο και Μαζραουί φαντάζουν επιθετικοί με εκτελεστική δεινότητα. Με τη Ρεάλ έπρεπε να προσέξουν και την άμυνα. Όλοι οι παίκτες ήταν παντού.

Η τακτική του Άγιαξ τον έχει φτάσει δίκαια στους «8» του Τσάμπιονς Λιγκ, ενώ δεν είναι διακριτό που μπορεί να καταλήξει αυτή η πορεία. Το καλοκαίρι οι περισσότεροι νέοι ποδοσφαιριστές θα φύγουν για καλύτερα πρωταθλήματα. Ήδη ο Ντε Γιόνγκ έχει κλείσει το μέλλον του στη Βαρκελώνη. Όσο όμως ο «Αίαντας» αγαπάει το ποδόσφαιρο, αυτό θα του δίνει στιγμές όπως αυτή το βράδυ της Τρίτης.

Θανάσης Κρητικός

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube