Οι «τελειωμένοι» το ΑΞΙΖΑΝ και το ΠΗΡΑΝ!

Το μπάσκετ είναι άθλημα… δικαιοσύνης, που συνήθως κερδίζει ο καλύτερος. Και τα πράγματα στη σειρά των τελικών της Α1 μπάσκετ, ήταν κάτι παραπάνω από ξεκάθαρα. Ο Παναθηναϊκός Superfoods έδειξε ότι το ήθελε περισσότερο από τον Ολυμπιακό, ήταν πνευματικά και τακτικά πιο έτοιμος από τον αντίπαλό του, ο οποίος ήταν… σκασμένος από το Final 4 της Euroleague, και εν τέλει πήρε αυτό που πραγματικά άξιζε. Και το έκανε με εμφατικό τρόπο. Με ένα μεγάλο διπλό στο ΣΕΦ, όπως το 1999, στέφθηκε πρωταθλητής για 35η φορά στην ιστορία του και ανέβηκε μετά από απουσία δύο χρόνων στον θρόνο του ελληνικού πρωταθλήματος.

Γράφει ο Τάσος Νικολόπουλος

Πριν τη σειρά των τελικών και μετά τα όσα συνέβησαν μετά τον αποκλεισμό από το ραντεβού της Κωνσταντινούπολης, ελάχιστοι περίμεναν ότι ο Παναθηναϊκός Superfoods θα μπορούσε να στεφθεί πρωταθλητής. Το αντίθετο. Οι περισσότεροι τον θεωρούσαν «τελειωμένο» και… καταδικασμένο να αποτύχει, εκτιμώντας ότι δεν θα είναι καν ανταγωνιστικός απέναντι στον «αιώνιο» αντίπαλό του. Τελικά διαψεύστηκαν πανηγυρικά. Η καθολική υπεροχή του στη σειρά αποτυπώθηκε από το τελικό 3-2, το οποίο, μάλιστα, τον αδικεί, βάσει της εικόνας των δύο ομάδων στα πέντε παιχνίδια. Οι «πράσινοι» θα μπορούσαν να έχουν… ξεμπερδέψει νωρίτερα, αλλά ακόμη και στο τέλος, δικαιώθηκαν.

Αυτός που μπορεί να νοιώθει περισσότερο δικαιωμένος είναι ίσως ο Τσάβι Πασκουάλ, ο οποίος κατάφερε να συσπειρώσει την ομάδα την κατάλληλη στιγμή και να την οδηγήσει στη γη της επαγγελίας. Είναι κι άλλοι, όπως ο Καλάθης και ο Μπουρούσης, αλλά ο Καταλανός είναι αυτός που πιστώνεται στον μέγιστο βαθμό την μεταμόρφωση της ομάδας, η οποία παρουσιάστηκε ώριμη, με γεμάτο ρεζερβουάρ και μάτι που γυάλιζε στο φινάλε της σεζόν. Αυτοί που τον χλεύασαν κατά τη διάρκεια της σεζόν, μάλλον θα πρέπει να αναθεωρήσουν. Χάρη στον Τσάβι Πασκουάλ, ο Παναθηναϊκός Superfoods ήταν αυτός που έπαιξε με τη στόφα του πρωταθλητή, σε αντίθεση με τον αντίπαλό του και μπορεί πλέον να απολαύσει, όπως και όλοι, την κατάκτηση του νταμπλ.

Ένα νταμπλ, που ήρθε σε μια σεζόν-ασανσέρ, με σκαμπανεβάσματα, με αλλαγή προπονητή, έξτρα προσθήκες στο ρόστερ και αρκετά προβλήματα αγωνιστικής και μη φύσεως. Μια σεζόν, όμως, που κλείνει με μια γλυκιά γεύση και χαρακτηρίζεται πετυχημένη. Ο Παναθηναϊκός Superfoods μπορεί να χαρεί τις επόμενες μέρες, όμως, επειδή οι πανηγυρισμοί θα τελειώσουν σύντομα, το θέμα είναι τι θα γίνει το καλοκαίρι. Ο σύλλογος οφείλει να «διαβάσει» σωστά τόσο τα όσα έγιναν κατά τη διάρκεια της σεζόν, όσο και αυτά στο φινάλε για να βαδίσει στον σωστό δρόμο. Αυτό είναι το «στοίχημα» της επόμενης μέρας και το οποίο θα πρέπει να κερδηθεί, αφού υπάρχει η τεχνογνωσία του παρελθόντος. Αυτό που σίγουρα απαγορεύεται να γίνει, είναι άλλο ένα… ξήλωμα και χτίσιμο της ομάδας από την αρχή.

Υ.Γ. 1: Το ματς ολοκληρώθηκε, αλλά, για μια ακόμη φορά, μια μικρή μερίδα… μπαχαλάκηδων δεν σεβάστηκε τον κόπο και των ιδρώτα των παικτών του Ολυμπιακού, που παρακαλούσαν να εκκενωθεί το γήπεδο για να αποφευχθεί μεγαλύτερη τιμωρία. Από την άλλη, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία από τους διαιτητές να μην διακόψουν οριστικά το παιχνίδι. Λες και έκαναν επικοινωνιακή πολιτική! Όπως επίσης δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για τους αδερφούς Αγγελόπουλους, αν δεν διώξουν δια παντός από το γήπεδο αυτούς που διαχρονικά κάνουν κακό στην ομάδα.

Υ.Γ. 2: Η ιστορία ενός συλλόγου δεν γράφεται μόνο με τίτλους. Ο Παναθηναϊκός Superfoods θα μπορούσε να έχει εξασφαλίσει από χθες το πλεονέκτημα έδρας για τους τελικούς της επόμενης σεζόν, αλλά προτίμησε να επιστρέψει στο παρκέ εντός του προβλεπόμενου χρόνου και να ολοκληρωθεί το παιχνίδι, σεβόμενος την ιστορία του «αιωνίου» αντιπάλου του. Και αυτή η κίνηση, αν μη τι άλλο, δείχνει το δικό του μεγαλείο…

Υ.Γ. 3: Το φετινό πρωτάθλημα μοιάζει πολύ με αυτό του 1999, αφού και πριν από 18 χρόνια ο Παναθηναϊκός είχε φτάσει στα πρόθυρα διάλυσης, αλλά έκλεισε ιδανικά τη σεζόν. Ήταν τότε που οι οπαδοί κυνηγούσαν τους παίκτες στο αεροδρόμιο μετά το κάζο από την Τιμσίστεμ, ο Λευτέρης Σούμποτιτς είχε θέσει την παραίτησή του στα αποδυτήρια μετά το ματς στην Ιταλία και η «Αθλητική Ηχώ» κυκλοφορούσε την επόμενη μέρα με πρωτοσέλιδο: «Ψοφίμια, βγάλτε τις φανέλες». Η ομάδα βρήκε τον τρόπο να συσπειρωθεί και να πάρει το πρωτάθλημα με διπλό στο ΣΕΦ. Μερικές μέρες αργότερα, το περιοδικό «Τρίποντο» είχε κρεμαστεί στα περίπτερα με τίτλο: «Η απάντηση των καταδικασμένων». Ε, δεν μπορεί να μην βλέπετε κοινά στοιχεία…