Θα μπορούσαν να... φωνάζουν «μόνος μου και όλοι σας»! Στην πράξη, άλλωστε, αυτό συνέβη.

Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός προετοιμάζονται για το Νο.208 «αιώνιο» ντέρμπι και το sport-fm.gr θυμάται τους 5 τερματοφύλακες, που έπαιξαν… μόνοι τους τον αντίπαλο, κρατώντας όρθιες τις ομάδες τους!

Η απογείωση του Φάντομ


Τρία χρόνια μετά τη συνάντησή τους στον τελικό Κυπέλλου του 1985, εκεί όπου ο Παναθηναϊκός έστησε πάρτι, επικρατώντας 4-0 του Ολυμπιακού, οι δύο «αιώνιοι» αντάμωσαν ξανά στον τελικό του θεσμού το 1988, σε ένα από τα πιο κρίσιμα μεταξύ τους παιχνίδια όλων των εποχών. Από τη μία η κούπα, φυσικά, αυτή καθ' αυτή, από την άλλη η τεράστια κόντρα των αφεντικών τους, Γιώργου Βαρδινογιάννη και Γιώργου Κοσκωτά, αλλά και κάτι ακόμα, εξίσου σημαντικό: Όποιος εκ των δύο κατακτούσε το Κύπελλο εκείνης της -πολύ διαφορετικής στο ελληνικό ποδόσφαιρο- περιόδου, θα έπαιρνε και το τελευταίο «εισιτήριο» για την Ευρώπη και συγκεκριμένα για το Κύπελλο Κυπελλούχων, με τον ηττημένο να μένει... σπίτι!

Βλέπετε, στο πρωτάθλημα της Λάρισας, 2η τερμάτισε η ΑΕΚ, 3ος ο ΠΑΟΚ (Κύπελλο UEFA) και 4ος ο ΟΦΗ (Κύπελλο Κυπελλούχων), με τον Παναθηναϊκό να μένει έναν βαθμό πίσω από τους Κρητικούς στην 5η θέση και τον Ολυμπιακό στην 8η, κάτω ακόμη και από Ηρακλή-Εθνικό! Το αγωνιστικό διακύβευμα, λοιπόν, ήταν μεγάλο. Και είναι περιττό να αναφερθούμε στο θέμα του πρεστίζ.



Έπειτα από ένα επεισοδιακό 90άλεπτο μπροστά σε 74.000 θεατές στο ΟΑΚΑ, οι δύο ομάδες ήταν ισόπαλες 1-1, με το σκορ να ανοίγει για τον Παναθηναϊκό στο 31' ο Δημήτρης Σαραβάκος με πέναλτι, για να «απαντήσει», επίσης από την άσπρη βούλα, στο 59' για τον Ολυμπιακό, ο Φούνες. Στην παράταση και συγκεκριμένα στο 96', ο Ολυμπιακός άγγιξε με νέο εύστοχο πέναλτι του Φούνες (έπειτα από χέρι του Βαμβακούλα) το τρόπαιο, αλλά ο Παναθηναϊκός κατάφερε να ισοφαρίσει, στέλνοντας το ματς στα πέναλτι, χάρη σε γκολ του Χρήστου Δημόπουλου στο 101'! Σημείωση: Οι «πράσινοι» έπαιζαν από το 79' με 10 παίκτες λόγω αποβολής του Μπατσινίλα.

Στη ρώσικη ρουλέτα, λοιπόν, είχαμε την... απογείωση του Φάντομ! Ο Νίκος Σαργκάνης εκτέλεσε εύστοχα ένα πέναλτι και απέκρουσε δύο, των Χατζίδη και Φούνες, χαρίζοντας το Κύπελλο και το ευρωπαϊκό εισιτήριο στον Παναθηναϊκό κόντρα στην παλιά του ομάδα!


Το «όχι» του Βουνού στο 90'


Αν ο τελικός Κυπέλλου του 1988 έμεινε στην ιστορία ως ένα από τα πιο κρίσιμα, και για τους δύο, παιχνίδια όλων των εποχών, ο δεύτερος ημιτελικός της 1ης Μαρτίου 1995, για τον ίδιο θεσμό και πάλι, έμελλε να σημαδέψει ανεξίτηλα τις αναμετρήσεις των δύο «αιωνίων» αντιπάλων του ελληνικού ποδοσφαίρου. Από τη μία ο Ολυμπιακός, χωρίς πρωτάθλημα από το 1987 και τίτλο γενικά από το Κύπελλο του 1992, είχε ένα τεράστιο «πρέπει» για πρόκριση, ειδικά μετά τη νίκη του στην πρώτη αναμέτρηση μέσα στο ΟΑΚΑ με σκορ 2-1, από την άλλη ο πρωταθλητής Παναθηναϊκός, που βρισκόταν με την πλάτη στον τοίχο, ήθελε να δώσει απαντήσεις σε όσους αμφισβητούσαν την υπεροχή του στα μέσα της δεκαετίας του 1990. Τελικά, μία... απάντηση δόθηκε, από το «Βουνό» του «τριφυλλιού», Γιόζεφ Βάντσικ.

Η αναμέτρηση ξεκίνησε ιδανικά για τον Παναθηναϊκό, καθώς προηγήθηκε στο 26ο λεπτό με τον άλλοτε «ερυθρόλευκο» Γιώργο Καπουράνη, έπειτα από λάθος του Κυριάκου Τοχούρογλου. Οι γηπεδούχοι, όμως, κατάφεραν να ισοφαρίσουν στις καθυστερήσεις του πρώτου ημιχρόνου με τον Αλεξανδρή, ενώ ο Καλιτζάκης στο 59ο λεπτό με αυτογκόλ έφερε «τούμπα» το ματς για τους «ερυθρόλευκους», που ήταν πια με το 1,5 πόδι στον τελικό. Με μισή ώρα αγώνα, ωστόσο, να απομένει, μάλλον βιάστηκαν να πανηγυρίσουν. Η συνέχεια ήταν βγαλμένη από ταινία... θρίλερ!



Ο Δώνης με εξαιρετική ατομική προσπάθεια στο 71ο ισοφάρισε σε 2-2, με το τελευταίο δεκάλεπτο να εξελίσσεται σε γκραν γκινιόλ. Στο 85ο λεπτό του ματς στο κατάμεστο από οπαδούς του Ολυμπιακού, αλλά και του Παναθηναϊκού, «Γ. Καραϊσκάκης», ο διαιτητής Νικάκης δεν δίνει πέναλτι σε ανατροπή του Γεωργιάδη, ενώ τρία λεπτά αργότερα καταλογίζει την εσχάτη των ποινών σε μαρκάρισμα του Καραταΐδη πάνω στο «Τρένο». Στο 89' πια, ο Βαζέχα αναλαμβάνει την εκτέλεση και με τη χαρακτηριστική του ψυχραιμία, στέλνει την μπάλα στα δίχτυα, δίνοντας προβάδισμα πρόκρισης (2-3) στον Παναθηναϊκό. Αλλά το παιχνίδι δεν είχε τελειώσει.

Στο πρώτο λεπτό των καθυστερήσεων, ο Αγρινιώτης διαιτητής δίνει νέο πέναλτι στον Ολυμπιακό σε ανατροπή του Ίβιτς από τον Καλιτζάκη. Ο Αλεξανδρής παίρνει την μπάλα, τη στήνει στην άσπρη βούλα, αλλά... πέφτει πάνω στο «Βουνό». Ο Βάντσικ πετάγεται, αποκρούει και στιγμές μετά και ενώ ο Νικάκης σφυρίζει τη λήξη, φεύγει μαζί με τους συμπαίκτες του για το «πέταλο», πανηγυρίζοντας έξαλλα μια επική πρόκριση -που οδήγησε σε ακόμη μία κατάκτηση, αφού στον τελικό το «τριφύλλι» επικράτησε 1-0 της ΑΕΚ με γκολ του Βαζέχα.


To σόου του «Ελέ»


Το 1-4 της Λεωφόρου, κάτι παραπάνω πια από 20 χρόνια πριν, έχει μείνει αξέχαστο σε νικητές και ηττημένους. Ένας ιστορικός θρίαμβος για τον Ολυμπιακό άνευ προηγουμένου μέσα στην έδρα του Παναθηναϊκού. Αλλά για να έρθει αυτός ο θρίαμβος έβαλε τα... χέρια του -και τα πόδια του- ο Δημήτρης Ελευθερόπουλος, γεγονός, όπως συμβαίνει συχνά με τους τερματοφύλακες, που καλύφθηκε από άλλα γεγονότα.

Ο πρώτος προημιτελικός του 2001 στο Κύπελλο Ελλάδας έχει μείνει στην ιστορία για το ανόητο πέναλτι, που έκανε ο Ολιβάρες (επειδή, όπως δήλωσε μετά, τον τύφλωσε ο προβολέας) και για την γκολάρα του Λυμπερόπουλου, ο οποίος με ένα μονοκόμματο σουτ ισοφάρισε σε 1-1 για τους «πράσινους» και πανηγύρισε το γκολ δείχνοντας τον αριθμό της φανέλας στην πλάτη του, για να το πληρώσει, βέβαια, στη ρεβάνς. Σε εκείνο το πρώτο παιχνίδι μεταξύ των δύο, όμως, ο «Μήτσος» του Ολυμπιακού έχει κάνει μία από τις μεγαλύτερες εμφανίσεις της καριέρας του, εμποδίζοντας τον σαφέστατα καλύτερο Παναθηναϊκό να φύγει με το «διπλό» από το ΟΑΚΑ.


Ο ανίκητος Νικοπολίδης


Έχοντας αγωνιστεί τόσο με την ερυθρόλευκη όσο και με την πράσινη φανέλα, ο Αντώνης Νικοπολίδης έχει γράψει τη δική του ιστορία στα «αιώνια» ντέρμπι. Και πέρα από τις εξαιρετικές του εμφανίσεις, έχει πετύχει και κάτι μοναδικό, να πιάσει πέναλτι σε ντέρμπι Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού και για τις δύο ομάδες! Πρώτα το 2001, όταν είπε «όχι» στον Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς, και επτά χρόνια αργότερα, το 2008, όταν... αρνήθηκε και στον Δημήτρη Παπαδόπουλο.



Σε εκείνο το παιχνίδι, μάλιστα, στις 13 Ιανουαρίου 2008, στο «Γ. Καραϊσκάκης», ο Νικοπολίδης δεν είναι μόνο ότι πιάνει το πέναλτι του Παπαδόπουλου, κρατώντας το 1-1 (που έμεινε ως το τέλος), αλλά έχει σε όλο το παιχνίδι... κατεβάσει ρολά, κάνοντας σωτήριες επεμβάσεις και «παίζοντας», ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο, μόνος του σχεδόν την καλύτερη εκείνο το βράδυ ομάδα του Ζοζέ Πεσέιρο.


Η εμφάνιση-όνειρο του Καπίνο


Στις 17 Σεπτεμβρίου 2011 ο Παναθηναϊκός αγωνίζεται στο Περιστέρι κόντρα στον Ατρόμητο και ο Καρνέζης, στα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης, δέχεται κόκκινη κάρτα. Ελλείψει Κοτσόλη, ο οποίος είναι τραυματίας, στον πάγκο κάθεται ο 17χρονος Καπίνο. Ο νεαρός, για τον οποίο όλοι στην Παιανία μιλούσαν με τα καλύτερα λόγια, κάνει επίσημο ντεμπούτο με την πράσινη φανέλα, πραγματοποιεί καλή εμφάνιση και στα αποδυτήρια κάνει λόγο για «ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα». Ένα όνειρο, όμως, που συνεχίστηκε, καθώς ο Καπίνο ήταν βασικός στα επόμενα 10 παιχνίδια της ομάδας του! Μεταξύ αυτών, τα τρία σερί ντέρμπι με ΠΑΟΚ, ΑΕΚ και Ολυμπιακό στο «Γ. Καραϊσκάκης», εκεί όπου κάνει την εμφάνιση της ζωής του, μόλις -υπενθυμίζουμε- στα 17 του χρόνια!

Στο πρώτο «αιώνιο» ντέρμπι της καριέρας του, και σε ένα από τα καλύτερα όλων των εποχών, ο νεαρός τερματοφύλακας πήρε άριστα, κάνοντας καίριες επεμβάσεις, με κορυφαία αυτή του 83', όταν έβαλε το χέρι του, αλλάζοντας εκπληκτικά την κατεύθυνση της μπάλας στην προσπάθεια του Μιραλάς. Ένας άπειρος πιτσιρικάς γκολκίπερ κράτησε όρθιο ολόκληρο Παναθηναϊκό μέσα στο Φάληρο -με τη συνέχεια της καριέρας του, ωστόσο, να μην είναι η αναμενόμενη, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία...

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube