Ο Ολυμπιακός ηττήθηκε με 3-1 από την Άρσεναλ στο πρώτο μεταξύ τους παιχνίδι για τους "16" του Europa League και πλέον η υπόθεση πρόκριση δείχνει... χαμένη αφού η ανατροπή στη ρεβάνς του Λονδίνο γίνεται τρομερά δύσκολη.
Για να φτάσουν οι "ερυθρόλευκοι" σε αυτή την ήττα που τους... πόνεσε αρκετά, κυρίως με τον τρόπο που ήρθε στο φινάλε, μπορούν να τα βάζουν με την τύχη τους (ή καλύτερα την ατυχία τους), με όλες τις συγκυρίες να είναι απέναντί τους. Ωστόσο, παρακάτω θα ασχοληθούμε αμιγώς με το τακτικό κομμάτι και την ανάλυση αυτού μέσω αρκετών σχεδιαγραμμάτων από το παιχνίδι, δίνοντας βάση στα κομβικά σημεία που έγειραν την πλάστιγγα υπέρ της Άρσεναλ.
Το έντονο πρέσινγκ στον Μπουχαλάκη
Ο Μικέλ Αρτέτα «διάβασε» την κομβική απουσία του Εμβιλά από τον άξονα, με τον Γάλλο χαφ να μετατρέπεται αναγκαστικά σε στόπερ λόγω του τραυματισμού του Μπα. Προφανώς ο Ισπανός τεχνικός και το τμήμα ανάλυσης αγώνων της Άρσεναλ είχαν εστιάσει και στον Μπουχαλάκη, αναλογιζόμενοι τις εμφανίσεις του Έλληνα χαφ στα περασμένα ματς και του έκλεισαν τη δημιουργία κυρίως στο πρώτο μέρος.
Ο Μπουχαλάκης είχε τον ρόλο του deep lying playmaker, όντας ο ποδοσφαιριστής δηλαδή που θα αποτελεί τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα σε άμυνα και επίθεση για την ομαλή μεταφορά και κυκλοφοράι της μπάλας. Ήταν το «σκαλοπάτι» που λέμε για το build-up του Ολυμπιακού, δίνοντας την έξτρα επιλογή στα στόπερ του. Η Άρσεναλ θέλησε να το αντιμετωπίσει αυτό και πολύ έξυπνα φόρτωσε τον Έντεγκααρντ πάνω στον Μπουχαλάκη, περιορίζοντάς τον. Την ίδια ώρα, ο Ομπαμεγιάνγκ ήταν κοντά στα δύο στόπερ και κυρίως προς τον Σωκράτη, με τον Σάκα να πλαισιώνει την τριάδα για να εμποδίσει την πάσα στον Ρέαμπτσουκ.
*υπήρχαν φορές την ίδια ώρα που ο Παρτέι περισσότερο και λιγότερο ο Τζάκα ανέβαιναν πίσω από την τριάδα για να κλείσουν το οπτικό πεδίο και την κάθετη πάσα του Μπουχαλάκη, με τον Γουίλιαν να μαρκάρει τον Λαλά.
Οι αποστάσεις στις γραμμές και η «τρύπα» στον άξονα
Ιδιαίτερα στο πρώτο ημίχρονο, όπου ο Ολυμπιακός ήταν πιο φοβικός στο παιχνίδι και κράτησε λιγότερο μπάλα στα πόδια του, οι αποστάσεις των γραμμών του ήταν μεγάλες με αποτέλεσμα αυτό να δυσκολεύει την κατοχή και την κυκλοφορία. Ενδεικτικό είναι στο ακριβώς από κάτω σχεδιάγραμμα πως μέχρι και ο Βαλμπουενά που αρκετές φορές είχε τον ρόλο να πρεσάρει ψηλά, είχε μεγάλη απόσταση με τον Ελ Αραμπί.
Το ίδιο φαινόμενο παρατηρήθηκε και στο δεύτερο μέρος, αλλά σε μικρότερη συχνότητα. Έγινε τόσο σε προσπάθειες αντεπίθεσεις της Άρσεναλ με τον Ολυμπιακό να μην έχει τόσο γρήγορο transition στο γήπεδο, κάτι στο οποίοι οι αγγλικοί σύλλογοι είναι experts, όσο και σε ορισμένες στιγμές στην προσπάθεια των Πειραιωτών για ένα υποτυπώδες build-up από την άμυνα.
Στην παρακάτω φωτογραφία φαίνεται χαρακτηριστικά ότι ο Σωκράτης δεν έχει διαθέσιμη επιλογή για πάσα, ενώ με τα κόκκινα βέλη σημειώνουμε τις κινήσεις των Καμαρά, Μπρούμα και Φορτούνη που θα έπρεπε να γίνουν στον χώρο ώστε να δώσουν λύσεις-επιλογές στον συμπαίκτη τους.
Η απουσία του κομβικού Εμβιλά από τον άξονα, ο οποίος αποτελεί στυλοβάτη στα χαφ ήταν εμφανέστατη. Ο Μπουχαλάκης πάλευε μόνος του με τον Καμαρά να είναι έξω από τα νερά του, ωστόσο ο πρώτος δεν ήταν λίγες οι φορές που στην προσπάθειά του να περιορίσει τον Παρτέι και τον Τζάκα, έχανε τη θέση του και ο Καμαρά δεν κάλυπτε το κενό του με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μεγάλη τρύπα στο χώρο της μεσαίας γραμμής. Τόσο στο πρώτο ημίχρονο, όσο και στο δεύτερο, πάντως, ο Ολυμπιακός χρειαζόταν έξτρα βοήθειες από Βαλμπουενά και Φορτούνη αντίστοιχα αλλά δεν τις πήρε και οι δύο «ερυθρόλευκοι» χαφ δεν μπορούσαν να ματσάρουν τους τρεις μέσους της Άρσεναλ.
Η Άρσεναλ δημιουργούσε διαρκώς χώρους για τα μπακ
Η ομάδα του Μικέλ Αρτέτα έχει την προσφιλή τακτική να δίνει πλάτος στο παιχνίδι της και να το οδηγεί πολλές φορές εκεί, φορτώντας τις πλευρές. Ο Έντεγκααρντ έβγαινε συχνά στα δεξιά, δίνοντας στήριγμα στον Μπεγερίν και στον Σάκα, με τους τρεις τους να δημιουργούν αρκετές φορές ορισμένα τρίγωνα και να βάζουν τους αντιπάλους τους στη μέση!
Ο Τίρνεϊ είχε εκμεταλλευτεί πλήρως το γεγονός πως ο Μπρούμα δεν τον ακολουθούσε και στα ανασταλτικά του καθήκοντα ήταν κάκιστος, όπως και την κακή αμυντική συμπεριφορά του Λαλά, ο οποίος προσπαθώντας να βοηθήσει το κέντρο της άμυνας έκλεινε αρκετά προς τα μέσα και υπήρχε άπλετος χώρος για τον αριστερό μπακ της Άρσεναλ.
Τόσο ο Μπεγερίν όσο και ο Τίρνεϊ έπαιρναν τις πλευρές, με τους Γουίλιαν, Σάκα να κλείνουν κοντά στον Ομπαμεγιάνγκ τραβώντας κοντά τους τα μπακ του Ολυμπιακού και δημιουργώντας μεγάλους χώρους για τους συμπαίκτες τους, ενώ είχαν παράλληλα το στήριγμα των χαφ για να μπορούν να συνδυαστούν σε μικρό χώρο.
*χαρακτηριστικό παράδειγμα με τους Γουίλιαν, Σάκα να κλείνουν κοντά στον Ομπαμεγιάνγκ, δημιουργώντας χώρους για τα μπακ, ενώ ο Παρτέι τραβάει τον Μπουχαλάκη πάνω του για να δημιουργηθεί κενό και στον άξονα.
Το κατά περιπτώσεις σωστό πρέσινγκ του Ολυμπιακού
Ο Ολυμπιακός δημιούργησε σχεδόν όλες τις φάσεις του, όπως και το γκολ που βρήκε, λόγω του πρέσινγκ. Οι «ερυθρόλευκοι» όποτε πρέσαραν τους σωστούς αντιπάλους και με τον σωστό τρόπο έκλεψαν μπάλες και βρήκαν ευκαιρίες. Είτε όταν έπεσαν στον Νταβίντ Λουίζ, είτε στον Τζάκα στο πρώτο ημίχρονο.
Στο δεύτερο μέρος με τον Φορτούνη να μπαίνει στο ματς και τον Ολυμπιακό να έχει πιο ορθολογικό σχήμα, το πρέσινγκ ήταν καλύτερο και πιο έντονο. Χαρακτηριστικό είναι το γκολ που σκοράρει ο Ελ Αραμπί. Στην πρώτη φωτογραφία φαίνεται πως οι Πειραιώτες δημιουργώντας ένα διπλό τείχος στον άξονα δεν επιτρέπουν στην Άρσεναλ να παίξει κάθετα, υποχρεώνοντας τον Τζάκα να γυρίσει την μπάλα πίσω στον Λένο. Στην εξέλιξη της φάσης, ο Ολυμπιακός δεν επιτρέπει στους «κανονιέρηδες» το build-up, κάτι που έκαναν σχεδόν σε όλο το ματς και πολλές φορές ανενόχλητοι.
Συνεχίστηκε και μετά το γκολ σε μερικές περιπτώσεις το σωστό πρέσινγκ, με τα κατάλληλα ματσαρίσματα σε παίκτες και ο Ολυμπιακός με αυτό τον τρόπο κατάφερε να έχει αρκετές αναχαιτήσεις της μπάλας, να ισορροπήσει το ματς και να πατάει και καλύτερα στο χορτάρι σε ένα διάστημα από την Άρσεναλ.
Το 4-4-2 σε φάση άμυνας από την Άρσεναλ
Στο δεύτερο μέρος, ο Μικέλ Αρτέτα θέλοντας να θωρακίσει την άμυνά του, επέλεξε να γυρίσει σε 4-4-2 τη διάταξη όταν βρισκόταν σε παθητικό ρόλο η ομάδα του. Ο Έντεγκααρντ περνούσε δίπλα στον Ομπαμεγιάνγκ, προσπαθώντας αμφότεροι να εμποδίσουν το build-up των «ερυθρόλευκων», έχοντας πίσω τους δύο αμυντικά τείχη (η τετράδα των χαφ και η τετράδα της άμυνας).
Οι χαμένοι ρόλοι που κόστισαν τα γκολ του... αποκλεισμού
Ο Ολυμπιακός δέχτηκε δύο γκολ στο τελευταίο τέταρτο του αγώνα από δύο απροσεξίες (δεν θα σταθούμε στο αν ήταν φάουλ ή όχι το 2-1 αλλά θα αναφερθούμε στο τακτικό κομμάτι και μόνο). Αρχικά, στο γκολ του Γκάμπριελ Μαγκαλιάες από τη σέντρα του Γουίλιαν, οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού κοιτάζουν όλοι (πλην του Λαλά) την μπάλα με αποτέλεσμα να μην πάρουν χαμπάρι τον Βραζιλιάνο στόπερ που ερχόταν σαν... τρέιλερ από πίσω! Κανείς δεν τον μάρκαρε, κανείς δεν έπεσε πάνω του και η ζώνη του Ολυμπιακού στις στατικές φάσεις τιμωρήθηκε.
Το 3-1 έγινε από το σουτ του Ελνένι. Ωστόσο, όπως προαναφέραμε λίγο μετά το ξεκίνημα ο άξονας του Ολυμπιακού είχε μεγάλες «τρύπες». Κάτι που φάνηκε και στο τρίτο γκολ. Χαρακτηριστικό είναι πως οι Πειραιώτες έχουν χάσει τους ρόλους τους στο γήπεδο, αφού οι πιο κοντινοί ποδοσφαιριστές στον Ελνένι είναι ο Χασάν και ο Μασούρας, με τον Καμαρά να είναι στα 15 μέτρα και αριστερά και ο Μπουχαλάκης να έχει ξεμείνει σε ρόλο φορ μετά το πρέσινγκ που άσκησε. Οι αλληλοκαλύψεις δεν δούλεψαν και ο Ολυμπιακός το πλήρωσε ακριβά.
_003740.jpg?w=350&f=bicubic&um=VerySharp)
