«Sweet dreams are made of this» ακούγεται στο background του βραχύχρονου βίντεο ενός 11χρονου κοριτσιού, που έχοντας μια μπάλα στα πόδια φαίνεται να δοκιμάζει μερικά κόλπα στην πίσω αυλή του σπιτιού της. Αν και από το μακρινό 2007 στο οποίο χρονικά ανήκει το βίντεο έχει περάσει παραπάνω από μια δεκαετία, ένα πράγμα παρέμεινε αναλλοίωτο στη φθορά του χρόνου.
Το κορίτσι που κάποτε πόζαρε με την φανέλα της θρύλου Μία Χαμ, μεγάλωσε κάνοντας αυτό για το οποίο ο τότε Βρετανός προπονητής της, Νέιλ Μπράντφορντ, θα ορκιζόταν ότι γεννήθηκε για να κάνει: να «σπάει πλάκα» παίζοντας ποδόσφαιρο.
«Ο τότε προπονητής μου μού έβαζε πάντοτε δοκιμασίες. Εκείνος είναι ο λόγος που αγάπησα το ποδόσφαιρο» λέει η Ρόουζ, που αναγνωρίζει στον Μπράντφορντ, την μεταλαμπάδευση της αγάπης του για το ποδόσφαιρο σε εκείνη, αφού από τα πέντε της ως τα 18 της, εμφυσούσε στην μικρή Ρόουζ τις γνώσεις και το «τσαγανό» για να γίνει μια κορυφαία αθλήτρια. Φυσικά ποιος θα ήταν εκείνος που θα διαφωνούσε μαζί της, όταν εκείνη έκανε «γλυκά όνειρα» στο μεταίχμιο της διαδρομής της μεταξύ πάτου και κορυφής.
Όταν έριξε εκείνη την ανάρπαστη «ποδιά» στην κεντρική αμυντικό της Αγγλίας, Μίλι Μπράιτ, η Ρόουζ θα ευχόταν να μπορούσε ο Νέιλ να την απολαύσει από τις εξέδρες. Ωστόσο, η επάρατη νόσος στέρησε από τον Μπράντφορντ όχι μόνο την ευκαιρία να δει την Λαβέλ να σηκώνει το Παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά το κυριότερο ήταν ότι δεν πρόφτασε να θαυμάσει τους καρπούς της διδασκαλίας του να ανθίζουν βλέποντας την μαθήτριά του να κάνει πράξη ότι την δίδαξε. Η Ρόουζ μπορεί να μην σκόραρε στο σουτ που επιχείρησε μετά την ποδιά, αλλά το πρόσωπό της έλαμπε ολόκληρο, «προδίδοντας» ότι το μυαλό της είχε επιτέλους απελευθερωθεί.
Καθότι η τύχη δεν βρισκόταν με το μέρος της, η Λαβέλ χρειάστηκε να επισκεφθεί έναν αθλητικό ψυχολόγο, για να την βοηθήσει να αφήσει πίσω τις δεύτερες σκέψεις για τις ικανότητες και τις δυνατότητές της. «Δεν πίστευα ποτέ στο παρελθόν ότι η Ρόουζ θα ακολουθούσε ιατρική αγωγή, αφού από μωρό ήταν ιδιαιτέρως ξεροκέφαλη» λέει η μητέρα της, η οποία είχε αντιληφθεί το δείγμα αδυναμίας που μπλόκαρε το μυαλό της κόρης της. Ο ενθουσιασμός που κάποτε την ωθούσε να βρει νέα όρια, είχε αποδημήσει. «Μέσα από τον διαλογισμό και την συγγραφή ημερολογίου ανέκτησα την χαμένη μου αυτοπεποίθηση» ενθυμείται η 24χρονη, επιβεβαιώνοντας ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα σπορ με πολλές συνισταμένες.
Το περασμένο Μουντιάλ ήταν μονάχα η αρχή του «ταξιδιού» της
Ένας από τους λόγους που κατόρθωσε να λάμψει διά της απόδοσής της στο Μουντιάλ, ήταν και η αγωγή που έλαβε μέσα στην άνοιξη του περασμένου έτους. Από το μεσοκαλόκαιρο του 2019 μέχρι και σήμερα, υπάρχει ένα βίντεο στο Youtube που τιτλοφορείται ως «14 different camera angles of Rose Lavelle goal in the 2019 women’s World Cup final» και το οποίο διαρκεί πάνω από 12 λεπτά, χρόνος που υπό άλλες συνθήκες θα έμοιαζε ασύγκριτα υπέρ το δέον αρκετός για ένα γκολ πραγματικής διάρκειας 10 δευτερολέπτων.
Σχεδόν οκτώ μήνες μετά τον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου γυναικών, όλα μοιάζουν να βγαίνουν από μια δίνη χρόνου. Λεπτά και δευτερόλεπτα μπλέκονται μεταξύ τους και ο ατέρμονος αγώνας των δεικτών του ρολογιού προς την νομοτελειακή τους περιστροφή γύρω από τον άξονα του ρολογιού, μοιάζει να συγχέεται. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, όποιος παρακολουθήσει το συγκεκριμένο βίντεο θα παγιδευτεί σε μια «λούπα» αέναης επανάληψης, δίχως να βρίσκεται σε θέση να εξηγήσει τι είναι αυτό που τελικά τον κάνει να μαγνητίζεται.
«Πολλά συνέβησαν για να μπει αυτό το γκολ» εξηγεί η Λαβέλ, ενθυμούμενη το 69ο λεπτό του τελικού, όταν και μεταπήδησε από την αφάνεια στην επιφάνεια του ποδοσφαιρικού γίγνεσθαι ενώ λίγα λεπτά νωρίτερα είχε τρέξει μία από τις πιο μνημειώδεις κούρσες, κουνώντας ρυθμικά τις ανεβασμένες πάνω από το γόνατο λευκές της κάλτσες. «Η Κρύσταλ Νταν έκλεψε την μπάλα και η Μέις τράβηξε πάνω της την αντίπαλο πρωτού μου πασάρει την μπάλα. Η Άλεξ (Μόργκαν) αποσυντόνισε τις αντίπαλες σέντερ μπακ κινούμενη εκτός της εστίας. Εκείνη την στιγμή απλά περίμενα να πέσουν πάνω μου για να πασάρω στην Άλεξ, αλλά αυτό δεν έγινε και έτσι είπα, εντάξει, θα το πάρω μόνη μου και αυτό έκανα» εξομολογείται η 24χρονη.
Αλτρουίστρια στο παιχνίδι της και ιδεολόγος στην καθημερινή ζωή της καθώς είναι, η Λαβέλ πιστεύει ότι εκείνη και οι συμπαίκτριές της ευθυγραμμίστηκαν τέλεια και σαν βιολιά σε μουσικό ωδείο, συνεργάστηκαν συμβάλλοντας τα μέγιστα στην επίτευξη αυτού του ιστορικού γκολ. «Χρειάστηκαν τόσα πολλά άτομα για να το κατακτήσουμε. Όχι μόνο τα κορίτσια που ήμασταν στην τελική αποστολή αλλά και όσες προπονήθηκαν μαζί μας αλλά δεν ήταν στην 23άδα» αποκάλυψε, έχοντας βρεθεί στο παρελθόν στην θέση των συμπαικτριών της που τελικά δεν κατόρθωσαν να δώσουν το παρών στη Γαλλία για την διοργάνωση.
Από την απόρριψη στην εξιλέωση
Γυρνώντας τον χρόνο αρκετά χρόνια πίσω, η Ρόουζ στην τρυφερή ηλικία των 13 χρόνων της, ένιωσε την πίκρα της απόρριψης από το ρόστερ του ολυμπιακού προγράμματος ανάπτυξης. «Ήθελα να σταματήσω το ποδόσφαιρο αλλά η μητέρα μου επέμενε να ολοκληρώσω την χρονιά» είπε. «Όταν τελικά κόπηκα, η μητέρα μου, μού είπε «οκ, τώρα μπορείς να σταματήσεις» και εγώ είπα «όχι». Ο προπονητής που την είχε κόψει τότε, έμελλε να είναι αργότερα ο προπονητής της στο Πανεπιστήμιο του Γουϊσκόνσιν που φοιτούσε. Σχεδόν καρμικά, η Ρόουζ χωρίς να το γνώριζε, έδινε ραντεβού με την ιστορία και το πεπρωμένο της, μετουσιώνοντας την δίψα της για εξέλιξη στην παγίωση της επιθυμίας της να του αποδείξει ότι δεν είχε περάσει καιρός από τότε που έσφαλε για εκείνη.
Κόντρα σε ένα σύστημα που συνεχίζει να γεννά ερωτήματα
Κατά έναν περίεργο τρόπο, η Λαβέλ συμβολίζει όλα όσα μπορούν να πάνε λάθος μέσα στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό σύστημα. Σαν ταλαντούχο παιδί, η Ρόουζ ήθελε να περνάει καλά παίζοντας ποδόσφαιρο και παρά το ταλέντο της, οι προπονητές της συχνά την αγνοούσαν.
Όταν το 2017 η τότε προπονητής της εθνικής ομάδας των Ηνωμένων Πολιτειών, Τζιλ Έλις κάλεσε την νεαρή Ρόουζ στο πρώτο της διεθνές παιχνίδι, η 19χρονη ήξερε ότι έπρεπε να αρπάξει την ευκαιρία από τα μαλλιά. Έτσι και έγινε. Από το 2017 έως και σήμερα η Λαβέλ αποτελεί το αναπόσπαστο στοιχείο που ενώνει με ταχυδύναμη και διορατικότητα το κέντρο με την επίθεση, παίρνοντας άτυπα την θέση της θρύλου Κάρλι Λόιντ στο βασικό σχήμα.
Όταν η 37χρονη «βετεράνος» Λόιντ, που σκόραρε χατ τρικ στον τελικό του Μουντιάλ του 2015, αποκάλεσε την περσινή χρονιά της «την χειρότερη περίοδο της καριέρας της», ο λόγος δεν ήταν άλλος από τον παραγκωνισμό της για χάρη της Λαβέλ που την έφερε σε αυτή τη δυσχερή αν μη τι άλλο θέση.
Αν και η «γκρίνια» της Λόιντ δεν ήταν το μοναδικό κακό το οποίο χρειάστηκε να ξορκίσει το συγκρότημα της Έλις πριν βάλει πλώρη για τον τέταρτο τίτλο της το περασμένο καλοκαίρι, αφού εκτός των άλλων υπήρχε και η κόντρα Τραμπ – Ραπίνο που μονοπωλούσε το ενδιαφέρον για κάτι παραπάνω από έξι μήνες, η Λαβέλ πιστεύει ότι ακριβώς αυτή η προσέγγιση είναι το μυστικό της φόρμουλας για επιτυχία: «Η Κάρλι ήταν σπουδαία συμπαίκτρια σε όλο το τουρνουά. Όλα όσα ειπώθηκαν ήταν εν βρασμώ ψυχής, αφού θα ήταν ανησυχητικό αν αντίθετα δεν έλεγε τίποτα για την κατάσταση αυτή» αποκρίθηκε αναφορικά με το συμβάν.
«Χρειάζεσαι συνεχώς οι συμπαίκτριές σου να σε πιέζουν για να γίνεσαι καλύτερη. Ίσως για αυτό τα καταφέραμε, αφού η προπόνηση μερικές φορές ήταν πιο δύσκολη από το κανονικό παιχνίδι» είπε η Ρόουζ και παρότι δεν λογίζεται ως η πιο ειλικρινής στην ομάδα, ο τρόπος με τον οποίο παρέθεσε τα σχόλιά της σχετικά με τις δηλώσεις της Λόιντ και η γενικότερη υπεροχή της στο παιχνίδι της ομάδας, δικαιώνουν τον μάνατζέρ της όταν την αποκαλεί «γαμ…α αδίστακτη». «Ίσως απλά πρέπει να επιβεβαιώσω τον ισχυρισμό αυτό κάποια στιγμή» λέει γελώντας αμήχανα η Ρόουζ, η οποία έδειχνε να μην ενδιαφέρεται πραγματικά για ό,τι ειπώθηκε για εκείνη.
Στην πραγματικότητα, τίποτα από όσα έλαβαν χώρα στο Μουντιάλ της Γαλλίας ή οτιδήποτε ακολούθησε αυτό, συμπεριλαμβανομένων και των χιλιάδων θαυμαστών που απέκτησε σκοράροντας στον τελικό και πραγματοποιώντας την μία εξαιρετική εμφάνιση μετά την άλλη ως εκεί, δεν συγκρίνεται για εκείνη με την πλάκα που έχει το να μιλά για το κλάμα που έριξε στον γάμο της αδερφής της, ή για την επτάχρονη Βίλμα Τζιν Ρινκλς, που είναι η σκυλίτσα της (και στην οποία, ναι, έχει δημιουργήσει λογαριασμό στο Instagram).
Όταν στο δημοτικό της ζητήθηκε να διαβάσει το βιβλίο κάποιου προσώπου που την ενέπνεε και να κάνει μια αναφορά, η Ρόουζ είχε επιλέξει αυτό της Μία Χαμ, ως το μεγάλο της είδωλο. «Ήθελα να της μοιάσω και να βρεθώ εκεί που είναι αυτή μια μέρα» εξήγησε. Με τα βλέμματα αυτό το καλοκαίρι στραμμένα στους Ολυμπιακούς Αγώνες, η Ρόουζ θα έχει την ευκαιρία να γίνει εκείνη το πρόσωπο της τετράκις παγκόσμιας πρωταθλήτριας Αμερικής. Επιπλέον, να συνεχίσει την αλλαγή σκυτάλης που πέρασε από την Άκερς στην Χαμ, και από εκεί στις Γουάμπακ, Μόργκαν, Ραπίνο και Λόιντ, γράφοντας το δικό της κεφάλαιο σε ένα βιβλίο με άπειρες επιτυχίες.
Τον Μάιο θα γίνει 25 χρονών και σπάνια λέξεις όπως «προοπτική» και «εξέλιξη» χρησιμοποιούνται για να περιγράψουν παίκτριες τέτοιας ηλικίας. «Η αυτοπεποίθηση είναι αυτή που θα σε πάει εκεί που θες. Εμπιστέψου τον εαυτό σου και όχι την γνώμη κάποιου άλλου και θα επιτύχεις» λέει κλείνοντας στην συνέντευξή της. «Α, και να σπας πλάκα».
Κυρίως αυτό.
Επιμέλεια: Γιάννης Γατσούλης ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube
_103051.jpg?w=350&f=bicubic&um=VerySharp)
