Ομπράντοβιτς: «Γεμίζω χαρά κάθε φορά που μιλάω για την Αθήνα» (video)

Μία μίνι… ανάκριση πέρασε ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς στην ειδική εκπομπή «TIME OUT» της Ευρωλίγκας.

Ο Ζοτς ήταν καλεσμένος του Ντάρκο Πέριτς, του ηθοποιού που ενσαρκώνει τον ρόλο του «Ελσίνκι» στη γνωστή τηλεοπτική σειρά «La Casa de Papel» και μίλησε για όλα.

Ο πολύπειρος προπονητής μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στα χρόνια που πέρασε στην Αθήνα και στον Παναθηναϊκό, για το αν είχε ποτέ πρόταση να πάει στο ΝΒΑ, ενώ στο τέλος τόνισε πως ο Αντώνης Ρέμος είναι ο αγαπημένος του τραγουδιστής.

«Φανταστική πόλη η Αθήνα και ο κόσμος της. Κάθε φορά που μιλάω για την Αθήνα γεμίζω χαρά και έτσι αισθάνομαι κάθε φορά που πηγαίνω εκεί. Έζησα 13 χρόνια στην Ελλάδα. Μπορώ να σου πω ότι από το 1999 μέχρι το 2008 ήταν υπέροχα χρόνια. Ζούσα σε μία όμορφη γειτονιά, μιλούσα με απλούς, καθημερινούς ανθρώπους, που δεν ενδιαφερόντουσαν τόσο για το μπάσκετ. Ήταν γιατροί, δάσκαλοι, τραπεζίτες, σερβιτόροι. Είναι αξέχαστα εκείνα τα χρόνια. Ξέρεις, μου τηλεφωνούν φίλοι μου συνέχεια και νομίζω ότι πρέπει να επισκεφτώ σύντομα την Ελλάδα», είπε ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς για τη ζωή του στην Ελλάδα.

Για την δύναμη που «κρύβεται» στο κίνητρο και την συγκέντρωση, ανέφερε: «Σε κάθε δουλειά, το κίνητρο είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Όποιο έχει κίνητρο μπορεί να πετύχει τα πάντα. Δεν είναι εύκολο να κάνεις τον εαυτό σου να πιστεύει ότι μπορεί να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο. Όπου υπάρχει θέληση, υπάρχει και τρόπος. Το κίνητρο κινεί τον κόσμο. Κάθε φορά λέω στους παίκτες μου ότι πρέπει να δίνουν κίνητρο στους εαυτούς τους. Όταν βγαίνουν στο παρκέ, αυτό πρέπει να βρίσκεται στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο.

Αν δεν είσαι συγκεντρωμένος, δεν μπορείς να πετύχεις τίποτα. Αυτό πρέπει να βρίσκεται στο 101%, όχι στο 100%. Αν ένας παίκτης μου δεν βρίσκεται εκεί, καλύτερα να μην έρθει στην προπόνηση. Δεν θέλω να ρίξει όλη την ομάδα. Πάντα συζητάω με τους παίκτες μου, είτε σε ομαδικές, είτε σε ατομικές συνομιλίες. Πάντα μιλώ με τους νέους παίκτες για τους στόχους μας. Όλοι μπορούν να εκφράσουν τις απόψεις τους, έτσι λειτουργούν καλύτερα τα γκρουπ. Οι ομάδες είναι πάντα πιο ισχυρές από έναν άνθρωπο. Όλοι εκφράζουν την γνώμη τους, απλά εγώ παίρνω την απόφαση. Όσο υπάρχει εμπιστοσύνη, θα έχουμε και αποτελέσματα. Μπορεί να μην κερδίζεις πάντα, αλλά δεν γίνεται να είσαι μόνιμα νικητής ή πρωταθλητής. Τα αποτελέσματα είναι σίγουρα σημαντικά στην δουλειά μας, αλλά το πιο σημαντικό είναι το συναίσθημά μας, πώς νιώθουμε μέσα μας».

Για το αν υπήρξε ποτέ σενάριο που θα τον έφερνε στο ΝΒΑ και για τις επαφές με τους Πίστονς: «Θα σας πως εγώ την ιστορία. Δεν πήγα ποτέ γιατί κανένας δεν με κάλεσε. Αυτή είναι η αλήθεια. Το 2012, όταν αποχωρήσαμε από τον Παναθηναϊκό με τον Δημήτρη, δέχτηκα πρόσκληση από τους Πίστονς και ακολουθήσαμε το πρόγραμμά τους για έναν μήνα. Παρακολουθήσαμε τα φιλικά και την έναρξη της Regular Season. Ήμασταν για 30 μέρες με τον Τζο Ντούμαρς, μιλούσαμε συνεχώς για όλα τα θέματα. Κάποια στιγμή, μεταξύ σοβαρού και αστείου, ειπώθηκε κάτι για τις σκέψεις μου. Αυτό είναι όλο. Αυτή είναι η ιστορία».

Για το ΝΒΑ: «Είναι καταπληκτικά. Όλα είναι τέλεια, σε όλους τους τομείς. Όποιος προπονητής από την Ευρώπη έχει την φιλοδοξία να εργαστεί εκεί, πρέπει να το κάνει. Το εύχομαι σε όλους τους Ευρωπαίους και πιστεύω ότι μπορούν να πετύχουν εκεί. Το ίδιο συνέβη και με τους παίκτες, που έδειξαν ότι δεν υπάρχουν μεγάλες διαφορές. Οι Ευρωπαίοι γίνονται σημαντικοί παίκτες εκεί, είχαμε MVP από τη Ευρώπη. Ο Μάικ Ντ’ Αντόνι και ο Ντέιβιντ Μπλατ έκαναν σπουδαία δουλειά».

Για τον εαυτό του: «Κανένας δεν μπορεί να με κριτικάρει περισσότερο από την κριτική που ασκώ εγώ ο ίδιος στον εαυτό μου. Δεν μπορώ να πω ότι τα ξέρω όλα. Μπορώ να βελτιωθώ, προσπαθώ να βελτιωθώ. Όσο κάνω αυτή τη δουλειά θα προσπαθώ να βελτιώνομαι».

Στο τέλος, ο Ζοτς αποκάλυψε πως ο Αντώνης Ρέμος είναι ο αγαπημένος του τραγουδιστής, ενώ έστειλε ένα ξεχωριστό μήνυμα: «Είμαστε όλοι το ίδιο. Δεν έχουμε καμία διαφορά, ανεξάρτητα από την εθνικότητά μας και την θρησκεία μας. Αυτό που βιώνουμε τις τελευταίες ημέρες μας βοήθησε να το καταλάβουμε καλύτερα. Έγινε ένας σεισμός στην Κροατία… Ανησύχησα πολύ. Πήρα τηλέφωνο τους φίλους μου εκεί. Τους στηρίζουμε, είμαστε μαζί τους. Καταλαβαίνουμε τι περνούν και είναι σημαντικό να μην νιώθουν μόνοι. Η πίστη είναι το πιο σημαντικό. Πρέπει να έχουμε πίστη, να μετατρέψουμε τις αρνητικές σκέψεις σε θετικές, να παλέψουμε και να επιστρέψουμε πιο δυνατοί».