Ένα βράδυ θρυλικό και ονειρεμένο... μέχρι το επόμενο!

Θρύλος, που δεν λυγά ΠΟΤΕ! Ο Ολυμπιακός έγραψε ιστορία, αυτά τα παλικάρια με την ερυθρόλευκη φανέλα, οι κομάντος με τα ποδοσφαιρικά παπούτσια και ο στρατηγός από τη Βασκονία, έκαναν αυτό που δεν είχε καταφέρει ποτέ κανείς άλλος στην ιστορία του συλλόγου: Βρίσκονται στα ημιτελικά της Ευρώπης και ονειρεύονται ακόμα και την κούπα! Ένα τρόπαιο ευρωπαϊκό το οποίο μπορεί να σηκώσει σε ελληνικό έδαφος!

Το έπος που γράφτηκε στην Πόλη, ήταν τέτοιο που σε έστελνε στα έκτακτα νοσοκομείου και στην καρδιολογική πτέρυγα. Με ένα ματς που ξεκίνησε άσχημα και για 25 λεπτά ο Ολυμπιακός δεν μπορούσε να βγάλει αντίδραση, αλλά άρχισε να ισορροπεί από εκείνο το διάστημα και μετά. Ανταπεξήλθε στο ξύλο και άρχισε να... δέρνει και αυτός, έκλεισε τις γραμμές του και δεν επέτρεψε στους Τούρκους να απειλήσουν. Είχε όμως σε κακή βραδιά ορισμένα ατού μεσοεπιθετικά και δεν μπορούσε να δημιουργήσει. Ο Μεντιλίμπαρ είναι ξύπνιος προπονητής, έβγαλε τον Γιόβετιτς και έριξε τον Ιμπόρα στο πλάι του Έσε, περνώντας στο «10» τον ακούραστο Τσικίνιο, ο οποίος δεν σταματούσε να πρεσαρει. Με τον πολύπειρο Ισπανό χαφ να είναι εξαιρετικός!

Ο Ολυμπιακός έφερε στα μέτρα του το παιχνίδι, κατάφερε να περιορίσει τον αντίπαλο και έδειχνε ότι περιμένει τις στιγμές του. Τις έψαχνε με υπομονή, αλλά κάτι έλειπε στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου. Ήρθε η φάση του Μασούρα να τους ξερανει εκεί μέσα τους Τούρκους στο 80', αλλά δεν έγινε. Γιατί έπρεπε να γραφτεί διαφορετικά η ιστορία, να είναι πιο... γλυκό!

Το παιχνίδι ήταν ειδικών συνθηκών, το έξτρα μισάωρο ήθελε κουράγια και καθαρό μυαλό. Ο Ολυμπιακός του Μεντιλίμπαρ το είχε. Πάγωσε τον ρυθμό και μαζί το Σουκρού Σαράτζογλου αλλά η τύχη δεν του έκανε το χατίρι στη διπλή φάση με Ιμπόρα και Κάρμο. Όλα έδειχναν να πηγαίνουν στραβά, αλλά κανείς δεν πτοήθηκε. Ούτε καν όταν ο Ντόη αποβλήθηκε στο φινάλε και θα χάσει το πρώτο ιστορικό παιχνίδι με την Άστον Βίλα στην Αγγλία.

Εκεί που άρχισαν πάλι να ανεβαίνουν τα ντεσιμπέλ στο τουρκικό γήπεδο, ήρθε ο Τζολάκης να το σιγήσει. Μιμήθηκε τον Λιβάκοβιτς, ο οποίος είναι μετρ στα πέναλτι και το έχει δείξει και στο πρόσφατο Παγκόσμιο Κύπελλο. Αυτό το παλικάρι που άρπαξε την ευκαιρία που του έδωσε ο Μεντιλίμπαρ από τα μαλλιά και έχει κάνει φοβερές εμφανίσεις, ξέρανε τους Τούρκους μέσα σε μια ελληνική πόλη: στην Κωνσταντινούπολη! Με τρεις επεμβάσεις και παραλίγο... τέσσερις, πιάνοντας πέναλτι του Τάντιτς και του Μπονούτσι, μεταξύ άλλων.

Ο Ολυμπιακός έκανε κάτι σπουδαίο, κάτι ονειρεμένο και πέτυχε κάτι που ομαδάρες δεν έχουν καταφέρει. Αποκλείοντας έναν αντίπαλο στα προημιτελικά με τριπλάσιο και τετραπλάσιο μπάτζετ. Μια ομάδα που λοιδορήθηκε, η οποία άλλαξε τρεις προπονητές και καμιά σαραντάρα παίκτες, που άκουσε να την τελειώνουν αρκετοί... βιαστικοί. Έγραψε το ένα έπος μετά το άλλο, ανατρέποντας ένα εις βάρος του 4-1 προηγουμένως και μετά στέλνοντας σπίτι την σπουδαία ομάδα της Φενέρ. Πώς τα κατάφερε; Γιατί έχει στην άκρη του πάγκου έναν στρατηγό και κάθε φορά μέσα στον αγωνιστικό χώρο παίζουν έντεκα κομάντος.

Δύο βήματα μακριά από το όνειρο, με τα δάκρυα χαράς να χύνονται ποτάμι. Για μια στιγμή που περίμεναν οι εκατομμύρια οπαδοί του! Και τώρα όλοι αεροδρόμιο για να σηκώσουν στα χέρια τους ήρωες, τους λεβέντες με την ερυθρόλευκη ριγωτή φανέλα και όλο τον οργανισμό του Ολυμπιακού, του μεγαλύτερου συλλόγου στην Ελλάδα και έναν από τους σπουδαιότερους στην Ευρώπη!