Οι κινήσεις που θα «κλειδώσουν» την άνοδο

Γράφει ο Αλέξης Σαββόπουλος

Ωμά, ψύχραιμα και απολύτως ρεαλιστικά αν το δεις κανείς η ισοπαλία του Άρη στο Αίγιο δεν παρεκκλίνει την ομάδα της Θεσσαλονίκης από τον στόχο της ανόδου. Παραμένει μετά από εννιά ματς πρώτη στη βαθμολογία, αήττητη με επτά νίκες και δυο ισοπαλίες, έχει μια διαφορά ασφαλείας από την 3η θέση και βγάζει μετά τις γιορτές κόντρα στον Απόλλωνα Πόντου εντός όλα τα ματς με τις ομάδες του γκρουπ της ανόδου. Το κερδίζει και αποκαθιστά την τάξη και την ηρεμία αφού κι οι άλλοι θα έχουν τις απώλειές τους. Οπότε καταστροφολογία και όλα τα σχετικά που συνθέτουν και το αιώνιο πρόβλημα του Άρη δεν έχουν θέση και δεν βοηθούν. Σαφώς μια δεύτερη σερί ισοπαλία, με ομάδα μάλιστα που βρίσκεται χαμηλά, δεν αρέσει σε κανένα αλλά μπορεί να αποδειχθεί και απολύτως χρήσιμη εφόσον αξιοποιηθεί και αναλυθεί καταλλήλως από τους έχοντες τα… κουμάντα, με αφορμή την διακοπή για τις γιορτές.

Τι εννοώ; Ο Άρης φωνάζει, από την αρχή όχι από το Αίγιο, ότι έχει το θεματάκι του μεσοεπιθετικά. Ενώ μεσοαμυντικά δεν έχει πρόβλημα και δεν δέχεται εύκολα γκολ, από τη μέση και μπροστά εμφανίζει μια… δυσκοιλιότητα. Ενώ φτάνει στην αντίπαλη περιοχή δεν έχει την καλή τελική πάσα αλλά ούτε και τον κλασικό κίλερ εντός περιοχής. Είναι αισθητή η απουσία ενός επιτελικού μέσου που θα «πατήσει» μπάλα, θα παίξει κάθετα, θα πάει σε μια προσπάθεια μόνος του. Σε ένα μεγάλο βαθμό τα έχει αυτά στο ρεπερτόριό του ο Παυλίδης, αλλά δεν είναι το κλασικό δεκάρι. Επίσης «φωνάζει» ότι χρειάζεται ένα παίκτη που να τελειώνει τις φάσεις στο κουτί και να πλαισιώσει και να στηρίξει τον Διαμαντόπουλο αφού φαίνεται ότι ο Σπανός δεν υπολογίζει στον Καπνίδη. Εγώ θα έλεγα ότι η ομάδα χρειάζεται και έναν ακόμη ακραίο που να δίνει σκορ, ώστε το παιχνίδι της ομάδας να μην γίνεται μονόπατα από την πλευρά του Πλατέλλα. Φαντάζομαι ότι όσα φαίνονται δια γυμνού οφθαλμού τα έχει δει τόσο ο Σπανός όσο και ο Μυροφορίδης.
Είναι στο χέρι της διοίκησης να φέρει 2-3 έτοιμους παίκτες ενδεκάδας ώστε να… ασφαλίσει τον στόχο της ανόδου. Να δώσει στον προπονητή την ευχέρεια των επιλογών, άνεση στο ροτέισον, να κάνει την ενδεκάδα πιο ορθολογική και το παιχνίδι της ομάδας πιο λειτουργικό.

Επίσης, όπως φάνηκε και από τις δηλώσεις του έλληνα τεχνικού στη συνέντευξη τύπου, επιθυμεί την αποχώρηση κάποιων. Το είπε λίγο σκληρά και ωμά είναι η αλήθεια αν και από την άλλη δείχνει ότι θα το απαιτήσει από τον Καρυπίδη. Αφενός για να ελαφρύνει το μπάτζετ αλλά και να κάνει χώρο στο ρόστερ για να έρθουν κάποιοι άλλοι. Είναι ανώφελο να μένουν στην ομάδα ποδοσφαιριστές που δεν θα υπολογίζονται και θα πρέπει να πληρώνονται. Όχι μόνο γιατί η τεχνική ηγεσία θεωρεί ότι δεν μπορούν να προσφέρουν αγωνιστικά αλλά και γιατί υπάρχει η αίσθηση ότι δεν κολλούν στην νοοτροπία της φετινής ομάδας.

Το μαχαίρι και το καρπούζι το έχει πλέον ο Θόδωρος Καρυπίδης που έχει να σκεφτεί και το οικονομικό σκέλος και να μην θέσει σε κίνδυνο την αδειοδότηση της ομάδας. Κοινώς ό, τι διαζύγιο υπάρξει να είναι συναινετικό. Όπως και όποιος ποδοσφαιριστής έρθει, να έρθει όχι μόνο για το επόμενο πεντάμηνο αλλά και την προοπτική της Σούπερ Λιγκ.

Ο Άρης δεν θα κέρδιζε και τα 32 παιχνίδια. Δεν συμβαίνει πουθενά και σε κανένα πρωτάθλημα στον κόσμο. Φέτος η ομάδα έχει τα συστατικά της ανόδου, έχει τους ανθρώπους να την υποστηρίξουν στο πλάνο αυτό και τον κόσμο να πιστεύει σε αυτή την ομάδα. Απλά οι δυο ισοπαλίες και η διακοπή προσφέρουν την κατάλληλη αφορμή για να γίνουν οι διορθωτικές κινήσεις, να ξεκουραστεί η ομάδα σωματικά και πνευματικά και να επιστρέψει δριμύτερη το νέο έτος.

ΥΓ Και κάτι μπασκετικό. Ότι η ομάδα και ο Γιαννάκης χρειάζεται παίκτες δεν χρειάζεται να το πω εγώ. Χρειάζεται όμως ακόμη συσπείρωση, αλλαγή διοικητικού πλάνου, ενεργοποίηση εκ νέου του Λευτέρη Αρβανίτη και όσων μπορούν να βοηθήσουν ώστε να βγει η φετινή δύσκολη χρονιά. Δεν είναι κακό καμιά φορά να παραδέχεσαι ότι χρειάζεσαι βοήθεια…
Διαβάστηκε από Thanasis Rallis, 9:55 π.μ.
Stavros