• Δύο κουβέντες για τον Πέδρο Μαρτίνς.
• Σε γενικές γραμμές το πρόσημο της παρουσίας του στον Ολυμπιακό ήταν θετικό. Εξ ου, άλλωστε, κι έμεινε τέσσερα και πλέον χρόνια στο τιμόνι της πιο δύσκολης ελληνικής ομάδας. Αν έπρεπε να γράψω κάτι για τον Πέδρο θα ήταν ένα πράγμα: 2,5 χρόνια έκτιζε και 1,5 γκρέμιζε…
• Επί 2,5 χρόνια ο Μαρτίνς είχε μία ομάδα που ήταν πραγματικά πολύ δυνατή. Άσχετα μάλιστα αν δεν πήρε το πρωτάθλημα την πρώτη σεζόν-κι εκείνη τη σεζόν ήταν δυνατός ο Ολυμπιακός, αν και το σοκ του αποκλεισμού στο κύπελλο από τη Λαμία μέσα στο Καραϊσκάκη ήταν τεράστιο.
• Η δεύτερη σεζόν ήταν η καλύτερη του, ενώ και στην τρίτη σεζόν εξασφάλισε γρήγορα το πρωτάθλημα και στάθηκε στην Ευρώπη, μέχρι που πέρασε την PSV και μετά βγήκε νοκ άουτ από την Άρσεναλ, παρά το διπλό στο Λονδίνο. Από τότε, σταδιακά άρχισε η αντίστροφη μέτρηση: η ήττα στον τελικό του Κυπέλλου από τον ΠΑΟΚ, ο αποκλεισμός στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ από τη Λούντογκορετς, το 0-3 από την Αταλάντα μέσα στον Πειραιά, η πολύ κακή πορεία στα πλέι οφς την περασμένη άνοιξη και, το αποκορύφωμα, το 0-4 από τη Μακάμπι Χάιφα.
• Γιατί δεν αναφέρω τίποτα περί απόδοσης; Πολύ απλά γιατί η απόδοση και τα αποτελέσματα πήγαιναν μαζί-όταν ήταν καλή η πρώτη, ήταν καλά και τα αποτελέσματα.
• Η σούμα ήταν σίγουρα θετική για τον Μαρτίνς σε επίπεδο τόσο κατάκτησης πρωταθλήματος, καθώς πήρε τρία στα τέσσερα, όσο και σε επίπεδο Γιουρόπα Λιγκ, βγάζοντας νοκ άουτ τις Μίλαν, Άρσεναλ, PSV. Στο Τσάμπιονς Λιγκ έβαλε την ομάδα δύο φορές στους ομίλους (όπου εκεί πάντως είχε πολύ μέτρια αποτελέσματα-δυο νίκες, μία ισοπαλία και εννιά ήττες), όμως άλλες δύο φορές απέτυχε στον ίδιο στόχο, να περάσει ο Ολυμπιακός στους ομίλους. Στο δε Κύπελλο πήρε ένα στα τέσσερα, που δεν το λες και μεγάλη επιτυχία.
• Επί ημερών του ο Ολυμπιακός πούλησε Τσιμίκα, Ποντένσε και Σα στην Αγγλία, όπως και τον Γκιγέρμε, βάζοντας στο ταμείο του περίπου 50 εκ. Ευρώ. Από την άλλη, με εισήγηση του αποκτήθηκαν οι Ονιεκούρου, Λοβέρα, Πέπε, Μεριά, Κούντε που στοίχησαν 16 εκ. Ευρώ. Κι όταν είχε έρθει η Μπενφίκα με 11 εκ. Ευρώ στα χέρια για τον Σεμέδο, ο Πέδρο είχε ασκήσει βέτο στον Μαρινάκη, γιατί έρχονταν τα παιχνίδια με την Ομόνοια. Άστοχη κι η εισήγηση του για παραχώρηση του Κάιπερς, που διέπρεψε στο Βέλγιο και πήρε μεταγραφή κι αδιανόητη η επιμονή του για απόκτηση του 35χρονου δεξιού μπακ Ραφίνια στη θέση του Ομάρ.
• Εν πολλοίς η επιτυχία του Μαρτίνς στον Ολυμπιακό οφείλονταν στην ποιότητα του Βαλμπουενά και του Ελ Αραμπί. Όταν οι δυό τους λόγω ηλικίας έριξαν τις επιδόσεις τους, αυτόματα και η ομάδα του Πέδρο έριξε στροφές.