ΟΜΑΔΑ που αρέσει, προπονητής που εμπνέει…

Ύπουλο σκορ το 1-0. Ασφαλώς είναι «καθαρή» νίκη και αυτό μετράει σε νοκ άουτ παιχνίδια, αλλά ο Παναθηναϊκός με βάση την εμφάνιση και τις φάσεις που δημιούργησε, έχασε μια μεγάλη ευκαιρία να φτάσει σε ένα επιβλητικό σκορ πρόκρισης απέναντι στην Γκαμπάλα και να μετατρέψει τη ρεβάνς σε τυπική διαδικασία. Να πάει ένα ταξιδάκι αναψυχής στο Αζερμπαϊτζάν. Το προβάδισμα είναι μικρό, γι’ αυτό και δεν μπορεί να υπάρχει εφησυχασμός. Οι «πράσινοι» έδειξαν ότι είναι καλύτερη ομάδα, αλλά επειδή μιλάμε για μπάλα, καλό είναι να κρατάμε μικρό καλάθι.

Γράφει ο Τάσος Νικολόπουλος

Για τα δεδομένα της εποχής και επειδή ήταν μόλις το πρώτο επίσημο παιχνίδι της σεζόν, ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ καλός. Σίγουρα θα βρεθούν πολλοί που θα πουν: «σιγά, με την Γκαμπάλα έπαιζε», αλλά η απάντηση είναι ότι αυτή η ομάδα τον απέκλεισε πριν από δύο χρόνια, βυθίζοντας τον στην εσωστρέφεια και ουσιαστικά καταστρέφοντας με το… καλημέρα εκείνη την χρονιά. Και επειδή ο Παναθηναϊκός έχει κατρακυλήσει στη βαθμολογία συλλόγων της UEFA, κάθε νίκη είναι σημαντική στην προσπάθεια να βελτιώσει τη θέση του και γίνει ξανά ανταγωνιστικός στην Ευρώπη.

Παρά τις απουσίες και την έλλειψη λύσεων, αφού ακόμη το ρόστερ δεν έχει διαμορφωθεί στο 100%, οι «πράσινοι» εμφάνισαν ένα καλοδουλεμένο σύνολο, που αποτελεί συνέχεια της περυσινής ομάδας. Με καλές συνεργασίες και αδιάκοπο τρέξιμο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο, μια ομάδα που έδειξε απόλυτα έτοιμη σωματικά και πνευματικά για το συγκεκριμένο παιχνίδι. Μια ομάδα, με όλη τη σημασία της λέξης, που φέρει την σφραγίδα του προπονητή. Του Μαρίνου Ουζουνίδη, που ξέρει να παίρνει το μάξιμουμ από καθέναν από τους παίκτες του.

Ο Παναθηναϊκός μπορεί να μην φτιάχνεται με τα ακριβότερα υλικά, αλλά αυτό που φάνηκε από το πρώτο παιχνίδι και ήταν ευδιάκριτο από πέρυσι, είναι ότι θα «ματώνει» πάντα για τη νίκη, όπως και ο αντίπαλος του για να τον κερδίσει. Μια ομάδα με παίκτες, που θα έχουν ξεκάθαρους ρόλους στο χορτάρι, μια ομάδα, η οποία μπορεί να παίξει ελκυστικό ποδόσφαιρο. Και αυτό συμβαίνει γιατί στον πάγκο βρίσκεται ο Μαρίνος Ουζουνίδης, ο οποίος τους εμπνέει. Και είναι ίσως η πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια και τον αείμνηστο Γιάννη Κυράστα, που ένας προπονητής αποτελεί πηγή έμπνευσης, όχι μόνο τους ποδοσφαιριστές, αλλά και τον κόσμο. Και αυτό, αν μη τι άλλο, αποτελεί παράσημο…