Οι «χάλκινοι» παίδες, να γίνουν «χρυσοί» άνδρες

Σε μία εποχή που η Ελλάδα κοιτά να ορθοποδήσει σε όλα τα επίπεδα, καθοδηγούμενη (;) από αμφιβόλου αποτελεσματικότητας αποφάσεις, υπάρχει ένας τομέας στον οποίο συνεχίζει να διακρίνεται, θαρρείς και έχει μπει στον αυτόματο πιλότο. Στα χρόνια που οι έννοιες «παιδεία», «οικογένεια», «εκπαίδευση», «υποδομή», «πρόοδος» και «μάθηση» ταλανίζονται μέρα με τη μέρα, η χώρα μας έχει να υπερηφανεύεται πως ένα μεγάλο κομμάτι του αθλητισμού της, το ελληνικό μπάσκετ, έχει…εκτροχιαστεί από τον κανόνα και συνεχίζει να διακρίνεται, αποτελώντας την εξαίρεση.

Γράφει ο Νίκος Ζέρβας

Η αρχή έγινε με την εξαιρετική παρουσία της Εθνικής νέων ανδρών στο Ευρωμπάσκετ της Εσθονίας, άσχετα αν δε συνοδεύτηκε με τη λάμψη ενός μεταλλίου, όπως αυτό του χάλκινου που κρέμασαν στο στήθος οι παίδες στην Ουκρανία. Την εποχή που οι περικοπές χρημάτων σε όλα τα επίπεδα (συλλόγους, ομοσπονδίες) φαντάζουν ανυπέρβλητο εμπόδιο στη δουλειά και την ανάπτυξη, το ελληνικό μπάσκετ έχει καταγράψει ήδη δύο επιτυχίες στο ενεργητικό του και αδημονεί για την μεγάλη στα γήπεδα της Σλοβενίας από τις 4 του Σεπτέμβρη και έπειτα. Χάρη στο μεθοδικό πρόγραμμα της ομοσπονδίας, το μεράκι λίγων αλλά εκλεκτών ανθρώπων, στη τεχνογνωσία των προπονητών, το ταλέντο των παικτών δεν μένει ανεκμετάλλευτο και οι επιτυχίες διαδέχονται η μία την άλλη.

Αξίζει ένα μπράβο σε όλους τους συντελεστές. Από τους παίκτες μέχρι και τους φροντιστές που με πενιχρά μέσα και αμοιβές, δουλεύουν περισσότερο με τη θέληση να προσφέρουν κάτι. Να αφήσουν το στίγμα τους στη καλοδουλεμένη και καλοδιατηρημένη τα τελευταία τριάντα χρόνια «μηχανή» του ελληνικού μπάσκετ και των υποδομών του. Μας κάνουν υπερήφανους και τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια. Έχουν μάλιστα όλα τα φόντα να συνεχίσουν να το κάνουν και στο άμεσο μέλλον. Δεν είναι μακριά ο καιρός που ακόμα και οι δύο μεγάλοι του ελληνικού πρωταθλήματος, θα εμπιστευτούν μεγαλύτερο κομμάτι του ρόστερ τους σε ελληνόπουλα. Στο χέρι των Χαραλαμπόπουλου, Σκουλίδα, Κόνιαρη, Παπαγιάννη, Αγραβάνη, Λαρεντζάκη, Μποχωρίδη και όλων των άλλων παιδιών που πλαισίωσαν αυτέ τις επιτυχίες είναι να γίνουν τα επόμενα λαμπρά αστέρια των ομάδων.

Το μόνο που χρειάζεται, είναι να συνεχίσουν να δουλεύουν σκληρά. Άνθρωποι για να τους καθοδηγήσουν σωστά υπάρχουν αποδεδειγμένα, η οικονομική κρίση επιβάλει την επένδυση σε αυτούς, οπότε αν σκύψουν το κεφάλι και εκμεταλλευτούν το ταλέντο και τη συγκυρία, δεν αποκλείεται σε τρία-τέσσερα χρόνια να είναι αυτοί που θα αναγκάσουν την Μπαρτσελόνα και την ΤΣΣΚΑ Μόσχας να πληρώσουν αδρά τις ομάδες τους και τους ίδιους για να τους αποκτήσουν. Παράλληλα, θα είναι εκείνοι που θα αντικαταστήσουν στην μεγάλη Εθνική τα τωρινά ινδάλματά τους και θα διατηρήσουν την επίσημη αγαπημένη στην ελίτ του Παγκόσμιου μπάσκετ. Άλλωστε, σημασία έχει πόσοι από τους «χάλκινους» παίδες θα συνεχίσουν στον ίσιο δρόμο για να διεκδικήσουν τη πιθανότητα να μετατραπούν σε «χρυσοί» άνδρες. Σε περίπτωση που ακολουθηθεί αυτό το μονοπάτι, η επιτυχία θα αποκτήσει μεγαλύτερη οντότητα και ο στόχος θα έχει επιτευχθεί στο έπακρο.

Follow @ZervasNikolaos