· Για τρίτο στη σειρά παιχνίδι στο Καραϊσκάκη η ΑΕΚ δυσκολεύει αφάνταστα τον Ολυμπιακό. Το 0-0 της περασμένης Κυριακής δεν είναι κάτι το μεμονωμένο, αλλά επί της ουσίας συνέχεια των δύο μεταξύ τους αγώνων στο Καραϊσκάκη για το περασμένο πρωτάθλημα, το Ολυμπιακός-ΑΕΚ 1-0 τον Φεβρουάριο με γκολ στο 84’ του Εμβιλά (έκτοτε δεν έχει ξανασκοράρει) και το Ολυμπιακός-ΑΕΚ 1-1 για τα πλέι οφς τον περασμένο Απρίλιο. Κι όλα αυτά ενώ είχαν προηγηθεί πέντε σερί νίκες του Ολυμπιακού στον Πειραιά και δη με σκορ 4-1 (από 0-1), 2-0, 3-0, 3-0 και 2-0. Παρεμπιπτόντως, πάντως, και τώρα δεν άλλαξε αυτό που συμβαίνει εδώ και μισό αιώνα (!) και το είχα καταγράψει πριν το ντέρμπι: όποτε ο Ολυμπιακός παίζει με την ΑΕΚ στο γήπεδο του και είναι πίσω της βαθμολογικά, ποτέ δεν έχει χάσει. Συνήθως κερδίζει η, σπάνια, όπως τώρα, φέρνει ισοπαλία.

· Πώς είχε φάει ο Ολυμπιακός το γκολ από την Φράιμπουργκ με κεφαλιά του αμυντικού Κέμπλερ από κόρνερ στο 93’ και έχασε τη νίκη μέσα στη Γερμανία; Ε, γκολ καρμπόν γλίτωσε από την ΑΕΚ στο 86’ από την κεφαλιά του αμυντικού στόπερ Μουκουντί. Και στις δύο περιπτώσεις τα κόρνερ εκτελέστηκαν από τη δεξιά πλευρά όπως έκανε επιθέσεις η άλλη ομάδα. Και στις δύο περιπτώσεις ο Ολυμπιακός αμύνθηκε με τον ίδιο τρόπο: άφησε τον αντίπαλο αμυντικό να έρθει με ορμή από πίσω χωρίς μαρκάρισμα. Απλά στο ένα παιχνίδι ο παίκτης της Φράιμπουργκ έπιασε καρφωτή κεφαλιά στο γάμα της εστίας του Ολυμπιακού και στο άλλο παιχνίδι ο παίκτης της ΑΕΚ έπιασε καρφωτή κεφαλιά πάνω στον Πασχαλάκη. Το ερώτημα είναι γιατί δεν έμαθε ο Ολυμπιακός από εκείνη την φάση που τόσο του κόστισε…



· Δεν ήταν απλά βράχος πίσω στα ντέρμπι με τον ΠΑΟ και την ΑΕΚ ο Παπασταθόπουλος, μεταξύ άλλων σώζοντας δύο φορές την εστία του Πασχαλάκη από βέβαια γκολ στα σουτ των αντίπαλων σέντερ φορ, Σπόραρ και Λιβάι. Είναι κι ότι κυνήγησε και το γκολ σε σχεδόν κάθε στημένη φάση, όπως το ίδιο είχε κάνει και στο άτυχο (με το αυτογκόλ του) ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ. Μόνο που δεν του «έκατσε» καμία φάση: άλλοτε οι κεφαλιές του ήταν άστοχες (με τον ΠΑΟΚ), άλλοτε το σουτ από καλή θέση ήταν άστοχο (με τον ΠΑΟ) κι άλλοτε ο γκολκίπερ του στέρησε το γκολ με την κεφαλιά εξ επαφής (με την ΑΕΚ). Δεν είναι και…κεντρικός κυνηγός ο Σωκράτης, αλλά έχω την εντύπωση ότι εάν δεν πήγαινε να το κάνει με κεφαλιά ψαράκι, αλλά με ένα γυριστό σουτ, ο Αθανασιάδης δεν θα είχε περιθώρια αντίδρασης. Και, βέβαια, έψαξε το γκολ και σε άλλη περίπτωση, με τη θεαματική κεφαλιά, στην οποία δεν βρήκε για ελάχιστα την μπάλα στην έξοδο του τερματοφύλακα της ΑΕΚ.



· Όπως είπαν μετά το παιχνίδι και κάποιοι παίκτες της ΑΕΚ, το πλάνο τους ήταν να πρεσάρουν κατά διαστήματα ψηλά τον Ολυμπιακό και να βρουν ευκαιρίες κλέβοντας μπάλες, όπως και συνέβη. Εδώ θα μπορούσαμε να σχολιάσουμε ότι ίσως ο Μίτσελ να έπρεπε να δώσει μεγαλύτερη ισορροπία στο παιχνίδι της ομάδας του και στα παιχνίδια που δεν έδειχνε διάθεση η ΑΕΚ να πιέσει την άμυνα του, να έπαιζε ο Ολυμπιακός το παιχνίδι του κι όχι να ακολουθεί από την αρχή ως το τέλος την τακτική των μακρινών μεταβιβάσεων από πίσω για μπροστά, προς αποφυγή του αντίπαλου πρέσινγκ-διότι με αυτό τον τρόπο η μπάλα δεν περνούσε πολύ από τα πόδια του Εμβιλά, του Χουάνγκ και του Χάμες. Από την άλλη, για να είμαστε ρεαλιστές είδαμε ότι ακόμη και παίζοντας έτσι ο Ολυμπιακός, χωρίς δηλαδή να χτίζει επιθέσεις από πίσω, κινδύνευσε επανειλημμένως από τα προσωπικά λάθη του Άβιλα, του Εμβιλά κι όχι μόνο. Όπως θυμόμαστε ότι η μεγαλύτερη ευκαιρία του ΠΑΟ στη Λεωφόρο ήταν από μία λάθος πάσα του Ρέαμπτσιουκ. Οπότε κι ο Μίτσελ, με αυτά που έχουν δει τα μάτια του, φοβήθηκε να παίξει έστω κατά διαστήματα με την μπάλα κάτω στο δικό του μισό γήπεδο.

ON DEMAND: Όλα τα ρεπορτάζ στο επίσημο κανάλι του bwinΣΠΟΡ FM στο youtube