Όπως οι επιτυχημένες ταινίες του Χόλιγουντ, η υπέρλαμπρη φετινή πορεία του Ολυμπιακού, δεν θα μπορούσε να έχει διαφορετικό τέλος. Μετά την πιο…αντρίκια Ευρωλίγκα όλων των εποχών, οι «ερυθρόλευκοι» εμφανίστηκαν καλύτεροι και πιο έτοιμοι από ποτέ για να επανακτήσουν τα εγχώρια σκήπτρα. Και τα κατάφεραν, λαμβάνοντας μάλιστα ιπποτικά συγχαρητήρια από τον μεγάλο τους αντίπαλο, Παναθηναϊκό. Η ομάδα που ονειρεύονταν οι αδελφοί Αγγελόπουλοι και ο κόσμος, όχι μόνο είναι γεγονός, αλλά παρέδωσε και μάθημα ζωής.
Γράφει ο Νίκος Ζέρβας
Κατέκτησε δύο μεγάλους τίτλους, σε μία σεζόν που κανείς εκτός συλλόγου δεν περίμενε, έχοντας γνώμονα τη σκληρή δουλειά, την αφοσίωση, την ομαδικότητα και τους χαμηλούς τόνους. Διέψευσε σχεδόν όλα τα προγνωστικά, απάντησε στους αμφισβητίες και απέδειξε πως η επιτυχία δεν μπορεί να είναι μόνο προϊόν εκατομμυρίων ευρώ και λάμψης αστέρων. Έφτασε στη κορυφή προπόνηση με τη προπόνηση, παιχνίδι με παιχνίδι, μέρα με τη μέρα. Υπενθύμισε σε όλους τους έλληνες πως μπορούν να κάνουν θαύματα, αρκεί να μην τα παρατούν, ακόμα και όταν όλα δείχνουν να είναι χαμένα. Το…ξέσπασμα και το ανεπανάληπτο γλέντι που ακολούθησε μετά τον πέμπτο τελικό, ήταν δικαιολογημένο και ενισχυμένο -εκτός από τη γλυκιά γεύση της δικαίωσης- με πολλά συναισθήματα προσμονής ενόψει της συνέχειας.
Η μοίρα τα έφερε έτσι, που ο φετινός Ολυμπιακός συνδέεται εκτός των άλλων και με τον αριθμό «15». Τόσα ήταν τα χρόνια της «ξηρασίας, όσα και το 1993, όταν έγινε η απαρχή για την «χρυσή» πενταετία του! Σύμπτωση ή όχι, θα αποδειχθεί προσεχώς, αλλά η αλήθεια είναι ότι μόνο θετικές είναι οι ενδείξεις. Υπό προϋποθέσεις, έχει όλα τα φόντα για να μείνει στη κορυφή και να χαρίσει και άλλες τέτοιες στιγμές στον ελληνικό αθλητισμό και τους φιλάθλους της. Η παραμονή του Ντούσαν Ίβκοβιτς δεν είναι μόνο μία από αυτές. Μοιάζει και με απαράβατο όρο, ώστε να έχει συνέχεια αυτό το όμορφο μπασκετικό «παραμύθι». Ο Σέρβος, κόντρα στους επαγγελματικούς του κανόνες, επέστρεψε με κίνητρο να αλλάξει την ιστορία. Το έκανε εμφατικά και δικαιούται να εξελίξει αυτό το «χρυσό» πρότζεκτ.
Δεύτερο και όχι λιγότερο σημαντικό από το πρώτο στοιχείο, είναι η πραγματική στήριξη που θα πρέπει να δοθεί από τον κόσμο στην διοίκηση των Αγγελόπουλων και στο οικοδόμημα της. Η ιστορία χρωστούσε στους πιο υγιείς παράγοντες του σύγχρονου ελληνικού αθλητισμού αυτή τη χρονιά. Η δικαίωση και η δόξα, είναι αγαθά που αποκτώνται με κόπο, αλλά οι στιγμές που βιώνει η οικογένεια φέτος άξιζαν τις θυσίες. Τους «χρωστούν» και οι υποστηρικτές της ομάδας μεγαλύτερη παρουσία και πίστη από την αρχή της σεζόν και όχι μόνο πριν από Final Four και τελικούς. Σε υγιή και κόσμια πλαίσια, γιατί αυτόν τον αθλητισμό θέλουν και προβάλουν.
Το οικονομικό σκηνικό που θα διαμορφωθεί στο άμεσο μέλλον στην χώρα δεν μπορεί να αφήσει ανεπηρέαστο τον σχεδιασμό, όμως με τα τωρινά δεδομένα, θα ήταν βήμα πίσω να μην διατηρηθεί αναλλοίωτος ο «κορμός». Αν μείνουν όλα τα «βαριά» χαρτιά, με δύο-τρείς προσθήκες χωρίς μάλιστα να χρειάζονται υπερβολές, ο δρόμος για τους τίτλους θα παραμείνει ορθάνοικτος. Εκτός απο την αποδεδειγμένη πλέον αξία τους, μπολιάστηκαν με τεράστιες ποσότητες αυτοπεποίθησης, που λογικά θα είναι ευεργετική. Το καλοκαίρι που ξεκινά, είναι εξαιρετικά κρίσιμο και δεν είναι τυχαίο ότι εκεί εστίασε στις δηλώσεις του ο μεγάλος αρχηγός, Βασίλης Σπανούλης. Είναι κοινό μυστικό άλλωστε, πως η διατήρηση στο υψηλό επίπεδο και τους τίτλους, κρύβει περισσότερες δυσκολίες.
Υ.Γ.: Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς και Ντούσαν Ιβκοβιτς είναι ό,τι καλύτερο «εισαγώγιμο» έχει ο ελληνικός αθλητισμός. Θα είναι ευχής έργο να τους έχουμε για πολλά ακόμη χρόνια μαζί μας. Προσωπικά, ένα μεγάλο ευχαριστώ, για όσα μας έχουν προσφέρει.
Υ.Γ.1.: Το ατυχές υστερόγραφο της ανακοίνωσης του Παναθηναϊκού, δεν αρμόζει σε αυτή την ΤΕΡΑΣΤΙΑ ομάδα. Σε συνδυασμό με τη συμπεριφορά του διοικητικού της ηγέτη στο τέταρτο ματς, δεν ήθελε πολύ να «τινάξει στον αέρα» τους τελικούς. Παρόλα αυτά, η εικόνα του κόσμου σε όλη τη σειρά, ήταν τηρουμένων των αναλογιών, άψογη.
Υ.Γ.2: Δωρεάν μαθήματα υποστήριξης ομάδας έδωσαν για δεύτερη φορά τα τελευταία δύο χρόνια οι φίλοι του Παναθηναϊκού, με την άνευ προηγουμένου υποδοχή, παρά την απογοήτευση της απώλειας του πρωταθλήματος. Υγεία και μεγαλείο.
Υ.Γ.3: Και κάποιοι άλλοι έδειξαν ότι μπορούν και δεν θα πρέπει να το ξεχνάμε. Αναφέρομαι σε διαιτητές και Αστυνομία, που πήραν τον καλύτερο βαθμό από ποτέ.
Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις, στο nikosze2001@yahoo.com