Τέρμα οι φήμες γιατί ο Κόμπι Μπράιαντ… μίλησε!
«Αυτή η σεζόν είναι ό,τι απέμεινε να δώσω», δήλωσε ο σούπερ σταρ των Λέικερς και με αυτή τη φράση ανακοίνωσε επίσημα πως στο τέλος της τρέχουσας σεζόν θα πει «αντίο» στα παρκέ ύστερα από 20 χρόνια καριέρας!
Και συνέχισε ο «Black Mamba» με την… σκληρή πραγματικότητα: «Η καρδιά μου μπορεί να δεχθεί τα σφυροκοπήματα. Το μυαλό μου μπορεί να το διαχειριστεί. Αλλά, το σώμα μου ξέρει πως ήρθε η ώρα να πω αντίο». Πλέον, απομένουν 67 αγώνες για την ομάδα του Λος Άντζελες, την οποία δεν άφησε ποτέ από το 1996 μέχρι σήμερα ο 37χρονος Κόμπι και αυτοί θα είναι οι τελευταίοι του στον «μαγικό κόσμο».
Μάλιστα, λίγη ώρα αφότου ο Κόμπι Μπράιαντ προέβη σε αυτή την ανακοίνωση, ο κομισάριος του NBA, Άνταμ Σίλβερ, έκανε την εξής δήλωση: «Με 17 συμμετοχές σε All Star Game, ένα βραβείο MVP, πέντε πρωταθλήματα με τους Λέικερς, δύο χρυσά μετάλλια σε Ολυμπιακούς Αγώνες και με μία αμείλικτη ηθική δουλειάς, ο Κόμπι Μπράιαντ είναι ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες στην ιστορία του αθλήματός μας. Είτε αγωνίζεται σε τελικούς του NBA, είτε κάνει σουτ μετά τα μεσάνυχτα σε ένα άδειο γήπεδο, ο Κόμπι έχει μία άνευ όρων αγάπη για το άθλημα. Είμαι ένας από τους εκατομμύρια θαυμαστές του στον κόσμο και τον συγχαίρω για την απίθανη καριέρα που είχε στο NBA, αλλά και τον ευχαριστώ για τις πολλές αξέχαστες αναμνήσεις».
Αναλυτικά η συγκλονιστική επιστολή του Κόμπι Μπράιαντ που φιλοξενήθηκε στην ιστοσελίδα «theplayerstribune.com»:
«Αγαπημένο μου μπάσκετ,
Από τη στιγμή που φόρεσα τις κάλτσες του πατέρα μου και ξεκίνησα νοητά να εκτελώ νικητήρια σουτ στο θρυλικό Western Forum, ήξερα πως ένα πράγμα ήταν αληθινό. Σε ερωτεύθηκα. Σε αγάπησα τόσο, που σου έδωσα τα πάντα. Το μυαλό και το κορμί μου, το πνεύμα και την ψυχή μου. Ήμουν ένα εξάχρονο παιδί που σε αγάπησε έντονα. Δεν είδα ποτέ το τέλος του τούνελ. Είδα μόνο τον εαυτό μου να βγαίνει τρέχοντας από αυτό. Έτρεξα πάνω κάτω σε κάθε παρκέ για να κυνηγήσω κάθε μπαλιά. Μου ζήτησες να παλέψω και σου έδωσα την καρδιά μου γιατί μου προσέφερες πολλά περισσότερα.
Έπαιξα με ιδρώτα και με πόνο, όχι μόνο επειδή η πρόκληση με καλούσε, αλλά κι επειδή ΕΣΥ με φώναζες. Έκανα τα πάντα για ΕΣΕΝΑ, γιατί έτσι πρέπει να κάνεις όταν κάποιος σε κάνει να αισθάνεσαι τόσο ζωντανός, όσο εσύ με άφησες να νιώσω. Έδωσες σε ένα εξάχρονο παιδί το Laker Dream και για πάντα θα σε αγαπώ. Όμως, δεν μπορώ να σε αγαπώ τόσο αρρωστημένα για πολύ ακόμα. Αυτή τη χρονιά, είναι ό,τι μου έχει απομείνει για να σου δώσω. Η καρδιά μου μπορεί να αντέξει το σφυροκόπημα, το μυαλό μου θα το διαχειριστεί, όμως το σώμα μου ξέρει πως ήρθε η στιγμή να πω αντίο.
Και είμαι εντάξει. Είμαι έτοιμος να σε αφήσω να φύγεις. Θέλω να το γνωρίζεις τώρα, ώστε και οι δυο να αδράξουμε κάθε στιγμή που μας απόμεινε. Τα καλά και τα άσχημα. Δώσαμε ο ένας στον άλλο όσα είχαμε.
Γνωρίζουμε και οι δυο, πως ό,τι κι αν κάνω μετά, θα είμαι πάντα αυτό το παιδί με τις γυρισμένες κάλτσες, τον κάδο με τα σκουπίδια στη γωνία και τα πέντε δευτερόλεπτα. Η μπάλα είναι στα χέρια μου. 5... 4... 3... 2... 1
Πάντα θα σε αγαπώ,
Kobe».